ITPP1/443-643/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku prac konserwacyjnych dotyczących miejsc oraz budynków zabytkowych i historycznych architektury murowanej - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku prac konserwacyjnych dotyczących miejsc oraz budynków zabytkowych i historycznych architektury murowanej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina przygotowała do realizacji projekt polegający na rewaloryzacji reliktów zamku oraz wzgórza zamkowego w D., wpisanego do rejestru zabytków. W celu sfinansowania przedsięwzięcia Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy z programu rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013 w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi". Przedmiotowe prace polegać będą na zabezpieczeniu znajdujących się w złym stanie reliktów murowanych. Planowane roboty obejmują swym zakresem prace archeologiczne i o charakterze budowlanym, jednak mające na celu efekt konserwatorski. Prace te to miedzy innymi: rewaloryzacja murów ceglano-kamiennego, wzmocnienie odstającego tynku przez wstrzykiwanie mleczka cementowego, spoinowanie murów z cegły zabytkowej, ostrożne zdjęcie tynków z zaprawy cementowej z murów z cegły gotyckiej pozostawionej pod lico, czyszczenie ścierne murów kamiennych przemieszanych z cegłą gotycką, ostrożne wykucie z muru uszkodzonych cegieł zabytkowych i wstawienie nowych, spoinowanie murów z cegły gotyckiej i kamienia łamanego.

Prace te muszą być wykonane pod nadzorem specjalisty z udokumentowanymi uprawnieniami, zgodnie z zapisami aktów wykonawczych do ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz zgodnie z wydanym pozwoleniem Urzędu Ochrony Zabytków. W trakcie prowadzonych prac wykonywana będzie dokumentacja konserwatorska i archeologiczna przebiegu wszystkich prac, określenie ich wyników, jak i ustaleń naukowych wynikających z przeprowadzonych prac konserwatorskich. Wszelkie prace wchodzące w skład przedmiotowego zamierzenia, mają na celu konserwację i ochronę cennego obiektu zabytkowego. Opisane czynności mieszczą się w grupowaniu PKWiU 92.52.12-00.00 - usługi ochrony zabytków, gdzie znajdują się m.in. usługi: konserwacja i rekonstrukcja zniszczonych dzieł sztuki, konserwacja miejsc i budynków zabytkowych i historycznych architektury murowanej i drewnianej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować do przedmiotowych prac o wysokim rygorze konserwatorskim w celu konserwacji miejsc i budynków zabytkowych i historycznych architektury murowanej.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 11 tegoż załącznika, wskazano usługi związane z kulturą (PKWiU - ex. 92, przy czym ex dotyczy tylko danego wyrobu, usługi z danego grupowania), w tym również usługi twórców i artystów wykonawców z wyłączeniem przypadków wymienionych w punktach od 1 do 8 tej pozycji. W związku z tym, iż usługi konserwatorskie dotyczące ochrony zabytków sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 92.52.12-00.00 jako "usługi ochrony zabytków", mieszczą się w usługach związanych z kulturą (PKWiU 92- usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem), zgodnie z pozycją 11 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług podlegają zwolnieniu od VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 cytowanej ustawy.

Na podstawie art. 8 ust. 3 ww. ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W poz. 11 załącznika nr 4 zostały wymienione jako zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usługi związane z kulturą (symbol PKWiU: ex 92), w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania usługi, usługi związane z rekreacją i sportem, z wyłączeniem:

Z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikami do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem "ex" - dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce - nazwa usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania - konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Należy wskazać, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) - dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze. zm). Dział 92 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem. Pod poz. 92.52 ujęto usługi muzealnictwa oraz ochrony zabytków (PKWiU: 92.52.12.00.00 - Usługi ochrony zabytków).

Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków podlegają opiece konserwatorskiej, zaś wszystkie prace na tych obiektach podlegają szczególnym rygorom. Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków nie posiadają odrębnej klasyfikacji wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z późn. zm.), przez określenie zabytek należy rozumieć nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową. Natomiast stosownie do zapisu art. 3 pkt 6 powołanej ustawy, prace konserwatorskie to działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań, zaś roboty budowlane to roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, podejmowane przy zabytku lub otoczeniu zabytku (art. 3 pkt 8).

Z powołanych norm prawnych wynika, że świadczenie usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 92.52.12.00.00, polegających na ochronie zabytków korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, jako niewymienione w wyłączeniach od zwolnienia, przewidzianych w punkcie 5 poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Gmina przygotowała do realizacji projekt polegający na rewaloryzacji reliktów zamku oraz wzgórza zamkowego, wpisanego do rejestru zabytków. Przedmiotowe prace polegać będą na zabezpieczeniu znajdujących się w złym stanie reliktów murowanych. Planowane roboty obejmują swym zakresem prace archeologiczne i o charakterze budowlanym, jednak mające na celu efekt konserwatorski. Wszelkie prace wchodzące w skład przedmiotowego zamierzenia, mają na celu konserwację i ochronę cennego obiektu zabytkowego i mieszczą się w grupowaniu statystycznym PKWiU 92.52.12-00.00 - usługi ochrony zabytków.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego w konfrontacji z powołanymi przepisami prawa należy stwierdzić, że o ile przedmiotem robót będą usługi zaliczane do grupowania PKWiU 92.52.12-00.00 "Usługi ochrony zabytków", przy założeniu, że wskazana przez Gminę klasyfikacja dla planowanych czynności jest prawidłowa, to usługi te, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, korzystać będą ze zwolnienia.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Jednocześnie mając na uwadze, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Gmina zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla wykonawcy zleconych czynności, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k -14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.