ITPP1/443-684/11/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.) uzupełnionym w dniu 12 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania składek członkowskich - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 maja 2011 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 12 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania składek członkowskich.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jest dobrowolnym, samorządowym i trwałym zrzeszeniem osób prowadzących we własnym imieniu i na własny rachunek działalność gospodarczą w zakresie przewozu osób i bagażu. Zgodnie ze statutem Wnioskodawca realizuje cele, którymi są m.in. ochrona i reprezentowanie interesów zawodowych i socjalnych swoich członków, dbanie o odpowiedni poziom usług świadczonych przez członków. Dzieje się to m.in. poprzez udostępnienie pasma częstotliwości radiowej. Do dnia 31 grudnia 2010 r., członkowie płacili na rzecz Wnioskodawcy składkę członkowską składającą się z dwóch części. Jedną związaną z korzystaniem przez członka stowarzyszenia z pasma częstotliwości radiowej - podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usługi, drugą związaną z realizacją pozostałych celów statutowych objętych zakresem działu PKD 91 "Działalność organizacji członkowskich, gdzie indziej nie sklasyfikowana", która była traktowana do celów podatku, jako działalność zwolniona. Do zadań w ramach działalności statutowej pozostałej - traktowanej do 31 grudnia 2010 r. jako zwolniona - można zaliczyć:

* pomoc w pozyskiwaniu zleceń poprzez reklamę działalności stowarzyszenia w prasie, radio,

* pomoc socjalną w wypadku nagłych zdarzeń losowych,

* wyjaśnienia i pomoc w sprawach wątpliwych związanych z prowadzeniem rozliczeń itp.

Wszyscy członkowie przy świadczeniu usług przewozowych stosują się do ustaleń zarządu, który aby zwiększyć zainteresowanie potencjalnych klientów świadczonymi usługami przez swoich członków wprowadza różnorodne rabaty i upusty. Są one związane z usługami świadczonymi przez członków na rzecz osób trzecich. Decyzję o ich stosowaniu podejmuje zarząd, np. podjął uchwałę o stosowaniu jednakowego 20% upustu przy świadczeniu przez kierowców usług przewozowych. Do tej decyzji muszą podporządkować się wszyscy członkowie. Takie lub podobne rabaty i upusty stosują też inne stowarzyszenia i korporacje kierowców radio taxi. Po zmianie od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisów ustawy, a szczególnie uwzględniając brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) tej ustawy o podatku od towarów i usług, od tej daty ze względu na to, że członkowie stosują rabaty i upusty (wobec swoich klientów), które zostały ustalone przez zarząd, mimo że Wnioskodawca nie jest nastawiony na osiągnięcie zysków, traktuje ten fakt jako naruszenie warunków konkurencji i od całej składki płaconej przez członków (części związanej z udostępnieniem częstotliwości i części związanej z pozostałą działalnością statutową) uiszcza podatek w wysokości 23% stawki.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że składka członkowska płacona jest przez członków z tytułu samej przynależności do Wnioskodawcy. Oprócz tej składki członkowie płacą odrębną składkę za możliwość otrzymywania zleceń przez radio-taxi. Obowiązujący statut nie przewiduje pozbawiania możliwości korzystania z usług otrzymywania kursów na przewóz osób z centrali przez członka w przypadku nie opłacania składki statutowej. Zapisy w statucie stanowią o możliwości skreślenia z listy członków w przypadku nieopłacania składek przez okres 3 miesięcy, nie rozgraniczając składki statutowej, czy związanej z korzystaniem z usług radio-taxi. Jednocześnie w przypadku przerwy w świadczeniu usług przez członka, składka członkowska (statutowa i gospodarcza) zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia jest zmniejszana proporcjonalnie za okres przerwy. Składka statutowa jest przeznaczana na pokrycie kosztów związanych z działalnością statutową m.in. część kosztów wynajmu pomieszczeń, ryczałtów otrzymywanych przez zarząd, płac osoby obsługującej sekretariat i kasę, reklamę stowarzyszenia itp.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istniejące i stosowane rabaty i upusty przez członków wobec osób trzecich naruszają warunki konkurencji Stowarzyszenia i czy cała składka statutowa powinna być obciążona podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, "cała składka statutowa składająca się z dwóch części płacona przez członków stowarzyszenia", podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23% stawki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu, w tym również:

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują jednakże dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 31 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, realizowane przez:

Stosownie do art. 43 ust. 18 ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. 1, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Z powyższego wynika zatem, że co do zasady warunkiem opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczenia usług jest ich odpłatny charakter. Wyjątkiem są czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Odpłatność oznacza, że usługi są wykonywane za wynagrodzeniem. Pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem powinien zachodzić bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. W przypadku zatem, gdy dana organizacja została zawiązana celem wykonania na rzecz swoich członków jednego, czy też kilku konkretnych świadczeń, składkę na jej rzecz należy potraktować, jako zapłatę za wykonaną usługę (podobnie: Komentarz do art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2003 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 04.54.535), A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, Lex, 2009, wyd. III).

