ITPP1/443-526/09/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dzierżawy gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2009 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowe w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dzierżawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest właścicielem gruntów, które w planie zagospodarowania przestrzennego oraz ewidencji gruntów sklasyfikowane zostały jako przeznaczone pod budownictwo usługowe i mieszkalne. Rada Miejska podjęła uchwałę w tym zakresie, aby do czasu sprzedaży wyżej wymienionych gruntów istniała możliwość wydzierżawienia tych gruntów pod uprawę warzyw itp. Część z powyższych gruntów Gmina wydzierżawia indywidualnemu kontrahentowi pod uprawę warzyw i na cele ogrodnicze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dzierżawa gruntów, które zgodnie z umową przeznaczone są pod uprawę warzywniczą i ogrodniczą jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze. Zgodnie z zawartą umową dzierżawiony grunt przeznaczony jest pod uprawę warzyw. W ocenie Wnioskodawcy przeznaczenie gruntu decyduje o stawce podatku od towarów i usług. Wobec powyższego dzierżawa gruntów przeznaczonych pod uprawę warzywniczą i ogrodniczą jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od wykonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług, bowiem nie daje dzierżawcy prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel. Czynność ta, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia "cele rolnicze". W art. 2 pkt 15 zdefiniowana została wyłącznie działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnię drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic i entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Posiłkując się zapisem powyższej definicji, uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który może być wykorzystany ww. działalności rolniczej (w tym warzywniczo-ogrodniczej).

Z okoliczności stanu faktycznego wynika, iż Gmina wydzierżawia posiadane przez siebie grunty, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz ewidencją gruntów są przeznaczone pod budownictwo usługowe i mieszkaniowe, jednakże zgodnie z umową są przeznaczone do wykorzystania pod uprawę warzyw i na cele ogrodnicze.

W ocenie tut. organu dla określenia celu przeznaczenia gruntu istotny jest sposób jego wykorzystania, wynikający w treści umowy dzierżawy. Jeżeli zatem na podstawie umowy przedmiotowy grunt jest aktualnie wykorzystywany pod uprawę warzywniczą i ogrodniczą (cele rolnicze), to Gmina, przy dzierżawie przedmiotowych gruntów, korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie ww. rozporządzenia. Zaznaczyć jednak należy, iż w sytuacji wykorzystania gruntów na cele pozarolnicze, przedmiotowe czynności będą opodatkowane wg stawki 22%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.