ITPP1/443-518/10/AJ - Korekta obrotu zaewidencjonowanego za pośrednictwem kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2010 r. (data wpływu 7 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty obrotu zaewidencjonowanego za pośrednictwem fiskalnych urządzeń rejestrujących - jest prawidłowe.

W dniu 7 czerwca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty obrotu zaewidencjonowanego za pośrednictwem fiskalnych urządzeń rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi sieć salonów oferujących do sprzedaży odzież i akcesoria uzupełniające. Cała sprzedaż prowadzona w sieci salonów jest rejestrowana za pomocą kas lub drukarek fiskalnych. Zdarza się, że część klientów zwraca zakupiony towar z powodu ujawnionych wad fizycznych, bądź z uwagi na ogólne niezadowolenie z zakupionego towaru. Co do zasady zwrot towarów w opisanych wyżej wypadkach jest dokonywany pod warunkiem przedstawienia przez nabywcę oryginału paragonu potwierdzającego jednoznacznie fakt dokonania zakupu zwracanych towarów. Oryginały paragonów są zwracane przez klientów w salonie sprzedaży, w którym rozpatrywana jest reklamacja lub następuje zwrot towarów. Zdarza się jednak, że klient nie dysponuje oryginałem paragonu, jest jednak w stanie przedstawić inny dowód zakupu zwracanych towarów (zwykle takim dowodem są zeznania świadków) lub paragon oprócz towaru zwracanego dokumentuje zakup innych towarów, w związku z czym klient nie jest skłonny zwrócić takiego paragonu sprzedawcy. W obydwu opisanych wyżej przypadkach, tj. w sytuacji, gdy klient posiada oryginał paragonu, jak i w przypadku gdy klient nie posiada oryginału paragonu, personel salonu w przypadku uznania reklamacji za uzasadnioną lub uznania zwrotu towarów za uzasadniony, dokonuje odpowiedniej korekty sprzedaży z systemie komputerowym poprzez wystawienie korekty paragonu. Kopia korekty paragonu przechowywana jest w systemie informatycznym Spółki. Następnie personel sklepu, każdego dnia, sporządza raport dzienny dla salonu, uwzględniający między innymi wszystkie dokonane w danym dniu zwroty gotówki, dokonane na podstawie odpowiednich korekt paragonów. Zwrócony towar, na który salon wystawił opisane wyżej korekty paragonów, jest przyjmowany na stan magazynowy salonu dokumentem magazynowym ZD. Dokument ZD jest tworzony w ciągu dnia i zamykany na koniec każdego dnia (jeden dokument ZD na salon dziennie). Na koniec każdego miesiąca, dla każdego salonu, formatowany jest dokument ZD, zawierający zbiorcze zestawienie wszystkich korekt paragonów, wystawionych w danym salonie w danym miesiącu. Z wszystkich przedstawionych wyżej dowodów wynika, że operacje zwrotu towarów, udokumentowane opisanymi wyżej dowodami, dotyczą operacji zwrotu towarów dokonanych w salonie sprzedaży, oznaczonych konkretnym, indywidualnym i niepowtarzalnym symbolem, a ponadto, że dowody te jednoznacznie potwierdzają numer paragonu, na podstawie którego dokonano sprzedaży zwracanego towaru, numer paragonu korekty oraz oznaczenie i cenę towaru, który został zwrócony. Towar oferowany do sprzedaży w sieci salonów prowadzonych przez Spółkę może być co do zasady nabyty wyłącznie w Spółce. Dodatkowo z treści przedstawionych powyżej dowodów wynika jednoznacznie, że Spółka pomimo nieposiadania oryginału paragonu, potwierdzającego fakt dokonania zakupu zwracanych towarów, dysponuje szeregiem dowodów jednoznacznie potwierdzających zarówno fakt dokonania sprzedaży towarów, jak i przede wszystkim fakt dokonania zwrotu towarów, zwrotu gotówki oraz przyjęcia takich zwróconych towarów do magazynu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy możliwe jest skorygowanie obrotu ze sprzedaży towarów, zarejestrowanego za pomocą kasy lub drukarki fiskalnej, w sytuacji zwrotu tych towarów, w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje wydanym nabywcy oryginałem paragonu, dokumentującego czynność sprzedaży towarów, których obrót ma zostać skorygowany, lecz podatnik dysponuje innymi dowodami jednoznacznie potwierdzającymi zwrot tych towarów, w tym w szczególności podatnik dysponuje:

