ITPP1/443-53/08/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2008 r. (data wpływu 21 stycznia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 marca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1996 r. nabył Pan od Agencji działkę o powierzchni 16 258 m ^2. Grunt ten nie został zakupiony z myślą o jego dalszej odsprzedaży. Celem zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, w latach 1998-1999 na części zakupionej działki wybudował Pan dom mieszkalny. W październiku 2002 r. zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dokonał Pan podziału niezabudowanej części działki na 13 mniejszych działek, z których jedną podarował Pan synowi. W 2008 r. zamierza Pan sprzedać 10 działek, które nie są zabudowane. Przeznaczone do sprzedaży grunty od momentu zakupu do chwili obecnej wchodzą w skład gospodarstwa rolnego o powierzchni 1,49 ha, posiadają symbol RV i jak Pan oświadczył, nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej ani rolniczej. Planowana sprzedaż będzie przedmiotem kilku transakcji, a działki będą oferowane na rynku nieruchomości poprzez ogłoszenia prasowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w ubiegłym roku została podpisana umowa z firmą "E" S.A. na doprowadzenie sieci energetycznej. Na początku bieżącego roku z inicjatywy Gminy została doprowadzona sieć wodociągowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w momencie sprzedaży stanie się Pan podatnikiem podatku od towarów i usług i będzie zobowiązany do odprowadzenia od tych transakcji 22% podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż majątku osobistego nie stanowi działalności gospodarczej. Zapis art. 15 ust. 2 wskazuje, że aby dostawę towarów lub świadczenie usług uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, wykorzystywane przy niej towary (usługi) zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonania tej czynności. Planuje Pan dokonać sprzedaży prywatnego majątku w postaci gruntu budowlanego, w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem ich kontynuowania i nie zmierzają do nadania im stałego, zorganizowanego charakteru. Grunt zaś nie został nabyty jedynie w celu jego zbycia. Stąd też Pana stanowisko, że sprzedaż działek budowlanych, realizowanych poza obrotem profesjonalnym, nie czyni z Pana osoby prowadzącej działalność gospodarczą i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Odsprzedaż majątku osobistego, jakim jest nabyty przez Pana grunt, nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Na uwagę zasługuje także fakt, iż uznanie osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Uzasadnionym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku VAT.

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu wskazał Pan, że przeznaczone do sprzedaży nieruchomości gruntowe nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ani rolniczej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że dalsza odsprzedaż nie była celem nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Oznacza to zatem działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o VAT nie mają zastosowania. Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika bowiem, iż zamierza dokonać sprzedaży działek, należących do majątku prywatnego. Planuje bowiem dokonać sprzedaży nieruchomości gruntowej jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej. Planowana sprzedaż nie będzie miała charakteru komercyjnego.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Jednakże nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym sprzedaż działek dokonana przez Wnioskodawcę nie będzie stanowiła działalności gospodarczej, z uwagi na fakt, iż transakcja nie ma charakteru zarobkowego, lecz związana jest z przysługującym Podatnikowi prawem do rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione przez Stronę we wniosku zdarzenie przyszłe a także obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż zbycie nieruchomości gruntowej stanowiącej majątek osobisty nie stanowi działalności gospodarczej, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.