ITPP1/443-602/10/JJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2010 r. (data wpływu 25 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 27 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 27 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

W 1995 r. otrzymała Pani, w drodze darowizny od rodziców, grunty rolne wraz z budynkiem mieszkalnym. Część gruntu podzieliła Pani na działki, które zamierza sprzedać, a pieniądze uzyskane z ich dostawy, przeznaczyć na remont budynku, w którym mieszkała Pani wraz z rodzicami oraz budowę nowego domu. Wychowuje Pani trzy córki (dwie w wieku szkolnym i jedna 2-dwuletnia). Wysokość osiąganych przez Panią zarobków nie jest wystarczająca, aby przeprowadzić planowany remont domu, który został wybudowany w okresie powojennym i od tej pory nie był remontowany. Ponadto w celu zapewnienia odpowiednich warunków mieszkaniowych podjęła Pani decyzję o budowie nowego domu.

Z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby grunt był wykorzystywany w jakiejkolwiek działalności. Wskazuje Pani, iż nie prowadziła działalności rolniczej oraz że grunt nie był przedmiotem najmu. Nieruchomość została podzielona na działki rolne o powierzchni 30 arów. Na jednej z działek uzyskała Pani z gminy warunki zabudowy siedliska, na którym planuje wybudować dom. Resztę działek, które zamierza Pani sprzedać nie zostały przekwalifikowane i nie są uzbrojone. Informuje Pani, iż przekazała jedną działkę siostrze w drodze darowizny, ponadto kilka lat temu sprzedała jedną działkę (nadal jest to działka rolnicza). W przyszłości chciałaby Pani dokonać dostawy podzielonego gruntu, aby wyremontować dom, w którym zamieszkuje Pani obecnie oraz wybudować nowy dom. Sprzedaż działek nastąpi prawdopodobnie w drodze kilku transakcji. Działki będą sprzedawane jako rolnicze, ponieważ nie posiada Pani planu zagospodarowania tych działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży przedmiotowych działek rolniczych, nabytych w drodze darowizny, jest Pani zobowiązana do płacenia podatku od towarów i usług.

Cytując treść art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów, stwierdza Pani, iż sprzedaż działek nabytych w drodze darowizny nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie można zaliczyć tych czynności do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług

Warunkiem opodatkowania tak sprecyzowanej czynności, oprócz wymienionych powyżej, jest to by czynność realizowana była przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem zyskał status podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 powołanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja podatnika obejmuje więc również osoby fizyczne, pod warunkiem wykonywania przez nie samodzielnej działalności gospodarczej bez względu na jej cel i rezultat. Odpowiednio definicja działalności gospodarczej ma podobnie uniwersalny charakter, obejmując wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym także rolników. Tym samym wskazuje ona na ciągły i zorganizowany charakter tych czynności, cechujący się stałością i powtarzalnością.

Ustawodawca w art. 15 ust. 2 ustawy, przesądził o możliwości uznania za działalność gospodarczą również czynności wykonywanych jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Z powyższego wynika, że podatnikiem jest również osoba wykonująca czynności sporadycznie (okazjonalnie), względnie jednorazowo, gdy są one wykonywane w związku z działalnością producenta, handlowca lub usługodawcy, w tym podmiotu pozyskującego zasoby naturalne oraz rolnika, a także z działalnością osoby wykonującej wolny zawód.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług podmiot, który jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, np. zbycia majątku osobistego.

Zatem wykonywanie określonych czynności incydentalnie, mimo, że obiektywnie mieszczą się w zakresie przedmiotowym podatku nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Z powołanych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży nieruchomości gruntowych, przy czym czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w 1995 r. otrzymała Pani w formie darowizny grunt rolny wraz z budynkiem mieszkalnym. Grunt, który został podzielony na 30 -arowe działki rolnicze, za wyjątkiem jednej działki (na której zamierza Pani wybudować dom i na którą uzyskała Pani z gminy decyzję o ustaleniu warunków zabudowy) nie jest przekwalifikowany na cele mieszkalne i nie jest uzbrojony. Poza działką przeznaczoną pod zabudowę, resztę działek zamierza Pani sprzedać, a pieniądze uzyskane z ich dostawy przeznaczyć na remont budynku, w którym mieszka obecnie oraz na budowę nowego domu. Przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, ani rolniczej.

W opisanej sytuacji trudno uznać, iż jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działek. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży przedmiotowych nieruchomości gruntowych działała Pani w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży działek, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Oznacza to zatem działanie Pani w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Zamierza Pani bowiem dokonać sprzedaży działek otrzymanych w drodze darowizny i należących do majątku osobistego, nigdy nie wykonywanych w działalności gospodarczej (w tym rolnej).

Podsumowując więc uznać należy, że planowana dostawa działek rolnych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie nadmienia się, iż interpretacja nie wywrze skutków prawnych w przypadku ustalenia w ewentualnym postępowaniu podatkowym odmiennego od przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.