ITPP1/443-650a/08/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2008 r. (data wpływu 24 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 października 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków - jest prawidłowe.

W dniu 24 lipca 2008 r. został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 17 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka przejęła na własność nieruchomości w ramach kompensaty zadłużenia innej spółki z tytułu nieuregulowanych należności za pobrane ciepło.

W związku z przejęciem prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności budynków (wiaty, magazynu), Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynki znajdujące się na przedmiotowym gruncie zostały zbudowane w 1982 r. Spółka nie ponosiła żadnych nakładów na remonty czy modernizację. Będąca przedmiotem zapytania nieruchomość była przedmiotem dzierżawy na rzecz Urzędu Miasta. Obecnie Rada Miasta podjęła uchwałę o prywatyzacji Przedsiębiorstwa. W związku z tym Spółka, na podstawie Uchwały Zgromadzenia Wspólników, zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonanie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków powinno być zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego i własności budynków powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Mając na względzie szerokie ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru (zawarta w cytowanym wyżej art. 2 pkt 6) obejmuje grunty, należy przyjąć, że zbycie prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustawy. W wyniku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego dochodzi bowiem do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz nabywcy, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W myśl art. 43 ust. 2 za towary używane uznaje się:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 6 ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Kwestię podstawy opodatkowania w przypadku dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki, rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z obniżonej stawki lub ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z obniżonej stawki lub ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu.

Ponadto na mocy § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem sprzedaży jest prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynków posadowionych na przedmiotowym terenie. Budynki znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości zostały wybudowane w 1982 r. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ich ulepszenie zarówno przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych, jak i w trakcie ich użytkowania. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że do przedmiotowej dostawy ww. budynków będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie ze zwolnienia tego Wnioskodawca będzie również korzystać przy planowanej dostawie prawa użytkowania wieczystego gruntu (§ 8 pkt 12; art. 29 ust. 5).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.