ITPP1/443-600/10/KM - Dane na fakturze wystawionej do paragonu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 25 czerwca 2010 r.) uzupełnionym w dniu 16 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia świadczonej usługi w treści wystawianej na żądanie klienta faktury - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2010 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 16 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia świadczonej usługi w treści wystawianej na żądanie klienta faktury.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca świadczy usługi gastronomiczne, polegające na sprzedaży obiadów, w skład których wchodzi zupa, ziemniaki, kotlety i inne. Sprzedaje również duży wachlarz wyrobów garmażeryjnych, takich jak: flaki, barszcze, galarety, sałatki i ciasta w związku z obsługą przyjęć, bankietów czy szkoleń. Całą swoją sprzedaż rejestruje za pomocą kasy rejestrującej (fiskalnej). Na żądanie klienta wystawia fakturę, w której nie wymienia kolejno poszczególnych wyrobów, lecz określa je pod jedną nazwą "usługa gastronomiczna" o symbolu PKWiU 55.30.11 i opodatkowuje według stawki 7%. Do kopii faktury dołącza paragon fiskalny, gdzie wyszczególniony jest cały sprzedany asortyment. Podatnik na tej samej kasie sprzedaje również kawę, herbatę, napoje alkoholowe oraz napoje bezalkoholowe niemieszczące się w grupowaniu PKWiU 55.30.11, które opodatkowane są stawką 22%. Do kopii faktury dołączony zostaje paragon fiskalny, gdzie wyszczególniony jest cały asortyment.

Przykładowo podano paragon z kasy fiskalnej: kotlet 10 zł (7%), mizeria 5 zł (7%), naleśnik 10 zł (7%), piwo 5 zł, kawa 5 zł, napój 5 zł, lampka wina 7 zł, razem 7%: 25 zł, razem 22%: 22 zł, do zapłaty 47 zł.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż faktury będą wystawiane zarówno dla osób fizycznych, jak i prawnych, czyli dla wszystkich osób i firm, które "potrzebują fakturę". Wystawienie faktury na podstawie paragonu fiskalnego następuje do 7. dni od daty wystawienia paragonu. Faktury będą wystawiane na prośbę kupującego, podobnie jak w dużych sklepach, gdzie przy kasach kupuje się "na paragon", a jak ktoś "potrzebuje fakturę", to udaje się do punktu obsługi i na podstawie paragonu wystawiana jest faktura.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można ująć na fakturze pod jedną pozycją "usługa gastronomiczna 7%" PKWiU 55 30 1911 różne potrawy, które znajdują się na paragonie (kotlet, mizeria, naleśniki) oraz pod pozycją "pozostałe usługi gastronomiczne 22%" lub "usługi gastronomiczne 22%" pozostałą sprzedaż (kawę, herbatę, napoje alkoholowe oraz napoje bezalkoholowe), w sytuacji, gdy paragon jest przypięty do kopii faktury VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy prowadzona jest rejestracja sprzedaży na kasie fiskalnej i wystawiana jest faktura do paragonów, można podsumować w jedną pozycję "usługi gastronomiczne 7%" o PKWiU 55.30.11 oraz pozycję "pozostałe usługi gastronomiczne 22%" lub "usługi gastronomiczne 22%", czyli te, które nie mieszczą się w usługach gastronomicznych ze stawką 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast w art. 106 ust. 4 ustawy postanowiono, iż podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.),

Na mocy § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, jakie minimalne wymagania musi spełniać faktura VAT. Jednym z nich jest wymóg zamieszczania nazwy (rodzaju) towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru/usługi" oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć nazwę jednostkową, t. j. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru/usługi ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany opisać na fakturze każdy towar/usługę i podać jego nazwę. Umieszczona na fakturze VAT nazwa towaru winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru czy rodzajową usługi, tak aby do użytej nazwy towaru/usługi możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i aby użyta nazwa była co do istoty zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem/usługą, a nadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedawanego towaru/usługi.

Podkreślenia wymaga, że to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru w jednoznaczny sposób definiowała sprzedawane usługi i umożliwiała jej właściwe przyporządkowanie do stawek podatkowych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi gastronomiczne, a całą sprzedaż ze szczegółowym rozbiciem na konkretne potrawy rejestruje za pomocą kasy fiskalnej. Na żądanie klienta (zarówno osoby fizycznej, jak i prawnej) wystawia fakturę, w której nie wymienia kolejno poszczególnych wyrobów, lecz określa pod jedną nazwą "usługa gastronomiczna" o symbolu PKWiU 55.30.11 ten asortyment, który opodatkowuje według stawki 7%, natomiast pozostałą sprzedaż (kawę, herbatę, napoje alkoholowe oraz napoje bezalkoholowe), opodatkowaną według stawki 22%, określa jako "pozostałe usługi gastronomiczne 22%" lub "usługi gastronomiczne 22%". Wskazano, iż do kopii faktury Wnioskodawca każdorazowo dołącza paragon fiskalny, gdzie wyszczególniony jest "cały sprzedany asortyment".

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż zastosowany przez Wnioskodawcę sposób oznaczenia sprzedawanej usługi gastronomicznej, na wystawianej na żądanie klienta fakturze VAT jest dopuszczalny, przy założeniu dokonania prawidłowej klasyfikacji danego asortymentu. Sprzedawca nie musi bowiem szczegółowo opisywać każdego towaru lub usługi. Wystarczy, że poda nazwę tak, aby można było przypisać mu odpowiednią stawkę VAT. Nie może jednak poprzestać na podaniu ogólnych grup towarów lub usług.

Wskazać w tym miejscu należy, iż zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W poz. 20 ww. załącznika wymieniono usługi gastronomiczne, z wyłączeniem:

* sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

* sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

Zatem zdaniem tut. organu, skoro przepisy ustawy i rozporządzeń wykonawczych nie określają odrębnych zasad dokumentowania tego typu czynności, nie wymagają szczegółowego wyodrębnienia nazw poszczególnego asortymentu, który wchodzi w zakres świadczenia, w tej konkretnej sprawie, w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę usług gastronomicznych sklasyfikowanych według PKWiU 55.11.30 - usługi gastronomiczne w restauracjach, przedstawiony sposób ich dokumentowania wystawianą na żądanie klienta fakturą pozwala - w powiązaniu z załączonym paragonem fiskalnym - na jednoznaczne ich określenie umożliwiające właściwe przyporządkowanie do stawek podatków.

Należy wskazać, że organ wydający interpretację indywidualną, nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Tak więc to podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. Zatem tut. organ podatkowy nie dokonywał oceny poprawności przedstawionej przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznej, w związku z czym, niniejszej odpowiedzi udzielono przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa.

Jednocześnie wskazać należy, iż tut. organ nie ustosunkował się do kwestii prawidłowości zapisu na paragonie fiskalnym, ani do terminu wystawiania faktur VAT dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, gdyż nie było to przedmiotem zapytania, a Wnioskodawca nie przedstawił w tym zakresie własnego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.