ITPP1/443-509/14/MN - Prawo spółdzielni mieszkaniowej do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji dotyczącej remontu budynków mieszkalnych, w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-509/14/MN Prawo spółdzielni mieszkaniowej do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji dotyczącej remontu budynków mieszkalnych, w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2014 r. (data wpływu 9 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa uzyskała dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach RPO na lata 2007-2013 oraz Skarbu Państwa. Na tę okoliczność w dniu 30 grudnia 2010 r. podpisano Umowę U.

Jeden z zapisów umowy nakłada na Spółdzielnię obowiązek dostarczenia indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, stwierdzającej prawidłowe stanowisko w kwestii rozliczenia podatku VAT naliczonego w zakresie realizowanego Projektu.

Projekt przewiduje remonty 15 budynków mieszkalnych wielorodzinnych wybudowanych w technologii "wielka płyta". Spośród 15 budynków mieszkalnych, w których przeprowadzono roboty remontowe, w 3 (ul. S., L., Z.) znajdują się lokale użytkowe oraz biuro Spółdzielni. Powierzchnia lokali użytkowych i biura jest na tyle mała, że wszystkie budynki uznaje się za kubaturę budownictwa mieszkaniowego (budynek przy ul. S.- lokale mieszkalne 8929/10000, lokale użytkowe 216/10000, biuro 375/10000, kotłownia 423/10000, archiwum 57/10000; budynek przy ul. L.: lokale mieszkalne 9600/10000, lokal użytkowy 400/10000: budynek przy ul. Z.- lokale mieszkalne 7173/10000, lokale użytkowe ze spółdzielczym własnościowym prawem 998/10000, lokale użytkowe 1829/10000). W wystawionych fakturach zastosowano 8% stawkę VAT.

Dofinansowanie obejmuje 50% poniesionych kosztów remontowych uznanych za koszty kwalifikowalne udokumentowanych fakturami VAT. Pozostałe 50% brutto Spółdzielnia pokrywa z funduszu remontowego. Fundusz remontowy wnoszony jest do Spółdzielni przez użytkowników lokali w ramach opłat eksploatacyjnych, pobieranych zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Naliczanie opłat eksploatacyjnych, a tym samym funduszu remontowego, jako czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawo do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni - na podstawie art. 43 ust. 1 punkt 11 ustawy o VAT - jest zwolnione z VAT.

Za wykonane prace remontowe wystawiono faktury VAT, od których Spółdzielnia odliczyła podatek naliczony od wartości remontów przypadających na lokale użytkowe i biuro.

Wartość remontów ustalono na podstawie wielkości udziałów, które z kolei ustalono na bazie powierzchni użytkowej poszczególnych lokali.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielni przysługuje prawo do odliczeń podatku naliczonego z faktur rozliczających remonty budynków mieszkalnych finansowanych funduszem remontowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od wartości remontu przypadającego na lokale użytkowe i biuro, pomimo finansowania prac z funduszu remontowego, wnoszonego zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Obowiązek do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego nałożony art. 90 ust. 1 Spółdzielnia wypełnia ustalając wartość remontów stanowiącą podstawę do wyliczenia VAT naliczonego przy użyciu udziałów w częściach wspólnych poszczególnych nieruchomości, przy czym w odniesieniu do lokali użytkowych podatek odliczany jest w całości, natomiast od wartości remontów przypadających na biuro, którego działalność związana jest z działalnością opodatkowaną i zwolnioną, VAT odliczany jest zgodnie z art. 90 ust. 2-6 ustawy. Zdaniem Spółdzielni powyższa metodologia jest miarodajna, uzasadniona i zgodna z art. 86 i 90.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to w myśl art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do dyspozycji art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zasady ustalania proporcji zostały określone w art. 90 ust. 4-10 ustawy.

Wskazać należy, iż stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. - w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1.

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2.

nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, ze proporcja ta wynosi 0%

Ww. przepis do 31 marca 2011 r. miał następujące brzmienie: w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1.

przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;

2.

nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa wskazać należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym zgodzić się należy ze stanowiskiem Spółdzielni, że wystąpi związek pomiędzy dokonywanymi zakupami, związanymi z budynkami mieszkalnymi w pewnej części również z czynnościami opodatkowanymi.

W przypadku bowiem, gdy nabycie towarów i usług jest związane z budynkami mieszkalnymi, w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne, jak i lokale użytkowe oraz biuro, ocenić należy, iż zakupy te są związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi (dającymi prawo do odliczenia), jak i zwolnionymi (niedającymi prawa do odliczenia). W takiej sytuacji należy więc przyporządkować odpowiednie kwoty podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną. W niniejszej sprawie przy realizacji prawa do odliczenia należy kierować się przede wszystkim zapisem art. 86 i 90 ust. 1 ustawy, a więc należy ustalić rzeczywisty zakres prawa do odliczenia, który winien być miarodajny i uzasadniony. Jednakże należy podkreślić, iż wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie ustalić stosowny klucz podziału w celu wyliczenia prawidłowej kwoty podatku naliczonego do odliczenia.

W przypadku natomiast, gdy nie jest możliwe rzetelne wyodrębnienie kwot podatku naliczonego (tekst jedn.: przypisanie konkretnych kwot podatku naliczonego), związanego wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną, Spółdzielnia winna dokonywać odliczenia podatku naliczonego związanego z opisaną inwestycją w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2-10 ustawy o podatku od towarów i usług, z tym jednak zastrzeżeniem, że odliczenie to w późniejszych latach wymagać będzie, na podstawie art. 91 ww. ustawy, dokonywania stosownych korekt.

W świetle powyższego stanowisko Spółdzielni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do zagadnień objętych pytaniami tj. prawa do odliczenia podatku naliczonego, związanego z remontem 15 budynków mieszkalnych wielorodzinnych wybudowanych w technologii "wielka płyta", natomiast nie rozstrzyga merytorycznie pozostałych kwestii zawartych we własnym stanowisku, w szczególności zasad opodatkowania wskazanych czynności, bądź też zwolnienia pobieranych przez Spółdzielnię opłat zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4, 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, bowiem kwestie te wykraczają poza zakres żądania interpretacji sformułowany w postawionym pytaniu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl