ITPP1/443-560/07/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2007 r. (data wpływu 25 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu zwrotu podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 października 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu zwrotu podatku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Większą część sprzedaży Spółki stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów opodatkowane stawką 0%, zaś zakupy surowców do produkcji lub usług w zasadniczej części dokonywane są w kraju. Stąd w miesięcznych deklaracjach dla podatku od towarów i usług VAT-7 z reguły wykazywana jest nadwyżka podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika.

Ponieważ jednak, w momencie składania deklaracji dla podatku od towarów i usług, część dostaw wewnątrzunijnych i eksportowych nie spełnia warunków dla zastosowania stawki 0%, głównie z powodu utrudnień w gromadzeniu dowodów uprawniających do zastosowania obniżonej stawki, Spółka jest zmuszona do składania korekt deklaracji pierwotnych w kolejnych miesiącach.

Spółka zleca transport przewoźnikom, którzy na części tras podzlecają przewóz innym przewoźnikom. W efekcie, dokument przewozowy potwierdzony przez odbiorcę trafia do firmy zatrudniającej kierowcę po jego powrocie, ta - w przypadku pracy podzleconej - przekazuje dokument jednostce zlecającej usługę, skąd dopiero przedmiotowe dokumenty trafiają do wnioskodawcy. Ta różnorodność transportu, jak również wielość zawieranych transakcji powodują utrudnienie w zdobywaniu potwierdzeń wewnątrzwspólnotowej dostawy.

Z powodu wielu obiektywnych trudności opóźniających otrzymywanie dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw, Spółka jest zmuszona do dokonywania korekt złożonych wcześniej deklaracji VAT-7.

Ponadto większość dokonywanych przez Spółkę transakcji wewnątrzwspólnotowych jest realizowana na zasadzie transakcji trójstronnych, stąd też inne dokumenty potwierdzające dostawę niż dokumenty przewozowe są dla Spółki trudne lub wręcz niemożliwe do uzyskania.

Powyższy stan faktyczny, którego dotyczy pytanie odnosi się do sytuacji, w której korekta wpływa na korzyść podatnika, tj. zwiększa kwotę do zwrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy złożenie korekty deklaracji zwiększającej kwotę do zwrotu za dany okres nie powoduje przerwania biegu terminów do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanego w deklaracji pierwotnej, o których mowa w art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy, przyczyna składania wielu korekt z dużym opóźnieniem w stosunku do deklaracji pierwotnej wynika wprost z konstrukcji przepisu art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług oraz warunków zewnętrznych, niezależnych od Spółki. Złożenie korekty deklaracji, w której zwiększa kwotę do zwrotu na rachunek bankowy podatnika, w związku z opisanymi okolicznościami, nie powoduje przerwania biegu terminu do zwrotu określonego w art. 87 ust. 2 w odniesieniu do deklaracji pierwotnej. Termin ten biegnie odrębnie dla deklaracji pierwotnej oraz odrębnie dla złożonych następnie korekt deklaracji, bowiem jak wskazuje Spółka każda korekta jest nowym rozliczeniem danego okresu rozliczeniowego.

W ocenie Spółki, prawo do zwrotu pierwotnie wykazanej w deklaracji kwoty nie zostaje opóźnione w wyniku złożenia korekty. Odwołując się do rangi przepisów prawa wspólnotowego, wnioskodawca twierdzi, iż odmienna interpretacja byłaby naruszeniem zasady neutralności podatku od towarów i usług. Powołuje jednocześnie przedstawione w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (C-268/83, C-50/87, C-317/94, C-110/98 do C-1487/98) stanowisko odwołujące się do fundamentalnego znaczenia tej zasady.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady zwrotu podatku od towarów i usług regulują przepisy art. 87 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zgodnie z ust. 1 powołanego przepisu, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z art. 87 ust. 2 tej ustawy wynika, że zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika.

Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego.

Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Stosownie do art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że między innymi podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Jeżeli warunek ten nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju (art. 42 ust. 12). Otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów (art. 42 ust. 13).

Termin zwrotu podatku określany w dniach liczony jest od dnia złożenia deklaracji podatkowej.

Zgodnie z przepisem art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W świetle tego przepisu skorygowanie deklaracji następuje poprzez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Składając korektę deklaracji podatnik oświadcza, że jego wiedza w zakresie skonkretyzowania zobowiązania podatkowego uległa zmianie, a także wyraża wolę nadania swojemu uprzedniemu oświadczeniu wiedzy w tym przedmiocie odmiennego brzmienia. Zatem skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, iż złożona przez niego korygująca deklaracja zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiając jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej.

Niewątpliwie obok złożenia deklaracji pierwotnej, także złożenie korekty, jako nowego skonkretyzowania zobowiązania podatkowego, jest swoistym rozliczeniem danego okresu.

Oznacza to, że bieg terminu na dokonanie zwrotu podatku liczony jest ponownie od dnia złożenia korekty. W innym bowiem przypadku organ podatkowy nie miałby czasu na zapoznanie się z dokumentami i podjęciem decyzji, czy zwrot jest zasadny, o czym mówi cytowany wcześniej art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

A zatem złożenie przez podatnika korekty deklaracji VAT-7 przerywa bieg terminów określonych w art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Terminy te biegną na nowo, począwszy od dnia złożenia rozliczenia korygującego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń