ITPP1/443-541/09//11-S/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2011 r. sygn. akt I FSK 1051/10 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 933/09 stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan deweloperem. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej buduje Pan i sprzedaje mieszkania (opodatkowane 7% stawką VAT) wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego. Miejsce postojowe znajduje się w hali garażowej, w tym samym budynku co mieszkanie. Hala wchodzi w skład nieruchomości wspólnej, stanowiącej współwłasność właścicieli lokali. Pomieszczenia garażowe nie są wyodrębnione, jako samodzielne lokale użytkowe. Prawo do miejsca postojowego jest integralnie związane z prawem do lokalu mieszkalnego. Umowa podpisana z nabywcą zawiera prawo do takiego miejsca postojowego w hali garażowej, a wartość miejsca postojowego nie została wyodrębniona, jako osobna pozycja w umowie na zakup mieszkania. Ani dla poszczególnych miejsc, ani dla całego podziemnego pomieszczenia garażowego nie są i nie będą tworzone odrębne księgi wieczyste. Księgi wieczyste zostaną utworzone dla poszczególnych lokali mieszkalnych.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 24 sierpnia 2009 r. poinformował Pan, iż przedmiotem sprzedaży są lokale mieszkalne wraz z odpowiednim udziałem w prawie współwłasności nieruchomości wspólnej, obejmującej prawo współwłasności gruntu pod budynkiem i części wspólne budynku nie przeznaczone do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni, znajdującego się w części podziemnej dla samochodu osobowego, które jest integralnie związane z prawem własności lokalu mieszkalnego. Miejsce postojowe nie jest przedmiotem odrębnej własności i nie może być samodzielnym przedmiotem obrotu. W zawartych umowach przedwstępnych pomieszczenia podziemnej części kondygnacji budynku uznane są, jako część wspólna budynku. Wartość lokalu mieszkalnego obejmuje wszystkie elementy transakcji i uwzględnia wartość do korzystania z poszczególnych miejsc przez wszystkich właścicieli budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Jaką stawką podatku od towarów i usług należy opodatkować sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, znajdującego się w części podziemnej kondygnacji budynku.

Pana zdaniem, w przypadku kiedy sprzedaje Pan jeden towar, na który została zawarta jedna umowa, bez wyszczególniania ceny miejsca postojowego, zostanie sporządzony jeden akt notarialny i zostanie założona jedna księga wieczysta, należy stosować jedną stawkę podatku, w tym wypadku stawkę 7% właściwą dla mieszkań.

W interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2009 r. znak ITPP1/443-541/09/AP oceniono stanowisko Pana jako nieprawidłowe przyjmując, iż preferencyjna stawka podatku dotyczy wyłącznie dostawy samodzielnych lokali mieszkalnych, natomiast w części dotyczącej udziału w części wspólnej, tj. w podziemnej kondygnacji tego budynku wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych, dostawa ta podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył Pan skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

Wyrokiem z dnia 16 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 933/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, stwierdzając, że sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wyodrębnionego miejsca parkingowego, znajdującego się w danym budynku podlegać będzie jednej stawce podatku VAT, która jest właściwą dla lokalu mieszkalnego, tj. stawce 7% VAT, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Przy czym stanowisko to Sąd oparł na założeniu, iż w niniejszej sprawie ma miejsce jedna transakcja polegająca na łącznej sprzedaży - stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego oraz powiązanego z własnością tego lokalu prawa do wyłącznego korzystania z określonej powierzchni znajdującej się w części podziemnej budynku i stanowiącej współwłasność wszystkich właścicieli mieszkań.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu I instancji, złożył w dniu 12 maja 2010 r. skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2011 r. sygn. akt I FSK 1051/10 została oddalona. W uzasadnieniu wyroku, powołując się na treść art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o podatku od towarów i usług, Sąd wskazał, że skoro w przedmiotowej sprawie w skład lokali mieszkalnych, jako ich części składowe wchodzą m.in. podziemne pomieszczenia garażowe, to nie mogą być one przedmiotem samodzielnego obrotu. Nie są one bowiem samodzielnym lokalem o innym przeznaczeniu niż mieszkalny. Lokal taki nie został wyodrębniony jako oddzielna nieruchomość. Skoro zatem garaże nie mogą być przedmiotem obrotu, to nie mogą być traktowane jako odrębny towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Pomieszczenia garażowe, pomimo że nie pełnią funkcji mieszkaniowych są jednak integralną częścią samodzielnego lokalu mieszkalnego. Przedmiotem sprzedaży obok własności lokalu mieszkalnego jest nie garaż, czy samo miejsce postojowe, ale prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni, znajdującego się w hali garażowej dla samochodu osobowego, które jest integralnie związane z prawem własności do lokalu mieszkalnego. Wyodrębnione miejsca postojowe nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, gdyż nie stanowią samodzielnych lokali użytkowych, ze względu na fakt, że nie mają charakteru wydzielonych trwałymi ścianami izb w obrębie budynku.

W dniu 29 sierpnia 2011 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku z dnia 16 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Gd 933/09, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2011 r., sygn. akt I FSK 1051/10 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 933/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.