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE, m.in. w sprawie G-16/93 Tolsma wynika, że aby określone świadczenie mogło być uznane za opodatkowaną usługę musi zachodzić bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem, a należnym wynagrodzeniem. A zatem korzyści wynikające z wykonywanych przez usługodawcę zadań muszą mieć bezpośredni związek z usługobiorcą, w sytuacji zaś, gdy taki związek nie istnieje, nie można uznać takich czynności za usługi opodatkowane podatkiem VAT.

Uwzględniając powyższe, jak również stanowisko Trybunału zaprezentowane w sprawie 102/86 Apple and Pear Development, zgodnie z którym korzyści wynikające z wykonywanych przez usługodawcę zadań muszą mieć bezpośredni związek z usługobiorcą, zaś w sytuacji, gdy taki związek nie istnieje (np. związek ma wyłącznie charakter pośredni, bo usługobiorcą jest cała branża a nie konkretny plantator), nie można uznać takich czynności za usługi opodatkowane podatkiem VAT, stwierdzić należy, że co do zasady nie jest wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług płatność (składka członkowska), która dokonywana jest jedynie w związku z przynależnością do określonej organizacji. Szczególnie gdy, jak w ostatnim z powołanych wyroków, organizacja ma dowolność co do przeznaczenia otrzymanych środków, zaś jej członkowie nie mają bezpośredniego wpływu na ich spożytkowanie. W tym bowiem przypadku nie można uznać, że składka członkowska ma charakter zapłaty za usługę, bowiem brak było bezpośredniego związku pomiędzy płatnością, a korzyściami jakie osiągają poszczególni jej członkowie. W ocenie organu powyższe rozważania nie mogą być jednak, co do zasady, stosowane wobec wszystkiego rodzaju składek członkowskich. Jeżeli bowiem określona organizacja została utworzona także w celu wykonywania na rzecz swoich członków jednego, czy też kilku konkretnych świadczeń, to w tym przypadku składkę na jej rzecz można potraktować jako zapłatę za określone świadczenie (usługę).

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako zrzeszenie osób prowadzących we własnym imieniu i na własny rachunek działalność gospodarczą w zakresie przewozu osób i bagażu, zgodnie ze statutem realizuje cele, którymi są m.in. ochrona i reprezentowanie interesów zawodowych i socjalnych swoich członków, dbanie o odpowiedni poziom usług świadczonych przez członków, poprzez m.in. udostępnienie pasma częstotliwości radiowej. Z tytułu przynależności, członkowie uiszczają składkę, która w części związana jest z korzystaniem z pasma częstotliwości radiowej, zaś w pozostałym zakresie - z realizacją pozostałych celów statutowych. Statut nie przewiduje pozbawienia możliwości korzystania z usług otrzymywania kursów na przewóz osób z centrali przez członka w przypadku nie opłacania przez niego składki członkowskiej. Zapisy w statucie stanowią o możliwości skreślenia z listy członków w przypadku nieopłacania składek przez okres 3 miesięcy. W przypadku przerwy w świadczeniu usług przez członka, składka członkowska jest zmniejszana proporcjonalnie za okres przerwy. Składka statutowa jest przeznaczana na pokrycie kosztów związanych z działalnością statutową m.in. część kosztów wynajmu pomieszczeń, ryczałtów otrzymywanych przez zarząd, płac osoby obsługującej sekretariat i kasę, reklamę stowarzyszenia itp.). Ponadto przy świadczeniu usług przewozowych wszyscy członkowie stosują się do ustaleń zarządu, który aby zwiększyć zainteresowanie potencjalnych klientów świadczonymi usługami przez swoich członków wprowadza różnorodne rabaty i upusty. Rabaty i upusty związane są z usługami świadczonymi przez członków na rzecz osób trzecich.

Mając na uwadze przywołane przepisy w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady uiszczane przez członków składki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem jednak, że nie można im przypisać konkretnego świadczenia wynikającego z opłacenia składki. W sytuacji jednak, gdy stanowić one będą wynagrodzenie za otrzymane przez członka świadczenie, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku zatem, gdy w zamian za uiszczanie składek członkowskich, członek korzysta z pasma częstotliwości radiowej, składki te w istocie stanowić będą w tej części opłatę, wynagrodzenie za świadczoną usługę. Istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dokonywaną opłatą, a otrzymanym świadczeniem w postaci przekazania zleceń przewozu, które przynosi bezpośrednie korzyści otrzymującemu je członkowi.

W tym miejscu zauważyć należy, że w oparciu o przepisy nowelizujące ustawę o podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. uchylony został załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 10 wymieniał jako zwolnione usługi świadczone przez organizacje członkowskie (wyłącznie statutowe). Uregulowania dotyczące tej tematyki zostały przeniesione do treści ustawy, w tym w szczególności odnośnie analizowanego przypadku zasadnicze znaczenie ma przytoczony na str. 3 niniejszej interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Przenosząc przepis art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług na grunt niniejszej sprawy, dla zastosowania omawianego zwolnienia w pierwszej kolejności należy rozważyć, czy Wnioskodawca jest organizacją realizującą cele polityczne, związkowe, patriotyczne, filozoficzne, filantropijne lub obywatelskie oraz, czy udzielenie Wnioskodawcy omawianego zwolnienia nie spowodowałoby zakłócenia konkurencji.

Biorąc pod uwagę statut Wnioskodawcy omówiony we wniosku oraz zawód wykonywany przez osoby w nim zrzeszone należy uznać, iż realizowane przez Wnioskodawcę cele nie mają charakteru politycznego, patriotycznego, filozoficznego, dobroczynnego lub obywatelskiego. Należy zatem rozważyć, czy Wnioskodawca realizuje cele o charakterze związkowym.

Rozpatrywany przepis art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT jest odzwierciedleniem art. 132 Dyrektywy i stanowi wyraz implementacji przepisów unijnych do polskiego prawa podatkowego. Prawo wspólnotowe wskazuje po pierwsze na charakter omawianych organizacji, określając że chodzi wyłącznie o organizacje niedochodowe, a po drugie, wyraźnie i wyczerpująco wymienia, jaki profil działalności danej organizacji skutkuje objęciem usług wykonywanych przez nią na rzecz członków zwolnieniem podatkowym. Wskazuje się tutaj na organizacje realizujące cele polityczne, związkowe, religijne, patriotyczne, filozoficzne, dobroczynne, obywatelskie. Zawarto także warunek, że zwolnienie jest udzielane wówczas, jeżeli nie powoduje to pogorszenia warunków konkurencji. Tym samym przepis ten formułuje trzy warunki, przy czym wszystkie winny być spełnione łącznie. Niespełnienie choćby jednego z nich wyklucza zwolnienie.

Kwestią zastosowania zwolnienia od VAT w odniesieniu do organizacji realizujących cele natury związkowej zajmował się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-149/07 Institute of the Motor Industry przeciwko Commissioners of Customs and Excise. Instytut był dobrowolnym stowarzyszeniem osób zatrudnionych w sektorze detalicznym przemysłu motoryzacyjnego. Brytyjskie władze skarbowe zakwestionowały zwolnienie od VAT usług świadczonych przez Instytut swoim członkom w zamian za coroczną składkę. Rozpoznając tę sprawę Trybunał przypomniał, że celem art. 13A VI Dyrektywy jest zwolnienie od podatku od wartości dodanej pewnych aktywności, które są dokonywane w interesie publicznym. Przepis ten nie pozwala na zwolnienie każdej aktywności wykonywanej w interesie publicznym, lecz tylko tych, które są określone i opisane z dużą dokładnością. Trybunał stwierdził, że pod pojęciem organizacji realizującej cele związkowe, o której mowa w art. 13A VI Dyrektywy, należy rozumieć organizację, której głównym celem jest obrona zbiorowych interesów swoich członków niezależnie od tego, czy są oni pracownikami, pracodawcami, niezależnymi profesjonalistami lub przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą oraz reprezentowanie ich przed osobami trzecimi, włączając w to władze publiczne. Organizacje niedochodowe, których celem jest promowanie interesów swoich członków nie mogą być uważane, tam gdzie przedmiot ich działalności nie polega na obronie i reprezentowaniu zbiorowych interesów swoich członków wobec decydentów, za mające naturę związkową w rozumieniu art. 13 (A) (1) (l) VI Dyrektywy.

