ITPP1/443-660/10/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2010 r. (data wpływu 9 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 1 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży wyrobów z kamienia naturalnego wraz z ich montażem - jest prawidłowe.

W dniu 9 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży wyrobów z kamienia naturalnego wraz z ich montażem usług

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest firmą kamieniarską. Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę, polega m.in na produkcji z materiałów własnych - z kamienia naturalnego: granitu i marmuru - takich wyrobów, jak: parapety, blaty kuchenne i łazienkowe, obudowy kominków, okładziny ścienne i podłogowe, nagrobki - z późniejszą ich odsprzedażą klientom. W zaświadczeniu Urzędu Statystycznego z dnia 28 stycznia 2008 r. o nadaniu nr REGON zapisano: "Cięcie, formowanie i wykończanie kamienia ozdobnego oraz kamieni dla budownictwa"- wg PKD 26.70.Z.

Wnioskodawca wymienione wyroby wykonuje na zlecenie klientów i sprzedaje je wraz z montażem. Montaż ten odbywa się głównie w obiektach budownictwa mieszkaniowego, sklasyfikowanych wg. PKOB w dziale 11. Wnioskodawca ostatnio zrealizował zamówienie na rzecz kontrahenta polegające na dokonaniu montażu wyprodukowanych przez siebie parapetów, w dwóch budynkach wolnostojących, sklasyfikowanych wg PKOB do działu 11. Zgodnie ze stosowaną praktyką montażu parapetów marmurowych dokonali jej wykwalifikowani pracownicy. Na wykonane zamówienie wystawiono dwie faktury, które zawierały wyszczególnienie dwóch pozycji: sprzedanego wyrobu (parapetów) oraz montażu.

Wyroby wraz z montażem zostały opodatkowane stawką podatku 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1. ustawy o podatku od towarów i usług.

Kontrahent zakwestionował zastosowanie przez Wnioskodawcę stawki 22% na całość zamówienia, stwierdzając, iż na podstawie art. 41 ust. 12-12c oraz § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. montaż powinien być opodatkowany stawką 7%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT: 7% czy 22% należy stosować przy sprzedaży wyrobów gotowych z własnego materiału - kamienia naturalnego (granitu i marmuru) wraz z montażem dokonywanym siłami własnymi w obiektach budownictwa mieszkaniowego, klasyfikowanych w działach 11 i 12 PKOB.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo dokonał opodatkowania otrzymanego zlecenia podatkiem 22%. Biorąc pod uwagę ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przedmiotowej sprawie miała miejsce dostawa towarów, a dokonana została przez producenta wyrobów z kamienia naturalnego, którą należało opodatkować 22% stawką podatku. Wnioskodawca przeanalizował pojęcia, które znalazły się w zapisie § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

I tak:

Dostawa oraz montaż parapetów marmurowych nie mieści się w żadnym z tych pojęć. Natomiast zapis w powołanym rozporządzeniu Ministra Finansów § 6 pkt 1 odsyła do załącznika nr 1 do rozporządzenia, w którym w poz. 14, zgodnie z którym obniżoną stawkę podatku w wysokości 7% dotyczy tylko montażu okien i drzwi przez producenta tych towarów, dokonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług o VAT.

Produkowane przez Wnioskodawcę wyroby z marmuru, w tej konkretnej sprawie sklasyfikowane do PKWiU 26.70.11 - nie zostały objęte stawką podatku w wysokości 7%. Zatem stosowania obniżonej stawki podatku VAT 7% byłoby sprzeczne z ustawą o podatku od towarów i usług, jak i przepisami wykonawczymi do niej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznacza się, iż z uwagi na fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest producent przedmiotowa interpretacja nie ma mocy wiążącej dla nabywcy, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.