ITPP1/443-600/09/10-S/JJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 25/10 (data wpływu 13 maja 2010 r.) - stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 1 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek niezabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek niezabudowanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 7 września 2000 r. dokonała Pani wraz z mężem zakupu gruntu rolnego o powierzchni 7600 m ^2. Nabycie nastąpiło "po okazyjnej cenie", nie było związane z planami o charakterze handlowym, grunt stanowi majątek osobisty. Pani mąż od roku 1988 r. prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie usług ogólnobudowlanych. Zakup przedmiotowego gruntu nie miał w żadnym stopniu związku z prowadzoną działalnością. Za grunt rolny był odprowadzany podatek rolny. Grunt nie był przeznaczony na cele zarobkowe, tj. nie była na nim prowadzona żadna produkcja hodowlana (ani zwierząt, ani roślin), nie był też przedmiotem najmu, od momentu jego nabycia jest nieużytkiem. Informuje Pani, iż z treści wydanej przez Wójta Gminy decyzji o warunkach zabudowy wynika, iż "grunt został ujęty w planach zagospodarowania przestrzennego, tj. został podzielony na osiem działek budowlanych, gdzie najmniejsza działka ma 788 m ^2, a największa 868 m ^2, na owych działkach ma stanąć maksymalnie osiem budynków mieszkalnych z wybudowanymi garażami". Podział gruntu na osiem działek budowlanych oraz jedną działkę przeznaczoną na drogę wewnętrzną został dokonany w grudniu 2008 r. Dwie działki zostaną darowane dzieciom, natomiast z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży pozostałych sześciu działek ma Pani wraz z mężem zamiar pomóc dzieciom w budowie domów na darowanych działkach oraz spłacić kredyt, zaciągnięty w związku z zakupem budynku mieszkalnego, w którym obecnie Pani zamieszkuje z rodziną.

Ponadto informuje Pani, iż w 1992 r. nabyła wraz mężem 1/3 kamienicy o powierzchni 84 m ^2, gdzie zamieszkiwała wraz z rodziną. W roku 2004, w drodze postępowania egzekucyjnego, nabyła Pani, wymagający przeprowadzenia remontu budynek mieszkalny (dach, okna, drzwi, podłogi, ogrzewanie, etc.) wraz z działką. Remont został wykonany ze środków uzyskanych ze sprzedaży 1/3 kamienicy oraz z kredytu. Wskazuje Pani, iż nie posiada innych nieruchomości poza domem, w którym mieszka oraz przedmiotowymi działkami. Dodatkowo informuje Pani, iż działki będą sprzedawane kilku nabywcom, a oferta ich sprzedaży zostanie zamieszczona w internecie i lokalnej prasie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy dokonując sprzedaży działek stanowiących majątek osobisty, niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą (sprzedaż działek nie stanowi profesjonalnego obrotu nieruchomościami) należy naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług.

Pani zdaniem, nie ma obowiązku odprowadzania podatku od towarów i usług od sprzedaży przedmiotowych działek. Za powyższym przemawia fakt, iż grunt został nabyty dość dawno (w 2000 r.), nie został nabyty w celach handlowych, ani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ale z myślą o majątku osobistym. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży tych działek mają zostać przeznaczone na budowę domów dla dzieci, a więc przeznaczone na cele osobiste. Zwraca Pani uwagę, na cel na jaki zostaną przeznaczone uzyskane z dostawy nieruchomości pieniądze oraz fakt, iż w związku ze sprzedażą nie osiągnie wielkich korzyści majątkowych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 23 września 2009 r. znak ITPP1/443-600/09/JJ oceniono Pani stanowisko za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła Pani skargę.

Wyrokiem wydanym przez Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 25/10, zaskarżona interpretacja została uchylona.

W dniu 13 maja 2010 r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 25/10. Sąd w wyroku tym stwierdził, iż zarówno z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), jak i z art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podatnika za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec czy usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy też osoba wykonująca wolny zawód, a taka sytuacja w przedmiotowej sprawie nie zachodzi. Zdaniem Sądu z przytoczonych okoliczności trudno jest bowiem wywieść, iż głównym celem zakupu nieruchomości, a następnie dokonanie dostawy sześciu działek niezabudowanych, jest prowadzenie w sposób profesjonalny działalności gospodarczej, a nie zaspokojenie potrzeb osobistych. Sąd podzielając tezy wyroku składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r., w sprawie o sygn. akt I FSP 3/07 (dot. pytania prawnego NSA z 20 marca 2007 r. w sprawie o sygn. akt I FSP 526/06) uznał, iż w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do przypisania Skarżącej przymiotu podatnika od towarów i usług z tytułu czynności sprzedaży gruntu pod zabudowę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 25/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.