ITPP1/443-679/10/MN - Odliczenie podatku naliczonego związanego z nabyciem lokali użytkowych na podstawie duplikatów faktur VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2010 r. (data wpływu 13 lipca 2010 r.) uzupełnionym w dniu 1 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lipca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie prawa do odliczenia podatku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniach 19 marca 2008 r. oraz 13 maja 2008 r. nabył Pan wraz z żoną dwa lokale użytkowe. Oba lokale zakupione zostały z zamiarem ich wynajmu. Transakcje zostały udokumentowane przez developera fakturami VAT.

W dniu 30 czerwca 2008 r. podpisał Pan wraz z żoną umowę najmu obu lokali na czas określony - dziesięć lat.

Dochód z najmu (w imieniu małżonków) rozlicza Pan w zakresie podatku dochodowego i VAT.

Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R złożył Pan w grudniu 2009 r. - pierwszą deklarację VAT-7 złożył Pan w urzędzie skarbowym za grudzień 2009 r. Począwszy od 1 grudnia 2009 r., dla udokumentowania najmu lokali, wystawia Pan faktury VAT, natomiast za okres lipiec 2008 -listopad 2009 wystawiał rachunki.

Zamierza Pan, jako podatnik VAT czynny, złożyć korektę deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r., w której wykaże i rozliczy podatek VAT naliczony zawarty w fakturach VAT z dnia 19 marca 2008 r. i z dnia 13 maja 2008 r., dokumentujących nabycie przedmiotowych lokali.

Powstałą, w wyniku korekty deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r., nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym zamierza Pan wykorzystać do pokrycia bieżących zobowiązań w zakresie podatku dochodowego związanych z rozliczeniem dochodu z najmu lokali.

W uzupełnieniu wniosku wskazano dodatkowo, iż przedmiotowe lokale wprowadzone są do ewidencji środków trwałych, związanej z prowadzonym przez Pana najmem. Oryginały faktur dokumentujących nabycie lokali, które otrzymał Pan od developera w maju 2008 r. zagubił, w związku z czym na Pana prośbę, wystawiono w dniu 16 czerwca 2010 r. duplikaty tych faktur. Duplikaty te zamierza Pan wykorzystać do rozliczenia VAT. W deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r. nie uwzględnił Pan VAT naliczonego, związanego z zakupem lokali.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy, jako podatnik VAT czynny, ma Pan prawo złożyć korektę deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r., zawierającą rozliczenie zakupu lokali użytkowych w dniach 19 marca 2008 r. i 13 maja 2008 r.

2. Czy podatek VAT naliczony przy nabyciu ww. dóbr inwestycyjnych podlega całkowicie i bezpośrednio odliczeniu i w wyniku korekty deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r. stanie się "nadwyżką podatku naliczonego nad należnym".

3. Czy do rozliczenia ww. transakcji nabycia lokali może Pan wykorzystać duplikaty faktur VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podatnik VAT czynny ma Pan pełne prawo do korekty deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r., a podatek VAT zawarty w fakturach nabycia lokali jest podatkiem naliczonym podlegającym całkowicie i bezpośrednio odliczeniu w pierwszej złożonej deklaracji VAT-7, tj. w deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r.

Podatek VAT zawarty w duplikatach faktur stanie się, w wyniku złożonej korekty, podatkiem naliczonym, co w konsekwencji spowoduje powstanie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Pana zdaniem do rozliczenia można "używać" duplikatów faktur VAT.

Kierując się zapisami zawartymi w ustawie o podatku od towarów i usług uważa Pan, że w przypadku wykorzystywania dobra inwestycyjnego do celów zarówno "zawodowych", jak i prywatnych zainteresowany ma, na potrzeby podatku od towarów i usług, możliwość wyboru, czy zaliczyć to dobro w całości do aktywów swojego "przedsiębiorstwa", czy pozostawić całość w ramach majątku prywatnego, wyłączając je tym samym całkowicie z systemu podatku VAT, czy też zaliczyć je do aktywów "przedsiębiorstwa" jedynie w zakresie wynikającym z rzeczywistego wykorzystania do celów "zawodowych".

Jeżeli w tej sytuacji, podatnik zdecyduje się traktować dobra inwestycyjne jako dobra należące do "przedsiębiorstwa", to podatek naliczony przy nabyciu tych dóbr podlega, co do zasady, całkowicie i bezpośrednio odliczeniu.

W Pana opinii, art. 88 ust. 4 ustawy o VAT powinien być interpretowany w taki sposób, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom, którzy złożyli zgłoszenie rejestracyjne jako podatnicy VAT czynni. Natomiast w odniesieniu do zakupów dokonanych przed rejestracją (w Pana przypadku były to zakupy inwestycyjne) podatnik może skorzystać z prawa do odliczenia retrospektywnie, po dokonaniu formalności rejestracyjnych, o ile można wykazać, że zakupy te były związane z jego działalnością opodatkowaną - ten sposób rozumowania potwierdza orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W świetle zatem powyższego stwierdzić można, że art. 88 ust. 4 ustawy o VAT wyklucza prawo do odliczenia podatku naliczonego podatnikowi niezarejestrowanemu jako podatnik VAT czynny, lecz gdy podatnik takiej rejestracji dokona, uzyskuje uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych przed momentem rejestracji przy spełnieniu warunku określonego w art. 86 ust. 1 ustawy.

Wskazuje Pan, iż taki sposób interpretacji art. 88 ust. 4 ustawy o VAT potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych - por. wyrok z dnia 21 grudnia 2006 r. sygn. akt I FSK 378/06, wyrok z dnia 5 stycznia 2006 r. sygn. akt I SA/Ol 445/05, wyrok oznaczony sygn. akt III SA/Wa 1826/08 oraz Izb Skarbowych np. Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. akt II PPZ/443-1746/09-2/MN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemającej osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl postanowień ust. 2 powołanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Skoro opisane we wniosku lokale są przedmiotem najmu, to bezsprzecznie zapewniają w sposób ciągły uzyskiwanie przez Pana dochodu, a w konsekwencji czynność ta nadaje Panu status podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy stanowi iż, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w dniach 19 marca 2008 r. oraz 13 maja 2008 r. nabył Pan wraz z żoną dwa lokale użytkowe. Oba lokale zakupione zostały z zamiarem ich wynajmu i są wprowadzone do ewidencji środków trwałych, związanej z prowadzonym przez Pana najmem.

Transakcje zakupu lokali zostały udokumentowane przez developera fakturami VAT.

W dniu 30 czerwca 2008 r. podpisał Pan wraz z żoną umowę najmu obu lokali na czas określony - dziesięć lat. Dochód z najmu (w imieniu małżonków) rozlicza Pan w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i VAT.

W momencie nabycia przedmiotowych lokali nie miał Pan statusu podatnika VAT czynnego.

Zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług dokonał Pan w grudniu 2009 r. i od tego czasu jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Natomiast w okresie od lipca 2008 r. do listopada 2009 r. z tytułu najmu ww. lokali korzystał Pan ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, dokumentując świadczone usługi rachunkami.

W rozpatrywanej sprawie mamy więc do czynienia z sytuacją, gdy nabycie lokali nastąpiło w okresie, kiedy prawo do obniżenia podatku należnego Panu nie przysługiwało. Towary te bowiem wykorzystywał Pan w okresie od lipca 2008 r. do listopada 2009 r. wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych (zwolnienie podmiotowe). Natomiast od 1 grudnia 2009 r. nabyte towary wykorzystuje Pan do czynności opodatkowanych, gdyż z tym dniem uzyskał Pan status podatnika VAT czynnego.

Z uwagi na powyższe nie miał Pan możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, związanego z nabyciem ww. lokali użytkowych, na podstawie cyt. wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem w momencie nabycia podatek ten nie podlegał odliczeniu. Ponieważ od 1 grudnia 2009 r. rozpoczął Pan, wykorzystując przedmiotowe lokale, wykonywanie czynności opodatkowanych, w kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi tych zakupów znajdą zastosowanie przepisy regulujące zasady dokonywania korekt, określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, zgodnie z treścią art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim, nie przekracza 2 punktów procentowych.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2 ustawy).

