ITPP1/443-617/07/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2007 r. (data wpływu 14 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży nieruchomości-jest nieprawidłowe.

W dniu 14 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 15 września 2006 r. aktem notarialnym nabył Pan wraz z żoną od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej niezabudowaną nieruchomość gruntową z przeznaczeniem dla celów działalności gospodarczej prowadzonej przez żonę. Na zakup tej nieruchomości zaciągnięty został kredyt inwestycyjny. Informacje o celu nabycia nieruchomości i źródle finansowania zamieszczone zostały w tym akcie. Nieruchomość została ujęta w ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa Pana żony. Nabyty grunt w planie zagospodarowania przestrzennego posiadał przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniowo - pensjonatową. Wobec zamiaru wybudowania budynku mieszkalnego (w ramach prowadzonej działalności) żona w dniu 19 kwietnia 2007 r. złożyła wniosek o wydanie pozwolenia na budowę na tej działce. W dniu 30 kwietnia 2007 r. żona dokonała na Pana rzecz darowizny prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa. Aktem notarialnym z dnia 30 kwietnia 2007 r., dokonano przesunięcia majątkowego na Pana rzecz nieruchomości wchodzącej w skład podarowanego przedsiębiorstwa, a więc m.in. opisanej nieruchomości. Nabyty w drodze darowizny majątek trwały (także i ww. nieruchomość gruntowa) został ujęty w ewidencji środków trwałych Pana firmy. W międzyczasie podjęliście Państwo decyzję o rozwodzie. Wystąpił Pan o wydanie pozwolenia na budowę na własne nazwisko. Wobec zmiany planów wycofał Pan z ewidencji środków trwałych nieruchomość i przeznaczył ją Pan na cele osobiste. Aktem notarialnym z dnia 2 sierpnia 2007 r. dokonał Pan sprzedaży nieruchomości gruntowej osobie fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej. Zaciągnięty kredyt inwestycyjny został spłacony środkami uzyskanymi ze sprzedaży nieruchomości. Już po dokonanej sprzedaży otrzymał Pan na swoje nazwisko pozwolenie na budowę domu jednorodzinnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy dokonana sprzedaż nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazuje Pan, iż na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, za dostawę towarów dla celów tego podatku uznaje się wyłącznie przekazanie na cele osobiste towarów w stosunku, do których podatnikowi przysługiwało odliczenie podatku naliczonego. Ponieważ nieruchomość została nabyta od osoby fizycznej i nie była obciążona podatkiem od towarów i usług, nie przysługiwało odliczenie. Przeznaczenie na cele osobiste skutkuje więc w świetle powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług brakiem obowiązków podatkowych w tym zakresie. Pana zdaniem późniejsza sprzedaż tej nieruchomości nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe motywuje Pan tym, iż grunt wobec zaistnienia zdarzeń losowych wszedł w skład Pana majątku osobistego. Jego zbycia dokonano okazjonalnie i transakcja sprzedaży nie miała profesjonalnego charakteru. Wyłączenie gruntu z majątku firmy nastąpiło w związku z zaistniałą sytuacją osobistą, a nie w celu dokonania sprzedaży. Tym samym brak jest podstaw do uznania ww. transakcji za wykonaną w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z wniosku, nieruchomość gruntową wraz z innymi składnikami stanowiącymi przedsiębiorstwo żony otrzymał Pan aktem darowizny z dnia 30 kwietnia 2007 r. Nabyty majątek ujął Pan w ewidencji środków trwałych swojej firmy. Następnie w dniu 2 sierpnia 2007 r. sprzedał Pan nieruchomość gruntową osobie fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej. Czynność ta została poprzedzona wycofaniem przez Pana z ewidencji środków trwałych nieruchomości gruntowej poprzez przekazanie jej na cele osobiste.

W przedstawionym stanie faktycznym trudno zgodzić się ze stwierdzeniem Pana, że dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż została dokonana z majątku osobistego. Otrzymany majątek wraz z nieruchomością gruntową został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Ponieważ od momentu nabycia do dnia sprzedaży upłynęło zaledwie 3 miesiące, to trudno mówić o sposobie wykorzystywania otrzymanej nieruchomości gruntowej. W złożonym wniosku nie wskazano w jaki sposób nieruchomość gruntowa służyła Pana potrzebom osobistym. Natomiast z faktu wprowadzenia do ewidencji środków trwałych Pana firmy składników majątku, otrzymanych aktem darowizny od żony, wypływa wniosek, iż zamiarem było wykorzystywanie ich dla celów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Dodatkowo zauważa się, że na zakup nieruchomości gruntowej zaciągnięto kredyt inwestycyjny, który został spłacony środkami uzyskanymi ze sprzedaży tej nieruchomości. Nieruchomość ta zatem nigdy nie służyła celom osobistym, niezwiązanym z działalnością gospodarczą.

W efekcie dostawę przedmiotowej nieruchomości gruntowej należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a sprzedaż należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponieważ w przedstawionej sprawie mamy do czynienia z dostawą terenów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę, dostawa ta nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.