ITPP1/443-631/10/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2010 r. (data wpływu 1 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 4 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 1 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 4 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W latach 1966-1994 prowadził Pan gospodarstwo rolne, a od roku 1994 r. przebywa na rencie rolnej. Z uwagi na zły stan zdrowia (jest Pan inwalidą I grupy) i trudną sytuację życiową zamierza Pan sprzedać działki rolne nr 103/5 o pow. 2440 m² oraz nr 16/10 o pow. 3014 m^2. Działki przeznaczone są pod zabudowę przemysłową lub mieszkaniową. Ze względu na brak pieniędzy nie przeprowadzi Pan podziału przedmiotowych działek na mniejsze. Ponadto zlokalizowana druga cześć cmentarza obok Pana nieruchomości utrudnia sprzedaż przedmiotowych gruntów. Otrzymane ze sprzedaży pieniądze chce Pan przeznaczyć na remont budynku mieszkalnego oraz leczenie i pomoc rodzinie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek rolnych z przeznaczeniem pod zabudowę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.

Pana zdaniem, sprzedaż działek rolnych stanowiących Pana dorobek z ciężkiej pracy w rolnictwie nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że zamierza Pan sprzedać 2 działki gruntu: o pow. 2440 m² oraz o pow. 3014 m^2, które w latach 1966-1994 wchodziły w skład gospodarstwa rolnego, a obecnie ze względu na stan zdrowia (od roku 1994 przebywa na rencie inwalidzkiej) nie są przez Pana wykorzystywane rolniczo. Ze względu na sytuację życiową (zdrowotną) i materialną podjął Pan decyzję o zbyciu przedmiotowych działek Pieniądze uzyskane ze sprzedaży zamierza Pan przeznaczyć na remont budynku mieszkalnego, który grozi zawaleniem oraz leczenie Pana i żony.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż pomimo, że grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, z okoliczności sprawy nie wynika, aby planując sprzedaż 2 działek przeznaczonych pod zabudowę, działał Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Planowana sprzedaż, jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego nie będzie miała charakteru komercyjnego.

Oznacza to zatem działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, sprzedaż opisanych we wniosku 2 działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym dokonując sprzedaży nie będzie działał Pan jako podatnik podatku od towarów i usług. W rezultacie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.