Natomiast ust. 3 powołanego artykułu stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

W myśl postanowień art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Artykuł 91 ust. 7a ustawy wskazuje, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że nie ma Pan prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego przy zakupie lokali użytkowych, poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2009 r. i tym samym podatek zawarty w fakturach nie stanowi podatku naliczonego podlegającego całkowicie i bezpośrednio odliczeniu w rozliczeniu za grudzień 2009 r. i konsekwentnie nie powstanie z tego tytułu nadwyżka podatku naliczonego nad należnym.

Na skutek dokonania rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług z dniem 1 grudnia 2009 r. nastąpiła zmiana przeznaczenia tych lokali, co skutkuje zmianą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie do art. 91 ust. 1-3 ustawy istnieje możliwość skorygowania odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów, gdyż wydatki te służą czynnościom opodatkowanym - działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych od 1 grudnia 2009 r.

Możliwość odliczenia podatku naliczonego, związanego z nabyciem przedmiotowych lokali użytkowych skonkretyzuje się w złożonej deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 2010 r., w której skorzysta Pan z tego prawa do odliczenia w części wydatków służących czynnościom opodatkowanym, wykonywanym w roku 2009. Prawo to będzie kontynuowane w kolejnych latach okresu korekty, określonej w art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli nie dokonał Pan opisanej korekty w trybie art. 91 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług w deklaracji VAT-7 za styczeń 2010 r., ma Pan prawo zrealizować uprawnienie do odliczenia, poprzez złożenie korekty tej deklaracji na podstawie art. 81 i 81b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Zgodnie bowiem z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. § 2 tego przepisu stanowi, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Zgodnie z art. 81b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, uprawnienie do skorygowania deklaracji:

1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;

2. przysługuje nadal po zakończeniu:

a) kontroli podatkowej,

b) postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

Artykuł 81b § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, iż korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

W kwestii natomiast możliwości dokonania odliczenia na podstawie duplikatu faktury, wskazać należy, że zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Faktura będąca podstawą odliczenia, winna zawierać elementy wymienione w § 5 powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9. stawki podatku;

10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Ponadto, zgodnie z § 20 pkt 1 cytowanego rozporządzenia, jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej.

Faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia, co wynika z § 20 pkt 3 rozporządzenia.

Natomiast zgodnie z § 20 pkt 4 rozporządzenia wynika, iż duplikat faktury i faktury korygującej wystawia się w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

Z powyższego wynika, że duplikat faktury ma moc prawną równą fakturze pierwotnej, stanowiąc na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

Faktury wystawiane przez podatników VAT pełnią fundamentalną rolę na gruncie podatku od towarów i usług. Są one dokumentem służącym dokumentacji transakcji oraz będącym podstawą do jej zaksięgowania w księgach stron tej transakcji, jak również stanowią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że pierwotne faktury otrzymał Pan w maju 2008 r., a następnie zagubił je. W związku z tym, na Pana prośbę, wystawiono w dniu 16 czerwca 2010 r. duplikaty tych faktur.

Fakt zagubienia faktur nie pozbawia Pana - jako podatnika VAT - prawa do dokonania obniżenia podatku należnego. Jednakże, aby sprostać formalnym wymogom realizacji prawa do odliczenia, konieczne jest posiadanie odpowiedniego dokumentu, w tym przypadku duplikatu faktury, jako dokumentu traktowanego na równi z fakturą pierwotnej.

Reasumując w opisanym stanie faktycznym ma Pan prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem opisanych lokali użytkowych, na podstawie duplikatów faktur VAT, w części, w jakiej zakup ich jest związany z czynnościami opodatkowanymi, poprzez dokonanie stosownych korekt podatku naliczonego w trybie art. 91 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług. Realizacja prawa do odliczenia winna nastąpić w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty - w Pana przypadku - w deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 2010 r. Prawo do odliczenia będzie kontynuowane w kolejnych latach okresu korekty, określonej w art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli nie uwzględnił Pan opisanej korekty w złożonej deklaracji VAT-7 za styczeń 2010 r., jest Pan uprawniony do skorygowania tej deklaracji, zgodnie z zasadami określonymi w art. 81 i 81b Ordynacji podatkowej.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Pana uznano je za nieprawidłowe.

Należy również zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.