* korektą paragonu - potwierdzającą numer paragonu, którego obrót podlega korekcie oraz potwierdzającą przyjęcie zwracanego towaru do salonu sprzedaży,

* raportem kasowym dziennym dotyczącym salonu, w którym dokonano zwrotu towarów, potwierdzającym, że na dany numer paragonu korekty, w dniu jego wystawienia, dokonano zwrotu gotówki,

* analitycznym zestawieniem ZD, potwierdzającym jednoznacznie fakt przyjęcia na stan magazynowy salonu towarów, które zostały zwrócone na podstawie odpowiednich paragonów korekt, korygujących paragony sprzedaży,

* rejestrem VAT - zestawieniem paragonów korekt dla sklepu, sporządzanym miesięcznie, w którym dokonano zwrotu towarów jednoznacznie potwierdzającym numery paragonów, dokumentujących sprzedaż towarów, które zostały zwrócone, które to dowody jednoznacznie potwierdzają: fakt dokonania sprzedaży towarów, które zostały sprzedawcy-podatnikowi zwrócone, fakt zwrotu towarów, fakt zwrotu gotówki w kwocie ceny zwracanych towarów oraz fakt przyjęcia zwracanych towarów do magazynu "L." S. A., przy czym wszystkie opisane wyżej dowody znajdują się jedynie w formie elektronicznej w prowadzonym przez podatnika systemie informatycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług obrót zmniejsza się o wartość zwróconych towarów. Zgodnie z przepisami ww. ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób nie prowadzących działalności gospodarczej są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 zdanie drugie, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego. Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika zatem jednoznacznie, że za pomocą kas fiskalnych podatnik ma obowiązek ewidencjonować kwotę należną ze sprzedaży (obrót) oraz kwoty podatku należnego. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie ulega wątpliwości, że zwrot towarów nie jest obrotem, a jedynie stanowi przesłankę do pomniejszenia obrotu. Zdaniem Spółki, żaden przepis prawa ani w powołanej ustawie, ani w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, nie określa trybu dokonywania korekty kwot należnych ze sprzedaży towarów (obrotu) zaewidencjonowanej za pomocą kasy fiskalnej. W szczególności brak jest przepisu zgodnie, z którym warunkiem skorygowania kwoty należnej ze sprzedaży towarów (obrotu) zaewidencjonowanej za pomocą drukarki fiskalnej byłoby posiadanie przez podatnika oryginału paragonu wydanego nabywcy towarów, którego zwrot ma stanowić podstawę do skorygowania obrotu. Zdaniem Spółki podatnik, który zamierza, zgodnie z treścią art. 29 ust. 4 ustawy zmniejszyć kwotę należną ze sprzedaży towarów (obrót) zaewidencjonowaną za pomocą kasy fiskalnej o wartość zwróconych towarów może tą okoliczność, stosownie do treści art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, udokumentować każdym dowodem potwierdzającym fakt dokonania zwrotu towarów. Z gramatycznej wykładni art. 29 ust. 4 ustawy wynika, że możliwość pomniejszenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwracanych towarów i uznanych reklamacji może nastąpić pod warunkiem że zwrot towaru i reklamacja co do zasady są prawnie dopuszczalne oraz zostały udokumentowane. Towary zwracane w sieci salonów sprzedaży prowadzonych przez Spółkę dotyczą:

* towarów, zakupionych wyłącznie w salonach prowadzonych przez Spółkę (co do zasady nie istnieje możliwość nabycia towarów w inny sposób, niż w sieci salonów prowadzonych wyłącznie przez Spółkę),

* towarów objętych reklamacją jakościową - zasadność zwrotu jest potwierdzana przez sprzedawcę rozpatrującego daną reklamację, przyjęcie towaru do zwrotu oznacza uznanie reklamacji,

* towarów, które mogą zostać zwrócone w odpowiednim terminie w wypadku braku satysfakcji klienta, przy czym w takim wypadku sprzedawca sprawdza czy zwracany towar nie nosi śladów używania lub uszkodzenia i w wypadku braku takich dowodów przyjmuje zwracany towar.

Wszystkie zwroty towarów udokumentowane paragonami korektami są zatem prawnie dopuszczalne oraz z perspektywy polityki handlowej prowadzonej przez Spółkę, w pełni uzasadnione. W związku z powyższym należy stwierdzić, że zwracane towary powinny pomniejszyć zrealizowany obrót. Spółka posiada w prowadzonych urządzeniach księgowych dowody jednoznacznie potwierdzające: fakt dokonania sprzedaży towarów, które zostały zwrócone, fakt zwrotu tych towarów, fakt wystawienia paragonu korekty, fakt zwrotu gotówki w kwocie odpowiadającej cenie zwracanego towaru i w końcu fakt przyjęcia zwracanych towarów do magazynu, przy czym jak zostało to wyżej wyjaśnione wszystkie te dowody są przechowywane w systemie informatycznym Spółki jedynie w formie elektronicznej. W świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług są to dowody wystarczające do udokumentowania zwrotu sprzedanych wcześniej towarów i w konsekwencji wystarczające do pomniejszenia obrotu o wartość zwróconych towarów. W konsekwencji, zdaniem Spółki, dopuszczalne jest dokonanie korekty kwoty należnej z tytułu sprzedaży towarów (obrotu) zaewidencjonowanej za pomocą kasy fiskalnej o wartość zwróconych towarów również w przypadku, gdy Spółka nie posiada oryginału paragonu wydanego nabywcy towarów, którego zwrot ma stanowić podstawę do skorygowania obrotu, ponieważ okoliczność zwrotu towaru Spółka jest w stanie udowodnić innymi środkami dowodowymi, tj. opisanymi wyżej dowodami, znajdującymi się w prowadzonych przez nią urządzeniach księgowych prowadzonych i przechowywanych w formie elektronicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na mocy art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że możliwość pomniejszenia obrotu m.in. o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów może nastąpić pod warunkiem, że zwrot towaru jest prawnie dopuszczalny i zwroty te zostały udokumentowane. Obowiązkiem podatnika jest więc, w rozumieniu tego przepisu, odpowiednie udokumentowanie zwrotu wartości towaru w wyniku odstąpienia od umowy sprzedaży.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338).

Istotą działania kasy rejestrującej jest posiadanie pamięci fiskalnej, przez którą, stosownie do treści § 2 pkt 10 powołanego rozporządzenia, należy rozumieć urządzenie umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia.

Z powyższego przepisu wynika, iż nie ma możliwości zarejestrowania poprzez kasę rejestrującą zwrotu bądź reklamacji towarów. Zdarzenia tego typu winny być objęte odrębną ewidencją korekt, prowadzoną zgodnie z wymogami art. 109 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z § 2 pkt 11 tego rozporządzenia, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

W myśl § 7 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Z powyższych norm prawnych należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają pomniejszenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów od posiadania przez podatnika oryginału paragonu fiskalnego, potwierdzającego zakup towaru.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu (z którym wiążą się m.in. uprawnienia rękojmi i gwarancji), natomiast dla sprzedawcy bezsporne potwierdzenie tożsamości towaru w przypadku np. zwrotu towaru. W przypadku dokonania zwrotu towaru podatnik powinien zatrzymać paragon fiskalny. Zasadą jest więc dokonywanie korekty obrotu i podatku należnego przy jednoczesnym zwrocie (okazaniu) przez klienta paragonu fiskalnego.

Dowodzenie zwrotu towaru, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego.

Wprawdzie obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej (tak jak jest to w przypadku faktur VAT), jednakże brak regulacji prawnych w tym zakresie, nie może pozbawić podatnika możliwości dokonania korekty, jeżeli możliwe jest wykazanie, że obrót z danej transakcji był inny niż kwota figurująca na paragonie bądź też dokonano zwrotu lub reklamacji zakupionego towaru. Zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem stosowania kas rejestrujących i nie może on zmieniać zasady wynikającej z art. 29 ust. 1 i 4 ustawy, bowiem obrotem jest kwota rzeczywiście należna, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym.

Skoro kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tekst jedn.: po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należałoby prowadzić tzw. ewidencję korekt, z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Trzeba bowiem mieć na uwadze, iż zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, poprzez sieć własnych salonów, realizuje sprzedaż detaliczną towarów. Transakcje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej każdorazowo ewidencjonowane są z zastosowaniem kas lub drukarek fiskalnych.

