ITPP1/443-575/08/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2008 r. (data wpływu 30 czerwca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1999 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług blacharsko-dekarskich. Działalność polega głównie na świadczeniu usług wykonywanych na budynkach mieszkalnych, opodatkowanych stawką VAT 7%. Jest Pan podatnikiem VAT. W 2000 r. w drodze spadku stał się Pan współwłaścicielem ziemi rolnej o powierzchni 0,6715 ha. W uzupełnieniu do wniosku z dnia 29 lipca 2008 r. oświadczył Pan, że przedmiotowe grunty nie były użytkowane, ani też nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ani działalności rolniczej. Nie wchodziły także w skład gospodarstwa rolnego. Na początku 2008 r. dokonał Pan odrolnienia ziemi oraz podzielenia jej na 6 działek niezabudowanych oraz 1 działki z budynkiem mieszkalnym i gospodarczym zamieszkiwanej przez współwłaściciela działek - Pana brata. Na przedmiotowych gruntach nie były prowadzone inne czynności zmierzające do przygotowania gruntów do sprzedaży. Przedmiotem sprzedaży zgodnie z Pana oświadczeniem mają być działki niezabudowane, które będą oferowane na rynku nieruchomości, jako działki budowlane i sprzedawane kilku nabywcom. Oprócz przedmiotowych działek, stanowiących składnik majątkowy, nie planuje Pan w przyszłości sprzedawać innych nieruchomości. Przedmiotowe działki stanowią składnik majątkowy, który w planach miał być zachowany do użytku osobistego (wybudowanie budynku mieszkalnego na własny użytek). Jednakże Pana sytuacja osobista uległa zmianie. Obecnie większość świadczonych usług, w ramach prowadzonej przez Pana działalności, wykonywanych jest na terenie W., z dala od powyższych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając działki będzie musiał Pan wystawić fakturę VAT łącznie z podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%, wykazać w rejestrze sprzedaży, deklaracji VAT i zapłacić podatek.

Pana zdaniem sprzedając działki budowlane nabyte w drodze spadku, nie powinien Pan wystawiać faktury VAT, a tym samym ujmować w rejestrze sprzedaży i płacić podatku VAT należnego wg stawki 22%. Uważa Pan, że nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy polegającej na handlu nieruchomościami lecz sprzedaży działek dokonuje Pan zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, z części swojego składnika majątkowego, który planowany był do użytku osobistego. Na potwierdzenie powyższego przytacza Pan wyroki WSA: we Wrocławiu z dnia 20 października 2006 r. o sygn. akt I SA/Wr 830/06 i z dnia 16 maja 2007 r. o sygn. akt I SA/WR 153/07 oraz orzeczenie NSA o sygn. akt I FSK 603/06. Tezy powyższych wyroków Pana zdaniem są zgodne z przepisami UE, gdyż na podstawie VI Dyrektywy podobnie wyraził się ETS w wyroku w sprawie C-291/92, który podkreślił, że "w przypadku, gdy podatnik sprzedaje część swojego składnika majątkowego, którą zdecydował się zachować do użytku osobistego, nie działa on w odniesieniu do tej sprzedaży jako podatnik w rozumieniu art. 2 (1) Dyrektywy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że planuje Pan sprzedać sześć działek, które zostały nabyte w drodze spadku w 2000 r. Od tego czasu do chwili obecnej nie wykorzystywano ich do prowadzenia działalności gospodarczej lub rolniczej. Nie poczynił Pan też, w tym czasie żadnych nakładów na ich ulepszenie, w celu przygotowania ich do sprzedaży. Przedmiotowe działki stanowią składnik majątkowy, który w planach miał być zachowany do użytku osobistego (wybudowanie budynku mieszkalnego na własny użytek). Jednakże Pana sytuacja osobista uległa zmianie. Obecnie większość świadczonych usług w ramach prowadzonej przez Pana działalności, wykonywanych jest na terenie W., z dala od powyższych nieruchomości.

W opisanym stanie faktycznym trudno uznać, iż jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek działał Pan w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Oznacza to zatem działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży działek otrzymanych w drodze dziedziczenia i należących do majątku prywatnego.

Podsumowując więc uznać należy, że planowana dostawa gruntów nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.