ITPP1/443-486/13/KM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.) uzupełnionym w dniu 26 sierpnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wykonywanej posadzki przemysłowej w garażu budynku mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2013 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 26 sierpnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wykonywanej posadzki przemysłowej w garażu budynku mieszkalnego.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jest osobą fizyczną samodzielnie prowadzącą działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest wykonywanie usług budowlanych, tj. wykonywanie posadzek przemysłowych na zlecenie. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania, w zakresie podatku od towarów i usług miesięcznych deklaracji podatkowych. Zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną przez Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPP1/443-827/09/KM z dnia 2 grudnia 2009 r. od dnia 1 stycznia 2012 r. sprzedaż usług wykonywanych na zlecenie jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Do dnia złożenia niniejszego wniosku przedmiotowa interpretacja nie została uchylona lub też zmieniona przez Ministra Finansów z urzędu. W miesiącu kwietniu 2013 r. podatnik wykonał na zlecenie spółki prowadzącej działalność pod firmą KRD z siedzibą w Kołobrzegu, NIP: 6711802458, zwanej dalej nabywcą lub Spółką, posadzkę przemysłową w garażu w budynku mieszkalnym w Kołobrzegu. Nabywca usługi budowlanej nie przedłożył Wnioskodawcy jakiejkolwiek dokumentacji technicznej oraz nie poinformował czy lokal w tym budynku będzie użytkowany jako garaż. Przed wykonaniem usługi Wnioskodawca otrzymał od Spółki w dniu 22 kwietnia 2013 r. zaliczkę w kwocie 19.440 zł, którą udokumentował fakturą wskazując, iż zaliczka jest opodatkowana stawką podatkową w wysokości 8% i naliczył podatek należny. Usługa została zakończona w dniu 25 kwietnia 2013 r. Sprzedaż niniejszej usługi budowlanej na kwotę netto 21.000 zł została w dniu 25 kwietnia 2013 r. przez Wnioskodawcę udokumentowana fakturą, w której to fakturze wskazał, iż przedmiotowa sprzedaż usługi budowlanej jest opodatkowana stawką podatkową podatku od towarów i usług w wysokości 8%. Na wniosek strony Minister Finansów w dniu 6 lipca 2012 r. wydał interpretację indywidualną nr ITPP1/443-417/12/KM, w której uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż usługi budowlanej w zakresie wykonania posadzki przemysłowej w garażu w budynku mieszkalnym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podatkową w wysokości 8%.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż roboty budowlane opisane we wniosku zostały wykonane w związku z budową nowego obiektu stanowiącego, zgodnie z oświadczeniem inwestora, część zadania inwestycyjnego w zakresie budowy budynku wielomieszkalnego sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 11, tj. "w budynku zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca wykonując posadzkę przemysłową w garażu w budynku wielomieszkalnym, nieposiadając od zleceniodawcy jakiejkolwiek informacji pisemnej lub też oświadczenia o sposobie użytkowania w przyszłości lokalu o nazwie garaż, miał prawo ustalić w fakturze z dnia 22 kwietnia 2013 r. dokumentującej otrzymanie od Spółki zaliczki w kwocie 19.440,00 zł oraz w fakturze z dnia 25 kwietnia 2013 r. dokumentującej sprzedaż usługi budowlanej w zakresie wykonania posadzki przemysłowej w garażu, że przedmiotowa zaliczka oraz wykonana usługa budowlana jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca w art. 41 ust. 12 p.t.u. ustalił, iż w przypadku sprzedaży usług budowlanych wykonywanych w ramach budownictwa społecznego stawka podatku od towarów i usług nie może być wyższa od stawki podatkowej podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 2 p.t.u. Co do zasady otrzymanie zaliczki od kontrahenta w dniu 22 kwietnia 2013 r. winno być opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Mając jednakże za podstawę fakt, iż od dnia otrzymania zaliczki do dnia wykonania usługi nie minęło 7 dni oraz z uwagi na fakt, iż garaż, w którym została wykonana w miesiącu kwietniu 2013 r. posadzka przemysłowa znajduje się w budynku mieszkalnym, aczkolwiek strona nie posiada od zleceniodawcy jakiejkolwiek informacji pisemnej lub też oświadczenia o sposobie użytkowania w przyszłości lokalu o nazwie garaż, należy uznać, iż podatnik miał prawo ustalić w fakturze z dnia 22 kwietnia 2013 r. dokumentującej otrzymanie zaliczki oraz w fakturze z dnia 25 kwietnia 2013 r. dokumentującej sprzedaż usługi budowlanej w zakresie wykonania posadzki przemysłowej w garażu, że niniejsza usługa budowlana jest opodatkowana stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%. Natomiast bez znaczenia w przedmiotowej sprawie należy uznać fakt, iż nadal w obrocie prawnym funkcjonuje wydana na wniosek podatnika przez Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy interpretacja indywidualna nr ITPP1/443-373/11/KM z dnia 7 czerwca 2011 r. Zdaniem strony należy w przedmiotowej sprawie mieć też na uwadze, iż stanowisko wnioskodawcy jest zgodne z interpretacją indywidualną wydaną także na wniosek podatnika przez Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPPI /443-417/12/KM z dnia 6 lipca 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy - dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów innych niż podatkowe.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji (...).

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja to "unowocześnienie i usprawnienie czegoś"- według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Ustawodawca zatem wyraźnie wskazał, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy, oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa pozwala na stwierdzenie, iż w przypadku, gdy usługi wykonywania posadzek przemysłowych dotyczą budowy (jako całości) budynków mieszkalnych, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie znajdzie stawka 8% do całości tych usług, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zarówno dla generalnego wykonawcy, jak i podwykonawcy świadczonej usługi. Na etapie budowy obiektu trudno bowiem mówić o wyodrębnionych (poszczególnych) lokalach (np. użytkowych).

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 11 ww. ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Ustawa o podatku od towarów i usług zaliczyła usługi budowlane do grupy usług, dla których przewidziano tzw. szczególny moment powstania obowiązku podatkowego.

I tak zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy o VAT, w przypadku wykonywania usług budowlanych lub budowlano-montażowych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia ich wykonania.

Jak wynika z art. 19 ust. 14 ww. ustawy przepis art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d stosuje się również w odniesieniu do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo - odbiorczych.

Natomiast art. 19 ust. 15 ustawy o VAT między innymi stanowi, iż w przypadku określonym w ust. 13 pkt 2, otrzymanie części zapłaty (ceny), powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Oznacza to, iż w przypadku świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych, dla prawidłowego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, istotne znaczenie ma uiszczenie zapłaty (całości lub części) za wykonaną usługę (lub wykonany etap robót), a także zidentyfikowanie momentu, w którym usługa została wykonana.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowa usługa budowlana była wykonywana na podstawie zlecenia, które dotyczyło wykonania posadzki przemysłowej w garażu budynku wielomieszkalnego, stanowiąc - jak wskazano w uzupełnieniu wniosku - część zadania inwestycyjnego w zakresie budowy budynku sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 11.

Zatem dla tak opisanych we wniosku usług budowlanych wykonywanych w kwietniu 2013 r. przez Wnioskodawcę - na podstawie zlecenia - w części budynku mieszkalnego na etapie jego budowy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 8%. Stawka ta znajdzie także zastosowanie dla zaliczki otrzymanej przed wykonaniem przedmiotowej usługi.

Ponadto należy zaznaczyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz akty wykonawcze do niej - celem zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów usług, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ustawy - nie nakładają obowiązku na świadczącego usługi, o których mowa ww. art. 41 ust. 12, uzyskania od nabywcy jakiegokolwiek oświadczenia, potwierdzającego, iż czynności te związane są z obiektami objętymi społecznym programem mieszkaniowym. Niemniej jednak fakt posiadania takiego oświadczenia nie pozostaje w sprzeczności z prawem.

Należy jednak podkreślić, że to podatnik podlega na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu, rozumianemu jako nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego, w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach - art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). Zatem ewentualne niezgodności pomiędzy prowadzoną dokumentacją a stanem faktycznym mogą spowodować dla niego ujemne konsekwencje w zakresie obciążeń podatkowych.

W tym miejscu wskazać należy, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

W kontekście powyższego bez wpływu na powyższe rozstrzygniecie pozostaje stanowisko Wnioskodawcy odnośnie obowiązku uzyskania - dla zastosowania 8% stawki podatku - oświadczenia zleceniodawcy o sposobie użytkowania w przyszłości "lokalu o nazwie garaż" znajdującego się w budynku mieszkalnym.

Należy również zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów (faktur), w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.