ITPP1/443-659/09/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług pośrednictwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług pośrednictwa.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zajmująca się realizacją inwestycji w radiokomunikacji i teleinformatyce zawarła umowę z kontrahentem szwedzkim, obejmującą wsparcie techniczne procesu przygotowania ofert, negocjacji warunków sprzedaży z klientami, sprzedaży i wdrożenia systemu. Spółka zajmowała się również montażem ww. urządzeń dla klientów na nieruchomościach w Polsce.

Za wykonane usługi Spółka wystawiła faktury VAT naliczając podatek od towarów i usług wg stawki 22%. Szwedzki kontrahent zaakceptował i uregulował należności za wystawione faktury.

Firma szwedzka zajmująca się odzyskiwaniem VAT na rzecz szwedzkich kontrahentów kwestionuje prawidłowość wystawienia jednej z faktur (obejmującej usługi wsparcia technicznego i negocjacyjnego dostawy i montażu systemu monitorowania) i naliczenia w Polsce podatku od towarów i usług, powołując się na przepisy art. 56 podsekcji 5 Dyrektywy Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej dotyczące rozliczenia tzw. usług niematerialnych i prawnych.

W związku z powstałymi wątpliwościami Spółka wystąpiła, wysyłając kopię umowy, do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi o klasyfikację wykonanych usług. Zgodnie z pismem usługi te wg PKWiU (2008) zostały zaklasyfikowane jako 46.1 Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej (wg PKWiU 2004 i 1997 w grupowaniu 51.1), co wg Spółki potwierdziło prawidłowość wystawionej faktury.

W piśmie z dnia 2 października 2009 r. stanowiącym uzupełnienie winsoku wskazano, że przedmiotowa usługa stanowiła usługę wykonywaną przez pośrednika, działającego w imieniu i na rzecz kontrahenta szwedzkiego i była związana z dostawą towarów. Kontrahent szwedzki podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Szwecji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym odnośnie usług wsparcia technicznego i negocjacyjnego dostawy i montażu systemu monitorowania Spółka prawidłowo wystawiła fakturę naliczając podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy wystawiając fakturę za wykonanie usług Spółka kierowała się przepisami art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. b), uznając, że miejscem świadczenia usług pośrednictwa jest miejsce świadczenia usług, z którymi usługi te są związane. Sprzedaż miała miejsce na terytorium kraju na rzecz polskich kontrahentów, w związku z tym usługi pośrednictwa opodatkowane są również na terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzono szereg wyjątków, określających inne, niż wynikające z zasady ogólnej miejsce świadczenia usług, z uwagi na ich charakter - np. przy świadczeniu usług pośrednictwa.

Zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów - z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl art. 28 ust. 6 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

A zatem w przypadku, gdy nabywca usługi podał świadczącemu usługi pośrednictwa, dla celów nabycia tych usług, numer identyfikacji podatkowej nadany nabywcy w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż państwo członkowskie, w którym znajduje się miejsce opodatkowania, miejscem świadczenia usług pośrednictwa będzie państwo członkowskie, którego numerem identyfikacji posłużył się nabywca tych usług.

Zasady wystawiania faktur określone zostały w rozdziale 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Na podstawie § 25 ust. 1 ww. rozporządzenia przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Zgodnie z treścią § 25 ust. 2 cyt. rozporządzenia faktury takie powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Stosownie natomiast do § 25 ust. 4 powołanego rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisy dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczył usługę pośrednictwa w sprzedaży towarów na rzecz szwedzkiego kontrahenta, który podał dla celów tej transakcji numer identyfikacji podatkowej, pod którym jest zidentyfikowany dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Szwecji.

W oparciu o treść cytowanego przepisu art. 28 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia dla usług pośrednictwa opisanych we wniosku jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy numer identyfikacji podatkowej, tj. terytorium Szwecji. Oznacza to, że Wnioskodawca, jako pośrednik działający w imieniu i na rzecz kontrahenta szwedzkiego winien wystawić fakturę bez podatku z adnotacją, iż podatek rozlicza nabywca. Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.