ITPP1/443-516/11/TS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku stosowanej w odniesieniu do usług związanych z produkcją programów telewizyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 kwietnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku stosowanej w odniesieniu do usług związanych z produkcją programów telewizyjnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie produkcji programów telewizyjnych. Świadczy Pan usługi głównie na rzecz Telewizji Polskiej, także na rzecz firm producenckich będących podwykonawcami TVP oraz innych nadawców. Wskazuje Pan, że program telewizyjny to telewizyjna produkcja audiowizualna, podstawowa jednostka ramówek stacji telewizyjnych, która charakteryzuje się określonym gatunkiem telewizyjnym. Gatunek telewizyjny natomiast to np. film telewizyjny, serial, prognoza pogody, teleturniej, reportaż telewizyjny, teatr telewizji oraz inna audycja telewizyjna.

Pana firma produkuje raz program od początku do końca, od przygotowania scenariusza poprzez realizację zdjęć, montaż, udźwiękowienie. Innym razem zajmuje się tylko częścią produkcji: realizuje zdjęcia lub montuje program, przygotowuje grafikę lub realizuje nagranie polskiej wersji językowej (np. zdjęcia realizowane są przez operatorów zatrudnionych w TVP, Pana firma zajmuje się ich montażem i przygotowaniem grafiki, a jeszcze ktoś inny dokonuje nagrania lektora i udźwiękowienie). Cześć prac wykonuje Pan osobiście, do innych zatrudnia twórców na umowę o dzieło (realizatora wizji, operatorów obrazu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy wystawianiu faktur dla telewizji na usługi produkcji programów telewizyjnych należy zastosować stawkę podatku VAT 8% czy 23%.

Wskazał Pan, iż Telewizja Polska S.A. zwróciła się z prośbą o wydanie opinii klasyfikacyjnej odnośnie usług związanych z produkcją programów telewizyjnych zgodnie z obowiązującą do celów podatkowych Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z 2008 r. Według oceny TVP produkcja programów telewizyjnych (z wyłączeniem reklamowych), realizowana przez producentów zewnętrznych na rzecz Telewizji Polskiej w ramach podpisanej między stronami umowy z przeniesieniem autorskich praw majątkowych mieści się w PKWiU w grupowaniu 59.11.1 "usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi". Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi w piśmie z dnia 7 lutego 2011 r. przyznał rację TVP i umieścił usługi polegające na produkcji różnego rodzaju programów telewizyjnych przez producentów zewnętrznych na zlecenie Telewizji Polskiej (łącznie z przeniesieniem autorskich praw majątkowych) w PKWiU w grupowaniu 59.11.1. Taka odpowiedź, Pana zdaniem, oznacza, że zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. przedmiotowe usługi opodatkowane są stawką 8%. Wynika to z załącznika nr 3 do ustawy, w którym w poz. 164 pod symbolem PKWiU ex 59.11.1 wymienione zostały "Usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi przepis art. 5a, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Stawka podatku - zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Zgodnie z zapisami art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczone przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji, z wyłączeniem:

Natomiast w załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 164 wskazano na "Usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych" (PKWiU ex 59.11.1), z zastrzeżeniem, że pozycja ta nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o podatku od towarów i usług, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)". Zatem wynikająca z konkretnego załącznika stawka lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danego wyrobu z danego grupowania. Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową. Wszelkie wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że regulacja zawarta w art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z poz. 164 załącznika nr 3 do tej ustawy, odnosi się wyłącznie do usług zaklasyfikowanych jako produkcja programów telewizyjnych.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje pojęcia "program telewizyjny", wobec tego należy odwołać się do regulacji zawartych w aktach prawnych innych gałęzi prawa.

I tak, stosownie do dyspozycji art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226), programem (telewizyjnym lub radiowym) jest uporządkowany zestaw audycji radiowych lub telewizyjnych, reklam i innych przekazów, regularnie rozpowszechniany, pochodzący od jednego nadawcy.

Punkt 5 powołanego artykułu stanowi, że pod pojęciem audycji rozumie się część programu radiowego lub telewizyjnego, stanowiącą odrębną całość ze względu na treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo.

Na podstawie pkt 1 omawianego artykułu, nadawcą jest osoba, która tworzy lub zestawia programy i rozpowszechnia je lub przekazuje innym osobom w celu rozpowszechniania w całości i bez zmian.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że preferencyjną 8% stawką podatku, przewidzianą w art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, opodatkowana jest jedynie produkcja programu telewizyjnego, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie ustawy o radiofonii i telewizji, tj. uporządkowanego zestawu audycji telewizyjnych, reklam i innych przekazów wyprodukowanych przez sprzedawcę.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie produkcji programów telewizyjnych na rzecz Telewizji Polskiej, firm producenckich będących podwykonawcami TVP oraz innych nadawców. Świadczone czynności, zgodnie z otrzymaną opinią urzędu statystycznego, sklasyfikowane są w PKWiU grupowaniu 59.11.1 "Usługi związane z produkcją filmów, nagrań video i programów telewizyjnych". Wnioskodawca produkuje w całości program telewizyjny (przygotowanie scenariusza, realizacja zdjęć, montaż, udźwiękowienie) lub zajmuje się tylko częścią tej produkcji.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, iż wszystkie usługi produkcyjne mieszczące się w PKWiU w grupowaniu 59.11.1, których efektem nie jest program telewizyjny w rozumieniu ustawy o radiofonii i telewizji oraz które nie są jednocześnie wykonywane przez nadawcę telewizyjnego, podlegać będą opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 23%. Z treści złożonego wniosku wynika, iż produkowane przez Pana jako producenta zewnętrznego programy telewizyjne (rozumiane przez Pana jako "podstawowa jednostka ramówek stacji telewizyjnych, charakteryzująca się określonym gatunkiem telewizyjnym, np. filmem telewizyjnym, reportażem") to audycje telewizyjne zgodnie z regulacjami ustawy o radiofonii i telewizji, tzn. są to części w uporządkowanym zestawie, jakim jest program telewizyjny (potocznie "ramówka").

Tym samym wystawiając faktury dla telewizji na usługi produkcyjne nie może Pan stosować obniżonej stawki podatku 8% w oparciu o art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146a pkt 2 i poz. 164 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane w złożonym wniosku. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.