ITPP1/443-493/10/KM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2010 r. (data wpływu 27 maja 2010 r.) uzupełnionym w dniu 16 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku wraz z gruntem - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 maja 2010 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 16 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku wraz z gruntem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wybudował budynek biurowy w 1998 r., gdzie podatek VAT od zakupionych towarów i usług - zgodnie z przepisami - podlegał odliczeniu. W trakcie prowadzonej działalności gospodarczej budynek był i jest częściowo wynajmowany (na pewno od 2003 r.).

Wnioskodawca zamierza w 2010 r. sprzedać opisany budynek wraz gruntem około 2 ha firmie, która wynajmowała część pomieszczeń.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku biurowego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Budynek od początku był wynajmowany na podstawie umów dzierżawy dwóm firmom: pierwsza firma - wynajem około 60-70%, druga firma 10%, natomiast z reszty korzystał właściciel obiektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę należy zastosować przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży budynku i gruntu powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 ust. 14 ww. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jednocześnie, w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z ust. 11 tego artykułu oświadczenie, o którym w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Z kolei w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Podstawą opodatkowania jest zatem kwota należna z tytułu sprzedaży budynków (budowli) trwale z gruntem związanych oraz gruntu.

Powyższe oznacza, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych.

Ponadto w rozpatrywanej sprawie podstawą dla zastosowania właściwego zwolnienia od opodatkowania jest ustalenie, czy oddanie do użytkowania przedmiotowej nieruchomości wraz z gruntem, może zostać uznane za dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży budynku biurowego wraz z gruntem, przy budowie którego (w 1998 r.) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wskazano we wniosku nie były ponoszone nakłady na ulepszenie przedmiotowego budynku, a część budynku była od początku przedmiotem dzierżawy (jedna firma - wynajem około 60-70%, druga firma - 10%), natomiast z reszty korzystał właściciel obiektu. Zatem wynajmowana część obiektu nie będzie zasiedlona po raz pierwszy, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem i planowaną dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata, natomiast pozostała część budynku po wybudowaniu nie była oddana do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku, tym samym planowana transakcja w tej części będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść wskazanych przepisów, stwierdzić należy, że przedmiotowa sprzedaż budynku będzie podlegała zwolnieniu, jedynie w tej części, która była przedmiotem dzierżawy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 (o ile nie zostanie wybrana opcja opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy), natomiast dla pozostałej części budynku z gruntem t.j. dokonywanej dostawy w ramach pierwszego zasiedlenia obowiązywać będzie opodatkowanie stawką podstawową, czyli 22%.

Należy ponadto nadmienić, iż zgodnie z art. 29 ust. 5 powołanej ustawy, dokonując sprzedaży nieruchomości złożonej z budynku trwale związanego z gruntem, podstawą opodatkowania jest łączna wartość gruntu oraz budynku na nim posadowionego, co skutkuje koniecznością opodatkowania budynku i gruntu według tej samej stawki.

Zatem w niniejszej sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży będzie budynek, do którego należy stosować różne stawki podatku, zasadnym jest zastosowanie tych stawek podatku proporcjonalnie do gruntu, na którym stoi budynek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.