ITPP1/443-660/07/09-S/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 października 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1142/08 stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2007 r. (data wpływu 30 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży wydawanych czasopism - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży wydawanych przez Spółkę czasopism.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach działalności gospodarczej jest wydawcą 22 tytułów prasowych; w swojej ofercie posiada roczniki, półroczniki i kwartalniki. Dla wszystkich tytułów Narodowy Ośrodek ISSN nadał numery ISSN, na podstawie których przyjęto dla wydawnictw symbol PKWiU 22.13.10-00-29. W oparciu o uregulowania wynikające z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (załącznik nr 3 - zawierający wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%) zastosowano stawkę 7% podatku przy sprzedaży tytułów prasowych. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż wystąpił do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, który podzielił tytuły na cztery grupowania, nadając symbole PKWiU 22.11.31-00.10 - "słowniki", 22.11.20-60.90 - "książki, broszury i ulotki oraz podobne materiały z wyjątkiem słowników, encyklopedii drukowane seryjnie, pozostałe", 22.15.13-50-10 "kalendarze drukowane z różnych rodzajów". W świetle powyższego powstała sprzeczność pomiędzy przepisami zawartymi w ustawie o VAT, a interpretacją GUS, wg której do sprzedawanych tytułów prasowych zastosowanie będą miały stawki podatku w wysokości 0 i 22%. W zaistniałym stanie faktycznym Spółka przedstawiła całą korespondencję prowadzoną zarówno z Biblioteką Narodową, Narodowym Ośrodkiem ISSN, jak i Ośrodkiem Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi oraz Departamentem Metodologii, Standardów i Rejestrów Głównego Urzędu Statystycznego w Warszawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować w odniesieniu do wydawanych czasopism.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo rozbieżności w zakwalifikowaniu wydawnictwa przez dwie instytucje Spółka skłania się ku stanowisku Biblioteki Narodowej, Narodowego Ośrodka ISSN, gdyż jest to instytucja związana stricte z piśmiennictwem. Nadając numer ISSN zakwalifikowała tytuły do czasopism, a w związku z tym stosowana stawka w wysokości 7% jest prawidłowa. Na potwierdzenie stanowiska Spółka powołuje poz. 49 załącznika nr 3 do ustawy zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, która zawiera towary sklasyfikowane w PKWiU ex 22.12, ex 22.13 - Gazety, magazyny, czasopisma oznaczone stosownymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

W interpretacji indywidualnej z dnia 30 stycznia 2008 r. znak ITPP1/443-660/07/BS oceniono stanowisko Spółki jako nieprawidłowe. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji Spółka, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

W dniu 2 lutego 2009 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 9 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1142/08 uchylający zaskarżoną interpretację. W wyroku sąd stwierdził, iż organ podatkowy przed przystąpieniem do merytorycznego rozpatrzenia wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego, zobowiązany był wezwać Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej w celu wyjaśnienia czy Pan Tomasz C. był upoważniony do samodzielnego reprezentowania spółki cywilnej, w postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej. Ponadto ubocznie sąd wskazał, iż organy podatkowe w postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej nie mają kompetencji do dokonywania ustaleń w zakresie stanu faktycznego. Ocena ta dokonywana jest przy uwzględnieniu wskazanego we wniosku stanu faktycznego, co nie oznacza, iż w procesie klasyfikacji działalności organy podatkowe są związane stanowiskiem urzędu statystycznego.

Wykonując przedmiotowy wyrok, tut. organ w dniu 12 lutego 2009 r. wezwał Spółkę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* dostarczenie kserokopii umowy spółki cywilnej, uchwały wspólników lub innego dokumentu (pełnomocnictwa), z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego przez Pana Tomasza C., bądź w przypadku braku wskazanego dokumentu - uzupełnienia brakującego na wniosku podpisu wspólnika Spółki "W." Pani Iwony W.

Ponadto z uwagi na rozbieżności klasyfikacyjne, podnoszone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 27 listopada 2007 r. (wpływ 30 listopada 2007 r.) tutejszy organ w wezwaniu wniósł również o jednoznaczne wskazanie jak Spółka klasyfikuje wg PKWiU wydawane czasopisma.

W odpowiedzi na wezwanie, pismem z dnia 23 lutego 2009 r., (data wpływu 26 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2009 r. (data wpływu 13 lutego 2009 r.) Spółka uzupełniła braki formalne załączając m.in. pełnomocnictwo Pana Tomasza C. do reprezentowania Spółki w sprawie wniosku z dnia 29 listopada 2007 r. o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego. Jednocześnie w piśmie tym oraz jego uzupełnieniu Spółka wskazała, iż zaklasyfikowała swoje produkty w PKWiU 22.13.10-00.29 gazety, dzienniki i czasopisma, ukazujące się rzadziej niż cztery razy w tygodniu, drukowane i w formie elektronicznej.

W wyniku ponownej analizy stanu faktycznego, uzupełnionego w wykonaniu orzeczenia Sądu, w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast pojęcie "towary" zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 tejże ustawy. Należy przez nie rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści powołanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak stosownie do art. 41 ust. 2 dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). W pozycji 49 wskazanego załącznika wymieniono towary sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 22.12, ex 22.13 jako gazety, magazyny, czasopisma - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczona na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Natomiast na podstawie zapisu zawartego w art. 146 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r. - stawkę podatku 0% stosowało się m.in. do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

* czasopism specjalistycznych.

W myśl unormowań zawartych w art. 146 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r. - przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a), tiret drugie i pkt 3 lit. b) tiret drugie, należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13, PCN 4902 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU. W myśl § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.) - do celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.). Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż z preferencyjnej stawki 0% korzystają czasopisma specjalistyczne szczegółowo wymienione w powołanym przepisie prawa podatkowego. Natomiast z obniżonej stawki 7% czasopisma oznaczone symbolami ISSN sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w PKWiU ex 22.12, ex 2213, nie spełniające warunków określonych dla czasopism specjalistycznych.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę przedmiotem sprzedaży są tytuły prasowe posiadające numery ISSN - nadane przez Bibliotekę Narodową, Narodowy Ośrodek ISSN, dla których Spółka przyjęła klasyfikację statystyczną o symbolu PKWiU 22.13.10-00.29. Uwzględniając opisany we wniosku stan faktyczny, wskazać należy, iż sprzedaż tak sklasyfikowanego towaru, o ile spełnia pozostałe przesłanki tj. czasopisma są wytwarzane metodami poligraficznymi i nie stanowią wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczona na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, może korzystać z opodatkowania preferencyjną 7% stawką podatku, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja udzielona jest przy założeniu, że Wnioskodawca wskazał prawidłową klasyfikację towaru będącego przedmiotem sprzedaży. Należy bowiem zauważyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.