ITPP1/443-510/10/JJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-510/10/JJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2010 r. (data wpływu 2 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 25 czerwca 2004 r. kupił Pan wraz z żoną do majątku wspólnego dwie sąsiadujące ze sobą działki budowlane w zabudowie szeregowej o łącznej powierzchni 554 m2. Celem zakupu było wybudowanie na działkach domu. Następnie wyjechał Pan wraz z małżonką do pracy za granicą, aby zgromadzić środki na budowę domu. Po czterech latach, w 2009 r. wrócił Pan do kraju i zlecił wykonanie projektów budowlanych. Ze względu na niski kurs funta brytyjskiego oraz wysoki koszt materiałów i usług budowlanych oraz brak przychodów wystarczających na realizację budowy podjął Pan decyzję o sprzedaży przedmiotowych działek. Ponadto wskazuje Pan, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa finansowego, która jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Zakup tych nieruchomości został dokonany zanim rozpoczął Pan działalność gospodarczą i w żaden sposób nie jest z nią powiązany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji wystąpi obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług.

Uważa Pan, że w związku z planowaną dostawą działek nie wystąpi obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług. Stwierdza Pan, że prowadzona działalność gospodarcza nie jest w jakikolwiek sposób związana z obrotem nieruchomościami, ani nie jest działalnością rolniczą. Zakup działek nie został dokonany z zamiarem ich odsprzedaży, czemu dowodzi zlecenie wykonania w czerwcu 2009 r. projektów budowlanych oraz fakt otrzymania pozytywnej decyzji zezwalającej na budowę domu. Wskazuje Pan, iż powodem niezrealizowania opisanej inwestycji jest Pana sytuacja finansowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 powołanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja podatnika obejmuje więc również osoby fizyczne, pod warunkiem wykonywania przez nie samodzielnej działalności gospodarczej bez względu na jej cel i rezultat. Odpowiednio definicja działalności gospodarczej ma podobnie uniwersalny charakter, obejmując wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym także rolników. Tym samym wskazuje ona na ciągły i zorganizowany charakter tych czynności, cechujący się stałością i powtarzalnością.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług podmiot, który jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, np. zbycia majątku osobistego.

Zatem wykonywanie określonych czynności incydentalnie, mimo, że obiektywnie mieszczą się w zakresie przedmiotowym podatku nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Z powołanych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży nieruchomości gruntowych, przy czym czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w dniu 25 czerwca 2004 r. nabył Pan dwie sąsiadujące ze sobą działki przeznaczone pod zabudowę, z zamiarem wybudowania na nich domu. W celu zgromadzenia środków finansowych na rozpoczęcie budowy wyjechał Pan wraz z żoną do pracy za granicą. Po powrocie, w czerwcu 2009 r. zlecił Pan wykonanie projektów budowlanych oraz uzyskał wydaną w drodze decyzji zgodę na rozpoczęcie budowy. Ze względu brak środków wystarczających na realizację budowy, podjął Pan decyzję o sprzedaży przedmiotowych działek. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa finansowego, jednakże zakup przedmiotowych nieruchomości został dokonany przed jej rozpoczęciem i w żaden sposób nie jest z nią powiązany.

W opisanej sytuacji trudno uznać, iż jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą przedmiotowych nieruchomości. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek działał Pan w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Oznacza to zatem działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży działek należących do majątku osobistego, nigdy nie wykonywanych w działalności gospodarczej (w tym rolnej).

Podsumowując więc uznać należy, że planowana dostawa działek, które jak wskazano zostały nabyte wyłącznie do majątku osobistego, nie będzie podległa opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl