ITPP1/443-535/09/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży samochodu osobowego wykupionego po leasingu - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży samochodu osobowego wykupionego po leasingu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 12 czerwca 2006 r. zawarł Pan umowę leasingu operacyjnego, dotyczącą samochodu osobowego. Co miesiąc był Pan obciążany fakturą "dzierżawną" i dokonywał odliczenia 60% podatku VAT (nie więcej niż 6.000 zł). Po upływie okresu umowy (3 lata) wykupił Pan samochód na zasadach ogólnych. Zamierza Pan dokonać sprzedaży w okresie 1 miesiąca od daty wykupu. Jak wynika z uzupełnienia do wniosku z chwilą wykupu przedmiotowego pojazdu z leasingu przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (w wysokości 60%).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy może Pan zastosować zwolnienie od podatku przy sprzedaży przedmiotowego pojazdu jako towaru używanego.

Pana zdaniem przysługuje prawo do zastosowania zwolnienia przy sprzedaży przedmiotowego pojazdu ze względu na fakt, iż stan prawny w dniu podpisania umowy leasingu upoważniał Pana do zaplanowania określonych działań po zakończeniu umowy. Gdyby wiedział Pan, iż stan prawny ulegnie zmianie, podjąłby Pan działania celem zapewnienia sobie środka transportu znacznie tańszego. Gdyby dokonał Pan sprzedaży ze stawką 22%, to poniósłby Pan stratę około 8.000 zł w porównaniu ze stanem prawnym obowiązującym w dniu zawarcia umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 powołanej ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Uznać należy więc, że powyższe zwolnienie zostało obwarowane spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze, prawem do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu pojazdu, na warunkach określonych w art. 86 ust. 3 ustawy. Po drugie - uznaniem pojazdu za towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł - art. 86 ust. 3 cytowanej ustawy.

W myśl art. 43 ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.), przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w 2006 r. zawarł umowę Pan leasingu operacyjnego dotyczącą samochodu osobowego. W 2009 r. dokonał Pan wykupu przedmiotowego samochodu i po upływie 1 miesiąca od wykupu zamierza sprzedać go. W momencie wykupu przedmiotowego pojazdu z leasingu przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (w wysokości 60%).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że Wnioskodawca spełni pierwszy z warunków koniecznych do zwolnienia od podatku dostawy przedmiotowego pojazdu. Drugi z warunków koniecznych do tego zwolnienia nie zostanie jednak spełniony. Opisany we wniosku samochód osobowy nie będzie towarem używanym w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, bowiem jak wynika z treści tego przepisu, w brzmieniu obowiązującym w dniu datowania niniejszej interpretacji, za towar używany rozumie się towar, którego okres używania przez podatnika dokonującego jego dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Zgodnie z art. 709 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego. Zgodnie z powyższym umowa leasingu sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie powoduje natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Reasumując należy stwierdzić, iż opisana we wniosku dostawa samochodu osobowego po wykupie z leasingu operacyjnego, dokonana w terminie krótszym niż 6 miesięcy po tym wykupie, nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, ale podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Bez znaczenia pozostają podnoszone przez Pana argumenty o ekonomicznym charakterze, bowiem z dyspozycji powołanych wyżej przepisów nie wynika możliwość odstąpienia od ich stosowania ze względu na wystąpienie pozaprawnych czynników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035, Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.