ITPP1/443-501/11/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-501/11/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2011 r. (data wpływu 6 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym w dniu 6 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z budową budynku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 6 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z budową budynku.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2011 r. Wnioskodawca rozpoczął budowę budynku według projektu budowlanego. Budynek ten przeznaczony będzie na działalność usługowo-handlową oraz mieszkalną. W budynku będą trzy mieszkania, piwnica oraz lokal przeznaczony na działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży odzieży. Jedno mieszkanie Wnioskodawca zamierza sprzedać, drugie wynająć wyłącznie na cele mieszkaniowe, trzecie przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe. Lokal użytkowy będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej. Obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży odzieży. Zamierza rozszerzyć działalność o sprzedaż, wynajem nieruchomości. Osiągane przychody zamierza rozliczać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto wskazano, iż Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić część kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami dotyczącymi wynajmu lokalu na cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób Wnioskodawca może rozliczyć nabycia towarów i usług związanych z budową nieruchomości.

Wnioskodawca zamierza przeliczyć powierzchnię całkowitą obiektu, określić ilość metrów wykorzystywanych na własne potrzeby mieszkaniowe, które nie są przedmiotem działalności gospodarczej, w związku z tym VAT wynikający z tych faktur nie będzie podlegał odliczeniu. Zdefiniuje wskaźnik, który będzie zawierał w liczniku: ilość metrów wykorzystywanych na własne potrzeby plus ilość metrów odnoszących się do planowanego najmu lokalu mieszkalnego wyłącznie na cele mieszkaniowe, mianownik: całkowita powierzchnia obiektu - wskaźnik ten będzie opisywał tą część, która nie podlega odliczeniu, ale na zasadzie dopełnienia będzie określona część wykorzystywana do celów związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Wykorzystując ten wskaźnik Wnioskodawca dokona częściowego odliczenia VAT wynikającego z nabyć, udokumentowanych fakturami VAT, wystawionych na "działalność gospodarczą" Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, o czym stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy.

Natomiast na podstawie art. 90 ust. 1 powołanej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na podstawie art. 90 ust. 2 wymienionej ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Przepis art. 90 ust. 3 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Szczegółowy sposób wyliczenia wskazanej proporcji zawarty został w dalszych przepisach art. 90 od ust. 4 do 10 powołanej ustawy.

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.).

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w 2011 r. rozpoczął budowę budynku według projektu budowlanego. Budynek ten przeznaczony będzie na działalność usługowo-handlową oraz mieszkalną. W budynku będą trzy mieszkania, piwnica oraz lokal przeznaczony na działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży odzieży. Jedno mieszkanie Wnioskodawca zamierza sprzedać, drugie wynająć wyłącznie na cele mieszkaniowe, trzecie przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe. Lokal użytkowy będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej. Obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży odzieży. Zamierza rozszerzyć działalność o sprzedaż, wynajem nieruchomości. Osiągane przychody zamierza rozliczać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, iż jest w stanie wyodrębnić część kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami dotyczącymi wynajmu lokalu na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca przedstawił sposób wyodrębnienia części podatku związanego ze sprzedażą opodatkowaną wg powierzchniowego klucza podziału, tj. ustalił następującą proporcję: licznik - ilość metrów wykorzystywanych na własne potrzeby plus ilość metrów odnoszących się do planowanego najmu lokalu mieszkalnego wyłącznie na cele mieszkaniowe, mianownik - całkowita powierzchnia obiektu - wskaźnik ten będzie opisywał tą część, która nie podlega odliczeniu i na zasadzie dopełnienia ustalony zostanie procent podatku naliczonego, związanego ze sprzedażą opodatkowaną.

Analizując powołane przepisy na tle opisanych okoliczności sprawy, wskazać należy, że jeżeli Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować nabywane towary i usługi związane z opisaną inwestycją dla celów czynności opodatkowanych, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w takiej części, która jest związana ze sprzedażą opodatkowaną, zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, (tj. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego). Zatem zaprezentowany przez Wnioskodawcę sposób wyliczania kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu uznano za prawidłowy, przy założeniu, iż przedstawiony klucz podziału będzie miarodajny i uzasadniony.

Wskazać bowiem należy, iż prawidłowe określenie wysokości procentu podatku naliczonego (wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z opisaną inwestycją), jako związanej z czynnościami opodatkowanymi, należy do podatnika, natomiast ocena prawidłowości przyjętych rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl