ITPP1/443-489/09/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-489/09/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2009 r. (data wpływu 26 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokali mieszkalnych-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2009 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 22 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca otrzymał wraz z małżonką w drodze darowizny działkę niezabudowaną o pow. 0,0153 ha oraz udział do 1/8 części w niezabudowanej działce o pow. 0,0785 ha. Darczyńcy opisane nieruchomości nabyli w obrocie prywatnym do majątku wspólnego w 2006 r. na podstawie umowy zamiany. Na jednej z działek znajdował się budynek pawilonu handlowego nietrwale związany z gruntem, który został rozebrany. Druga działka zabudowana była budynkiem gospodarczym przygotowanym do rozbiórki, która również została przeprowadzona. Obie działki posiadają dostęp do drogi publicznej. Decyzją Burmistrza z dnia 18 grudnia 2006 r. i 21 maja 2007 r. wydano warunki zabudowy dla działki o pow. 0,0153 ha. Na otrzymanej w drodze darowizny działce Wnioskodawca wraz z małżonką wybudował budynek mieszkalny o pow. 118 m 2 (pow. użytkowa 345,07 m 2). Dom należy do majątku prywatnego. Ani podatnik, ani jego żona nie prowadzą działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość posiada przyłączenie do sieci elektroenergetycznej oraz sieci gazowej. Celem budowy budynku mieszkalnego było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych rodziny Wnioskodawcy. W jednym z lokali zamieszkują rodzice. W następnym Wnioskodawca zamierza zamieszkać z rodziną. W budynku tym znajduje się lokal handlowy oraz 5 lokali mieszkalnych. Budynek posiada wpis do hipoteki kaucyjnej, która zabezpiecza spłatę kredytu na jego budowę. Wnioskodawca zaznaczył, iż budynek nie został jeszcze wykończony.

Za względu na kłopoty finansowe rodziny w dniu 28 stycznia 2009 r. ustanowiono odrębną własność lokalu użytkowego i zawarto umowę jego sprzedaży wraz z oświadczeniem o ustanowieniu hipoteki na lokalu użytkowym. Część kwoty, którą otrzymał Wnioskodawca ze sprzedaży lokalu użytkowego została przeznaczona na spłatę części zaciągniętego wcześniej kredytu.

Obecnie Wnioskodawca zamierza dokończyć inwestycję. W tym celu zamierza sprzedać jeden lub dwa lokale mieszkalne, a pieniądze ze sprzedaży przeznaczyć na dokończenie inwestycji oraz spłatę pozostałej części kredytu. Pozostałe lokale pozostaną własnością Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do odpłatnego zbycia lokali, będących częścią wybudowanego budynku, wchodzącego w skład majątku prywatnego, Wnioskodawca działa jako podatnik podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy działalność gospodarcza w ujęciu ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub innych usługodawców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, jak również osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności, polegające na wykorzystywaniu towarów lub dóbr niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Potwierdzeniem powyższego jest wyrok WSA w Opolu z dnia 4 kwietnia 2007 r. o sygn. akt I SA/Op 12/07. W orzeczeniu tym Sąd stwierdził, iż warunkiem uznania, że danym podmiot działa w charakterze podatnika VAT jest ustalenie, że występuje on w obrocie jako producent, handlowiec, usługodawca (...). Dopiero wówczas za działalność gospodarczą może być uznana nawet pojedyncza czynność, jeśli wiąże się z nią zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy (stały, powtarzalny), pod warunkiem, że taka jednorazowa czynność jest wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, rolnika pozyskującego zasoby naturalne lub osobę wykonującą wolny zawód, i to nawet, gdy po jej jednorazowym wykonaniu zaprzestanie dalszych czynności. Wynika z tego, że w sytuacji, gdy czynność objęta opodatkowaniem została dokonana poza ramami prowadzonej działalności gospodarczej, to nawet gdyby wykonywana była wielokrotnie, nie wyczerpuje dyspozycji 15 ust. 2 ustawy i nie może być zakwalifikowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu tego przepisu, a podmiot w odniesieniu do tej czynności, nie będzie występował jako podatnik VAT.

W ocenie Wnioskodawcy sformułowanie częstotliwości nie może być odczytywane, jako samodzielne kryterium uznania czynności za wypełniającą definicję działalności gospodarczej. Zawsze musi być ono interpretowane w łączności z początkowym fragmentem zdania pierwszego art. 15 ust. 2 ustawy. Sam fakt częstotliwego dokonywania czynności objętych opodatkowaniem, nie powoduje automatycznego nadania podmiotowi statusu podatnika VAT - okoliczności sprawy muszą wskazywać, że występuje on w obrocie jako handlowiec, usługodawca, producent (...).

Skoro zatem Wnioskodawca wybudował dom na działce nabytej w drodze darowizny, nie odliczał podatku od towarów i usług, ponadto nie prowadzi działalności gospodarczej, to sprzedając lokale, nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, osoba fizyczna dokonująca jednorazowych lub okazjonalnych transakcji oraz nieprowadząca regularnej, zorganizowanej czy też zarejestrowanej działalności gospodarczej nie jest podatnikiem od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego lokali mieszkalnych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej handlowego charakteru, to czynność taka nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż na otrzymanej w drodze darowizny działce, Wnioskodawca wybudował budynek mieszkalny, w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny. W budynku tym, znajduje się lokal użytkowy oraz 5 lokali mieszkalnych. Wnioskodawca zastrzegł, iż nie prowadzi działalności gospodarczej. W celu wykończenia inwestycji oraz spłaty zaciągniętych kredytów Wnioskodawca sprzedał lokal użytkowy oraz zamierza zbyć jeszcze jeden, bądź dwa lokale mieszkalne.

Powyższe okoliczności świadczą, iż przedmiotowa transakcja nie dotyczy działalności handlowej, lecz stanowi czynność w sferze rozporządzania majątkiem prywatnym Wnioskodawcy, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż pojedyncze transakcje zbycia opisanych lokali, będących częścią prywatnego majątku Wnioskodawcy, nabytych w drodze darowizny, bez zamiaru wykonywania ich w sposób częstotliwy, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W powyższej transakcji Wnioskodawca nie będzie bowiem występował jako podatnik podatku od towarów i usług, wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl