ITPP1/443-565/09/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2009 r. (data wpływu 19 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia usług udzielania pożyczek świadczonych poza systemem bankowym oraz sposobu dokumentowania tych czynności - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia usług udzielania pożyczek świadczonych poza systemem bankowym oraz sposobu dokumentowania tych czynności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje prowadzić działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek świadczonych poza systemem bankowym. Będą one udzielane zarówno przedsiębiorcom, jak i osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom. Będą to pożyczki krótkoterminowe - udzielane na okres do 12 miesięcy. Wierzytelności z tytułu umów pożyczek będą zabezpieczane rzeczowo hipoteką na nieruchomości lub przewłaszczeniem na zabezpieczenie nieruchomości. Z tytułu udzielanej pożyczki będzie pobierana jednorazowa prowizja za jej udzielenie oraz odsetki za każdy miesiąc "z góry" liczone od wysokości niespłaconej należności głównej pożyczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec uzyskiwania dochodów z tytułu prowizji oraz odsetek od udzielanych pożyczek poza systemem bankowym należy wystawiać faktury VAT oraz czy usługi te są zwolnione od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie podlega regulacjom prawa bankowego, w związku z czym udzielane w ramach jej przedmiotu działalności gospodarczej pożyczki należy uznać za "Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym", które są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 65.22.1 sekcji J. Zatem usługi te podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. Zarówno przychód z tytułu prowizji, jak również odsetek wymaga wystawienia faktury VAT. Jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnieniu podlegają usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Stosownie zaś do poz. 3 tego załącznika, zawierającego wykaz usług zwolnionych od podatku, zwolnione są usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane wg PKWiU w sekcji J (65-67), a więc również "Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym". W związku z powyższym Spółka od uzyskanych przychodów z tytułu prowizji i odsetek od udzielonych pożyczek powinna wystawiać faktury VAT "w stawce zwolnione od podatku od towarów i usług".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym, mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Jednocześnie w ust. 3 ww. artykułu ustawodawca wskazuje, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym pod pozycją nr 3 wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego o symbolu PKWiU Sekcja J ex (65-67), z wyłączeniem:

usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

Należy wyjaśnić, iż oznaczenie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, że stawka podatku lub zwolnienie od podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku od towarów i usług tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka podatku lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Powyższa definicja wskazuje, iż w przypadku usług pośrednictwa finansowego, do jakich zalicza się udzielenie pożyczek, kwotą należną z tytułu sprzedaży jest należne wynagrodzenie za świadczoną usługę - w opisanym zdarzeniu przyszłym należne prowizje i odsetki.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. W myśl art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Spółka wskazała, iż planuje prowadzić działalność w zakresie udzielania pożyczek świadczonych poza systemem bankowym. Będą one udzielane zarówno przedsiębiorcom, jak i osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom. Stwierdzono również, że skoro Spółka nie podlega regulacjom prawa bankowego, udzielane w ramach jej przedmiotu działalności gospodarczej pożyczki należy uznać za "Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym", które są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 65.22.1 sekcji J.

Analizując powołane przepisy oraz przestawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że świadczone przez Spółkę usługi polegające na udzielaniu pożyczek poza systemem bankowym, jak słusznie wskazał Wnioskodawca, będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile są one sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 65.22.1, jako wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w kwestii odpowiedniego udokumentowania świadczonych usług, wskazać należy, że czynności te winny być udokumentowane fakturą VAT w przypadku, gdy świadczone są na rzecz podmiotów gospodarczych. Natomiast w sytuacji, gdy usługi te będą świadczone rzecz osób fizycznych nieprowadzacych działalności gospodarczej, obowiązek wystawienia faktury VAT nie wystąpi, chyba że osoby te zażądają ich wystawienia. Ewentualna faktura winna zawierać, jako podstawę opodatkowania, kwotę należnej prowizji i należnych odsetek, a nie jak wskazano we własnym stanowisku uzyskane przychody z tytułu prowizji i odsetek. Zatem stanowisko w tym zakresie uznano za nieprawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o klasyfikację statystyczną wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ wydający interpretację indywidualną nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. To podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług.

Wskazać również należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii momentu powstania obowiązku w podatku od towarów i usług oraz terminu wystawienia faktur, gdyż zagadnienia te nie były przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.