ITPP1/443-593/08/DM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-593/08/DM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność socjalną polegającą m.in. na świadczeniu odpłatnej usługi wynajmu domków rekreacyjnych, na rzecz pracowników i ich rodzin oraz osób trzecich, zarówno w ramach turnusów wypoczynkowych w trakcie sezonu letniego, jak i indywidualnie przed i po sezonie. Faktury VAT wystawiane są zgodnie z § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Koszty utrzymania obiektów socjalnych (własnych ośrodków wypoczynkowych) pokrywane są ze środków obrotowych pracodawcy. Dotyczą one m.in. dzierżawy terenów, amortyzacji, podatku od nieruchomości, opłaty za media, nakładów na remonty i modernizację oraz dozoru. Przychód netto ze sprzedaży wynajmu domków rekreacyjnych zwiększa środki Funduszu Świadczeń Socjalnych. W roku obecnym, od miesiąca marca do chwili obecnej, w ośrodku wypoczynkowym dokonywana jest modernizacja, w wyniku której powstanie osiem nowych drewnianych domków rekreacyjnych. Zostaną one wprowadzone do rejestru środków trwałych i będą im nadane indywidualne numery inwentarzowe. Dotychczas eksploatowane domki zostały sprzedane, a uzyskane z tego tytułu środki finansowe zasiliły środki obrotowe pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przy realizacji modernizacji ośrodka wypoczynkowego będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub o ubieganie się o jego zwrot z tytułu dokonywanych nakładów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupów dotyczących modernizacji ośrodka wypoczynkowego, będącego zakładowym obiektem socjalnym przysługuje z uwagi, że nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Cała sprzedaż usług wynajmu domków wczasowych na rzecz pracowników i osób trzecich jest opodatkowana 22% stawką podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazuje również, iż zgodnie z art. 16 ust. 55 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodu kosztów utrzymania zakładowych obiektów socjalnych w części pokrytej ze środków funduszu świadczeń socjalnych, tak więc koszty utrzymania obiektów socjalnych stanowią koszty uzyskania przychodu, gdy są pokrywane ze środków obrotowych przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl unormowań zawartych w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z przywołanego przepisu wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczeniu podlega zatem całość podatku naliczonego, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego. Istotny jest więc związek tego podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, gdyż to do realizacji czynności opodatkowanych mają być wykorzystywane towary i usługi, od których podatek naliczony może zostać odliczony od podatku należnego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonuje odpłatnego wynajmu domków rekreacyjnych stanowiących obiekty socjalne.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupów związanych z modernizacją ośrodka wypoczynkowego, polegającą na budowie nowych domków rekreacyjnych, w takiej części, jaka związana jest z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi - zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile oczywiście poniesione wydatki mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego i nie zachodzą inne wyłączenia z art. 88 cyt. ustawy.

Należy również zauważyć, że przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii zaliczenia danych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Ciężar udowodnienia powyższego faktu spoczywa bowiem na podatniku, a możliwość obniżenia należnego podatku od towarów i usług o podatek naliczony przy zakupie towarów lub usług jest ściśle związana z dopuszczalnością zaliczenia wydatków poniesionych na ich nabycie do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Końcowo nadmienić należy, iż tut. organ nie ustosunkował się do prawidłowości opodatkowania 22% stawką podatku od towarów i usług świadczonych przez Spółkę usług wynajmu domków wczasowych na rzecz pracowników i osób trzecich, jako że nie było to przedmiotem zapytania i Wnioskodawca nie zawarł własnego stanowiska w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl