ITPP1/443-554/09/AT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-554/09/AT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 15 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wynajmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wynajmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan firmę, której zakres działalności obejmuje m.in.:

1.

wynajem lokali mieszkalnych własnych i na własny rachunek (świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) zaklasyfikowany do PKWiU 70.20.11, traktując tą czynność jako zwolnioną od podatku na podstawie załącznika nr 4 do ustawy;

2.

wynajem lokali mieszkalnych, trwający nie dłużej niż 1 miesiąc (Wnioskodawca, przeliczając korzystanie z usług według ilości dób, klasyfikuje usługę jako czynność krótkotrwałego zakwaterowania, wymienioną w załączniku nr 3 do ustawy, uznając ww. wynajem za opodatkowany stawką 7%;

3.

pośrednictwo w "odnajmie" lokali mieszkalnych od ich właścicieli, tzn. poszukuje Pan podnajemców, a następnie na własną firmę dokonuje podpisania umowy na czas nieokreślony z podnajemcą wcześniej wynajętego mieszkania od właściciela - tak skonstruowaną usługę "kupowania wynajmu" od właściciela lokalu na cele mieszkalne, a potem sprzedaży tej samej usługi bezpośredniemu użytkownikowi, czyli podnajemcy, traktuje Pan jako usługę najmu lokalu na cele mieszkalne, zaliczając ją do PKWiU 70.20.11, a co za tym idzie, stosując zwolnienie od podatku. Ponadto, gdy nabywcą usługi jest inny przedsiębiorca podnajmujący mieszkanie na okres 45 dni dla zamieszkania przez swoich pracowników oddelegowanych do pracy, stosuje Pan zwolnienie od podatku jako wynajem własnego mieszkania, stosując przeliczenie jako 1,5 miesięczny czynsz.

Pismem z dnia 11 sierpnia 2009 r. doprecyzowano wniosek w zakresie:

* pkt 1 poprzez wskazanie, iż wynajem świadczony jest na rzecz osób prawnych mających siedzibę na terenie kraju w celu zamieszkiwania ich pracowników oddelegowanych do pracy w miejscowości, gdzie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą;

* pkt 2 poprzez wskazanie, iż usługi te mają symbol PKWiU 55.2.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w oparciu o opisany w pkt 1 i 2 stan faktyczny stosuje Pan prawidłowe stawki podatku od towarów i usług.

2.

Czy w przypadku okresu najmu wynoszącego 45 dni, gdzie stroną odnajmującą, czyli nabywcą, jest inny przedsiębiorca (firma) przeznaczający lokal dla zakwaterowania swoich pracowników, może Pan zastosować zwolnienie od podatku VAT.

3.

Jak należy rozumieć cytowany w Załączniku Nr 3, poz. 140 do ustawy termin "inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania".

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie stanu faktycznego wskazanego w pkt 1 i 2 - stosuje on prawidłowe stawki podatku od towarów i usług, w przypadkach określonych ustawą.

W ocenie Wnioskodawcy - w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego w pkt 3, tj. w kontekście zawartej umowy najmu z innym przedsiębiorcą na okres 45 dni - nabywa Pan prawo do zwolnienia od VAT, na podstawie zachowanego charakteru lokalu w opisanej czynności. Według Wnioskodawcy, w tym konkretnym przypadku usługa zachowuje warunek najmu na cel mieszkalny i bez znaczenia jest fakt, że nabywcą usługi jest firma, ponieważ jej pracownicy użytkują mieszkanie w dalszym ciągu dla celów mieszkalnych, a okres najmu jest traktowany jako czynsz miesięczny.

W opinii Wnioskodawcy - w zakresie pytania nr 3 - termin "krótkotrwałego zakwaterowania" dotyczy wyłącznie zakwaterowania liczonego przy zastosowaniu przelicznika według doby, tak jak traktowane jest to w PKWiU 55.1 (z 2004 r.).

Pismem z dnia 11 sierpnia 2009 r. uszczegółowiono własne stanowisko w zakresie pytania 3, wskazując, iż w przekonaniu Wnioskodawcy, ww. termin "krótkotrwałe zakwaterowanie" dotyczy zakwaterowania w lokalach nie dających możliwości długotrwałego zamieszkiwania, takich jak: hotele, pensjonaty. Jak zaznaczył Wnioskodawca, nie dotyczy to lokali mieszkalnych mających w swej konstrukcji projektowej charakter mieszkalny i przeznaczonych do tych celów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do dyspozycji art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119, o czym stanowi art. 8 ust. 3 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział jednakże stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

I tak, w oparciu o art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Wskazany załącznik, w poz. 140, przewiduje, że ww. stawka podatku znajduje zastosowanie względem usług o symbolu PKWiU 55.2, świadczonych przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15).

W ustawie o podatku od towarów i usług nie zostało zdefiniowane pojęcie "inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania". Zauważyć jednakże należy, iż w świetle powołanego uprzednio art. 8 ust. 3 ustawy, usługi należy klasyfikować w oparciu o właściwe klasyfikacje statystyczne, tj. w oparciu o przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), które na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) stosuje się do dnia 31 grudnia 2009 r. dla celów podatku od towarów i usług. Tym samym prawidłowo dokonana przez Wnioskodawcę klasyfikacja statystyczna przesądza o możliwości, bądź braku możliwości zastosowania ww. obniżonej (7%) stawki podatku VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. W załączniku tym, pod pozycją 4 zostały wymienione usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe objęte symbolem PKWiU ex 70.20.11.

Wskazać należy, że użycie przez ustawodawcę "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Z okoliczności sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje Pan wynajmu:

1.

lokali mieszkalnych własnych i na własny rachunek na rzecz osób prawnych w celu zamieszkiwania w nich ich pracowników, który zaklasyfikowany został do PKWiU 70.20.11;

2.

lokali mieszkalnych, trwającego nie dłużej niż 1 miesiąc - zaklasyfikowanego jako czynność krótkotrwałego zakwaterowania, PKWiU 55.2.

Ponadto, wskazuje Pan, iż dokonuje podnajmu mieszkań (wynajętych uprzednio od ich właścicieli) na okres 45 dni na rzecz przedsiębiorców w celu zamieszkania w nich pracowników tych przedsiębiorców, który klasyfikowany jest do PKWiU 70.20.11.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że:

* świadczone usługi, o których mowa w pkt 1 (w zakresie objętym przedmiotem zapytania nr 1) przedstawionego stanu faktycznego, przy założeniu prawidłowości dokonania przez Wnioskodawcę klasyfikacji w grupowaniu PKWiU 70.20.11, jako usługi wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowiące majątek własny, jako wymienione w poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy;

* usługi wynajmu lokali, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.2, które przeznaczone są pod wynajem w ramach usługi krótkotrwałego zakwaterowania trwającego nie dłużej niż 1 miesiąc (pkt 2 wskazanego stanu faktycznego), opodatkowane są według preferencyjnej, 7% stawki podatku VAT, o ile przedstawiona we wniosku klasyfikacja statystyczna została dokonana w prawidłowy sposób;

* usługi wynajmu (podnajmu) wskazane w pkt 3 opisanego stanu faktycznego (w zakresie objętym przedmiotem zapytania nr 2), pod warunkiem prawidłowości dokonanej klasyfikacji statystycznej (PKWiU 70.20.11) oraz przy założeniu, że zawarte z właścicielami wynajmowanych lokali mieszkalnych umowy przewidują możliwość podnajmowania tych lokali przez Wnioskodawcę na rzecz osób trzecich, podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług (art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z załącznikiem nr 4, poz. 4 ustawy).

Odnosząc się natomiast do zadanego przez Wnioskodawcę pytania nr 3, tut. organ wskazuje, iż w przedmiotowej sprawie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania", w związku z czym, kierując się normą art. 8 ust. 3 tej ustawy, we wskazanym pojęciu zawierają się miejsca, w których - zgodnie z ich przeznaczeniem - świadczone są usługi sklasyfikowane jako PKWiU 55.2.

Jednocześnie, należy zauważyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji przedmiotowych usług, a obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania ich do właściwego grupowania statystycznego spoczywa na Wnioskodawcy. W przypadku wątpliwości co do prawidłowości zaklasyfikowania danej czynności Wnioskodawca może zwrócić się do Głównego Urzędu Statystycznego w Warszawie - Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93 - 176 Łódź. W związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane w stanie faktycznym grupowanie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl