ITPP1/443-596/10/BJ - Możliwość zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży samochodu osobowego wykupionego po wygaśnięciu umowy leasingu operacyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 24 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 9 sierpnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży samochodu osobowego wykupionego po leasingu operacyjnym - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży samochodu osobowego wykupionego po leasingu operacyjnym

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w listopadzie 2006 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem był samochód osobowy. Wartość przedmiotu leasingu wynosiła 120.000,00 zł brutto. Na podstawie art. 86 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług dokonał obniżenia podatku należnego VAT od rat leasingowych w wysokości 6.000,00 zł. Po zakończeniu leasingu w listopadzie 2009 r. Wnioskodawca dokonał wykupu przedmiotu leasingu za kwotę 3600,00 zł brutto oraz dokonał obniżenia 60% podatku VAT w kwocie 389,51 zł W marcu 2010 r. Wnioskodawca dokonał zbycia przedmiotowego samochodu osobowego.

Wnioskodawca uzyskał informację z urzędu skarbowego, że nie ma możliwości zastosowania zwolnienie i dlatego przy sprzedaży samochodu za cenę rynkową 57.500,00 zł zmuszony jest wystawić fakturę VAT ze stawką 22% (podatek 10.368,85 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając samochód osobowy przed upływem 6 miesięcy, przy nabyciu którego odliczono częściowo podatek VAT wg obowiązujących limitów 6.389,51 zł (60% nie więcej niż 6.000 zł), podatek należny z tytułu sprzedaży nie jest ograniczony kwotą dokonanych odliczeń i wynosi 10.368,85 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od towarów i usług powinien być neutralny. W przypadku sprzedaży samochodu kwota podatku należnego nie powinna być wyższa niż kwota wcześniejszych odliczeń. Podatek powinien wynosić 6.389,51 zł, a nie 10.368,85 zł Różnica powinna stanowić przychód Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie § 12 ust. 1 pkt 5, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Uznać należy więc, że powyższe zwolnienie zostało obwarowane spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze, prawem do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu pojazdu, na warunkach określonych w art. 86 ust. 3 ustawy. Po drugie - uznaniem pojazdu za towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej na fakturze lub kwoty podatku od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł (art. 86 ust. 3 ustawy).

W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W myśl art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego. Zgodnie z powyższym umowa leasingu sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie powoduje natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w listopadzie 2006 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego. Po zakończeniu umowy, w listopadzie 2009 r. dokonał wykupu samochodu osobowego będącego przedmiotem umowy. Na podstawie art. 86 ust. 7 dokonał obniżenia podatku należnego w wysokości 60%. W marcu 2010 r. Wnioskodawca dokonał zbycia przedmiotowego samochodu.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujący stan prawny należy stwierdzić, że Wnioskodawca spełni pierwszy z warunków koniecznych do zwolnienia od podatku dostawy przedmiotowego pojazdu. Drugi z warunków koniecznych do tego zwolnienia nie zostanie jednak spełniony. Opisany we wniosku samochód osobowy nie będzie towarem używanym w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Reasumując należy uznać, iż opisana we wniosku dostawa samochodu osobowego nabytego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego, przed upływem półrocznego okresu od jego wykupu, nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, lecz podlega opodatkowaniu wg stawki podatku w wysokości 22%, stosownie do zapisu art. 41 ust. 1.

Końcowo podkreśla się, iż prawidłowe określenie należnego podatku związanego z realizowanymi czynnościami należy do podatnika, natomiast ocena prawidłowości przyjętych przez Pana obliczeń może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.