ITPP1/443-592/10/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.) uzupełnionym w dniu 17 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT obowiązującej przy świadczeniu usług kosmetycznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 czerwca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT obowiązującej przy świadczeniu usług kosmetycznych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą, zgodnie z wpisem do ewidencji działalności, w zakresie m.in. "fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne" - PKD (2008) 96.02.19.0, PKD (2004) 93.02.23, PKWiU 96.02.13. W odniesieniu do usług kosmetycznych, na podstawie Dyrektywy 2006/18/EC, stosuje Pani obniżoną stawkę VAT, tj. 7% - przewidzianą dla usług pracochłonnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo stosuje Pani obniżoną stawkę VAT w wysokości 7% przy świadczeniu usług kosmetycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, istnieje prawo do stosowania obniżonej stawki VAT, gdyż w myśl Dyrektywy 2006/18/EC państwa członkowskie mają prawo do stosowania niższych stawek VAT w stosunku do usług, których świadczenie wymaga dużego nakładu pracy. Celem przedstawionej przez Komisję Europejską propozycji jest umożliwienie państwom członkowskim stosowania obniżonych stawek podatkowych dla tego typu usługi od stycznia 2006 r. do grudnia 2010 r. W związku z powyższym uważa Pani, że stawka VAT, którą stosuje przy świadczeniu usług kosmetycznych w wysokości 7% jest stawką prawidłową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi albo zwolnienie od podatku.

Konstrukcja większości przepisów z zakresu podatku od towarów i usług, które wprowadzają stawkę preferencyjną albo zwolnienie od podatku, wskazuje, że - co do zasady - zastosowanie ich uzależnione jest od zaklasyfikowania danego towaru, bądź usługi do określonego grupowania statystycznego, o powołanym, w ustawie albo akcie wykonawczym wydanym na podstawie jej upoważnienia, symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pani m.in. usługi kosmetyczne, które klasyfikuje wg PKWiU do grupowania 96.02.13.

Wskazać należy, iż dokonując klasyfikacji świadczonych usług do grupowania PKWiU 96.02.13 - jako "usługi kosmetyczne, manicure i pedicure" oparła się Pani o rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Natomiast w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) - dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze. zm.).

Odpowiednikiem usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 96.02.13, wg klasyfikacji wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) jest symbol 93.02.23 - "usługi kosmetyczne, manicure i pedicure". Przyjęto zatem w przedstawionym stanie faktycznym, że świadczone przez Panią usługi kosmetyczne są sklasyfikowane wg PKWiU obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług w grupowaniu 93.02.23.

Analizując treść ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wykonawczych do tej ustawy w odniesieniu do świadczenia usług kosmetycznych sklasyfikowanych w PKWiU w grupowaniu 93.02.23 stwierdzić należy, iż ustawodawca nie przewidział zwolnienia z opodatkowania ani też obniżonej do wysokości 0%, 3% czy 7% stawki podatku. Mając powyższe na uwadze, usługi kosmetyczne sklasyfikowane wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, obowiązującej dla potrzeb podatku od towarów i usług, w grupowaniu 93.02.23, stanowią czynność opodatkowaną stawką podstawową w wysokości 22%.

Odnosząc się do argumentów Pani w kwestii stosowania preferencyjnej stawki VAT wskazać należy, iż zgodnie z Dyrektywą 2006/18/EC, państwa członkowskie mają prawo do stosowania niższych stawek VAT w stosunku do usług, których świadczenie wymaga dużego nakładu pracy.

Dyrektywa ta nie nałożyła jednak na państwa członkowskie obowiązku wprowadzenia obniżonych stawek VAT na ww. usługi, a jedynie umożliwiła państwom członkowskim wprowadzenie obniżonych stawek dla usług, których świadczenie wymaga dużego nakładu pracy. Polski ustawodawca, wprowadzając obniżone stawki dla usług, których świadczenie wymaga dużego nakładu pracy nie przewidział jednak obniżonej stawki dla usług kosmetycznych.

W omawianym przypadku, na podstawie zapisów samej Dyrektywy podatnik nie może stosować obniżonej stawki VAT przy świadczeniu usług kosmetycznych, gdyż przepisy takie, jak dyrektywy, które nie są wystarczająco precyzyjne i bezwarunkowe, nie odznaczają się bezpośrednią skutecznością. Adresatami dyrektyw są wyłącznie państwa i nie mogą być one kierowane do innych podmiotów prawa - osób fizycznych i prawnych. Zasadą jest, że dyrektywy nie obowiązują bezpośrednio w wewnętrznych porządkach prawnych, a ich istotą jest to, że wyznaczają rezultat, jaki ma zostać osiągnięty, natomiast wybór środków mających służyć jego realizacji został pozostawiony swobodnej decyzji państw członkowskich. Zatem warunkiem stosowania dyrektyw jest ich wdrożenie do przepisów krajowych. Istnieją jednak pewne szczególne okoliczności, kiedy dyrektywa może być stosowana bezpośrednio. W przypadku braku implementacji norm dyrektyw do porządku prawnego danego państwa członkowskiego albo dokonania implementacji w sposób niepełny lub po terminie, dyrektywy mogą być stosowane bezpośrednio pod warunkiem, że przepisy dyrektyw są precyzyjne i bezwarunkowe zaś z norm dyrektyw wynikają prawa jednostek wobec państwa.

Zatem w przedmiotowej sprawie powołanie Dyrektywy, jako podstawy do stosowania stawki obniżonej na usługi kosmetyczne jest bezpodstawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.