Podkreślić należy, że zarówno w art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o podatku od towarów i usług, art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE, art. 13 (A) ust. 1 lit. l) VI Dyrektywy oraz w powyższym wyroku TSUE, wskazuje się na organizacje "realizujące cele związkowe", "mające cele natury związkowej", "mające naturę związkową". W konsekwencji dla zastosowania zwolnienia podatkowego nie jest konieczne aby dany podmiot był nazwanym związkiem (posiadającym w swojej nazwie słowo "związek") lecz aby był organizacją realizującą cele związkowe, mającą naturę związkową, a więc organizacją, której głównym celem jest obrona zbiorowych interesów swoich członków niezależnie od tego, czy są oni pracownikami, pracodawcami, niezależnymi profesjonalistami lub przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą oraz reprezentowanie ich przed osobami trzecimi, włączając w to władze publiczne. Dla zastosowania zwolnienia, którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług nie jest tym bardziej konieczne, aby dana organizacja była związkiem zawodowym w rozumieniu ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 79, poz. 854 z późn. zm.). Art. 2 ust. 1 tej ustawy stanowi bowiem, iż prawo tworzenia i wstępowania do związków zawodowych mają pracownicy bez względu na podstawę stosunku pracy, członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych oraz osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej, jeżeli nie są pracodawcami. Zatem wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług "cele związkowe" nie należy utożsamiać z jakimikolwiek celami związków zawodowych.

W świetle powyższego zachodzi konieczność ustalenia, czy Wnioskodawca jest organizacją, której głównym celem jest obrona zbiorowych interesów swoich członków oraz reprezentowanie ich przed osobami trzecimi, także władzami.

Ze statutu Wnioskodawcy wynika, iż Wnioskodawca realizuje cele, którymi są m.in. ochrona i reprezentowanie interesów zawodowych i socjalnych członków, dbanie o odpowiedni poziom usług świadczonych przez członków. Cele te realizowane są poprzez udostępnianie pasma częstotliwości radiowej, ale także Wnioskodawca podejmuje działania takie jak pomoc w pozyskiwaniu zleceń poprzez reklamę działalności stowarzyszenia w prasie, radiu, pomoc socjalną w wypadku nagłych zdarzeń losowych, wyjaśnienia i pomoc w sprawach wątpliwych związanych z prowadzeniem rozliczeń.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania stanowią czynności sprzyjające działalności gospodarczej członków, wspierające ich pracę zawodową m.in. poprzez prowadzenie systemu radio-taxi, udzielanie członkom porad w związku z prowadzoną przez nich działalnością, organizowanie przedsięwzięć promujących usługi taksówkowe wykonywane przez członków, poprzez reklamę działalności w środkach masowego przekazu.

Zdaniem organu zadania realizowane przez Wnioskodawcę wskazują, że głównym celem Wnioskodawcy jest wspieranie i usprawnianie pracy taksówkarzy oraz promowania usług taksówkowych. A zatem generalnie cele Stowarzyszenia w swej istocie nastawione są na poprawę wyników działalności gospodarczej oraz pomoc w organizacji pracy zawodowej zrzeszonych kierowców taksówek.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie przekazywania członkom drogą radiową zleceń od klientów stanowią usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która z ww. względów nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług. A zatem składka przeznaczona na pokrycie kosztów realizacji tych usług, stanowiąca wynagrodzenie za uzyskane świadczenia, podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku.

Natomiast w części, w której składkom nie można przypisać cechy odpłatności za świadczenie, a więc w sytuacji, gdy związane są one z samą przynależnością do Wnioskodawcy, zaś wnoszący nie otrzymuje żadnego świadczenia z tytułu jej uiszczenia, składki te jako nie stanowiące odpłatności za dostawę towarów bądź świadczenie usług, pozostają poza zakresem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a więc w tej części nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Zauważyć należy, że sam Wnioskodawca wskazał, że tylko część pobieranej składki związana jest z obsługą zleceń (działalność radio-taxi), pozostała natomiast część przeznaczona jest na pokrycie kosztów działalności statutowej.

Ponadto z uwagi na to, że Wnioskodawca nie spełnia warunku zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług odnośnie świadczeń dokonywanych na rzecz członków (składka w części związana z usługą radio-taxi) bezprzedmiotowe stało się badanie, czy spełnione są pozostałe warunki określone w tym przepisie, a mianowicie czy zwolnienie od podatku nie powoduje naruszenia warunków konkurencji. Niemniej jednak zauważyć, że podjęte przez Wnioskodawcę ustalenia odnośnie wprowadzenia rabatów i upustów celem zwiększenia zainteresowania potencjalnych klientów, dotyczą - jak sam Wnioskodawca zauważa - usług świadczonych "przez członków stowarzyszenia na rzecz osób trzecich", nie zaś usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz członków.

Również z ww. względów z uwagi na brak opodatkowania składki w części nie związanej z wykonywaniem czynności opodatkowanych na rzecz członków, wprowadzone rabaty i upusty które muszą stosować członkowie, pozostają bez wpływu na rozstrzygnięcie w tej części.

Końcowo należy także wskazać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga możliwości stosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., z uwagi iż Wnioskodawca nie zadał w tym zakresie stosowanego pytania, jak również nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.