Zdarza się, że część klientów, z różnych względów, zwraca zakupiony towar. Zwrot towarów w opisanych wyżej wypadkach jest dokonywany pod warunkiem przedstawienia przez nabywcę oryginału paragonu potwierdzającego jednoznacznie fakt dokonania zakupu zwracanych towarów. Może też się zdarzyć, że klient posiada oryginał paragonu, który dokumentuje zakup również innych towarów, wobec czego nie chce go zwrócić lub nie posiada oryginału paragonu. Wówczas personel salonu w wypadku, gdy uznaje reklamację za uzasadnioną lub zwrot towarów za uzasadniony, dokonuje odpowiedniej korekty sprzedaży z systemie komputerowym poprzez wystawienie korekty paragonu. Kopia korekty paragonu przechowywana jest w systemie informatycznym Spółki. Każdego dnia, sporządza się raport dzienny dla salonu, zawierający między innymi wszystkie dokonane w danym dniu zwroty gotówki dokonane na podstawie odpowiednich korekt paragonów. Zwrócony towar, na który salon wystawił opisane wyżej korekty paragonów, jest przyjmowany na stan magazynowy salonu dokumentem magazynowym ZD tworzonym w ciągu dnia i zamykanym na koniec każdego dnia (jeden dokument ZD na salon dziennie). Na koniec każdego miesiąca, dla każdego salonu, formatowany jest dokument ZD, zawierający zbiorcze zestawienie wszystkich korekt paragonów wystawionych w danym salonie w danym miesiącu. Z dowodów tych wynika, że operacje zwrotu towarów, udokumentowane opisanymi wyżej dowodami, dotyczą operacji zwrotu towarów dokonanych w salonie sprzedaży, oznaczonych konkretnym, indywidualnym i niepowtarzalnym symbolem, a ponadto, że dowody te jednoznacznie potwierdzają numer paragonu, na podstawie którego dokonano sprzedaży zwracanego towaru, numer paragonu korekty oraz oznaczenie i cenę towaru, który został zwrócony. Z treści tych dowodów wynika jednoznacznie, że Spółka pomimo nieposiadania oryginału paragonu potwierdzającego fakt dokonania zakupu zwracanych towarów dysponuje szeregiem dowodów jednoznacznie potwierdzających zarówno fakt dokonania sprzedaży towarów, jak i przede wszystkim fakt dokonania zwrotu towarów, zwrotu gotówki oraz przyjęcia takich zwróconych towarów do magazynu.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz mając na względzie brak szczegółowych uregulowań odnoszących się do sposobu korygowania obrotu ewidencjonowanego przy zastosowaniu kas rejestrujących stwierdzić należy, że zgromadzenie przez Wnioskodawcę dowodów stanowiących dowód przeciwny do dowodu, jakim jest zapis z kasy rejestrującej, przy uwzględnieniu wyjątkowego charakteru zdarzeń, może stanowić podstawę do skorygowania obrotu i kwot podatku należnego. Dowodzenie zwrotu towaru, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. W tym przypadku, ciężar dowodu znajduje się po stronie podatnika, który w prowadzonej przez siebie dokumentacji powinien posiadać dowody potwierdzające stan rzeczywisty i w sposób niebudzący wątpliwości wykazać fakt zwrotu towaru.

Zatem w sytuacji, kiedy podatnik nie dysponuje oryginałem paragonu dokumentującego transakcję może skorygować obrót z tytułu sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy lub drukarki fiskalnej przy założeniu, iż podstawą prawidłowego sporządzenia rozliczenia jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej, udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynika z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych, z których dane wynikające za dany miesiąc rozliczeniowy obniżą łączną miesięczną sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie rejestrującej.

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawcy w związku z zaistniałymi zdarzeniami, przysługuje uprawnienie do korekty sprzedaży i podatku należnego w razie braku oryginału paragonu, jednakże pod warunkiem, że zdarzenia te zostały udokumentowane wiarygodnymi dowodami. Zdarzenia powodujące korektę obrotu i podatku należnego, powinny zostać uwidocznione w odrębnej, specjalnie w tym celu prowadzonej, ewidencji korekt.

Końcowo wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.