ITPP1/443-48/09/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2009 r. (data wpływu 22 stycznia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 11 marca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

Prowadzi Pan działalność gospodarczą indywidualnie oraz jako wspólnik spółki cywilnej. Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Prowadzona przez Pana działalność gospodarcza nie obejmuje handlu nieruchomościami. Zarówno Pan, jak i wspólnicy cywilnej nie zajmują się handlem nieruchomościami. W dniu 10 kwietnia 2004 r. przez wspólników spółki, której jest Pan wspólnikiem nastąpiło nabycie nieruchomości (nabycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności znajdujących się na niej budynków). Nieruchomość ta składa się z 13 działek o łącznej powierzchni 11.699 m ^2. Opisana nieruchomość w momencie zakupu zwolniona była z obowiązku zapłaty podatku VAT przez sprzedającego. Cała nieruchomość została nabyta na potrzeby spółki. Niektóre z zakupionych działek w momencie nabycia były zabudowane budynkami. W tych budynkach wraz z pozostałymi wspólnikami spółki cywilnej, prowadzi Pan działalność gospodarczą. W skład zakupionej nieruchomości wchodzą również dwie niezabudowane działki gruntu o nr 274/8 i 274/9, których łącznia powierzchnia wynosi 1519 m ^2. Są to działki niezabudowane. Zgodnie z Pana oświadczeniem z dnia 11 marca 2009 r. od momentu zakupu działki te nie były wykorzystywane przez spółkę, tj. nie były czynione żadne nakłady związane z tymi gruntami, grunty nie były dzierżawione osobom trzecim. Działki gruntu 274/8 i 274/9, stanowiące część nieruchomości, od momentu zakupu, są zbędne - jednak nabycie ich było konieczne, ponieważ stanowiły (wraz z innymi działkami na których prowadzona jest działalność) jedną nieruchomość. W związku z faktem, iż ponosi Pan znaczne koszty utrzymywania przedmiotowych działek gruntu, wraz z pozostałymi współużytkownikami wieczystymi (wspólnikami spółki cywilnej) zdecydował się na sprzedaż zbędnych działek. Zamierzana sprzedaż ma mieć charakter jednorazowy, dokonany w warunkach, które wskazują, że działania te nie są wykonywane ani z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) ani nie zmierzają do nadania im stałego, zorganizowanego charakteru.

Przedmiotowa nieruchomość ani w momencie zakupu ani obecnie nie stanowi nieruchomości rolnej. Przeznaczenie działek gruntu o nr 274/8 i 274/9 wynikające z przepisów o planie zagospodarowania przestrzennego to przeznaczenie na budownictwo mieszkaniowe-wielorodzinne z funkcją uzupełniającą: usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż określonej części w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości (dwóch działek: 274/8 i 274/9), w następującej formie: wyodrębnienie nieruchomości składającej się z działek 274/8 i 274/9, a następnie sprzedaż tej nieruchomości osobie trzeciej, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pana zdaniem, sprzedaż określonej części w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, o której mowa we wniosku nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem w zakresie przedstawionego stanu faktycznego, nie jest Pan ani handlowcem, ani usługodawcą, ani innym podmiotem określonym w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, zbycie części prawa wieczystego użytkowania ww. nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na poparcie powyższego wskazuje Pan, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w w. cyt. art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, albowiem nie daje użytkownikowi wieczystemu prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel. Zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowi zatem świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Stosownie do ww. przepisu, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podatnikami podatku VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Definicja działalności gospodarczej dia potrzeb podatku od towarów i usług została zawarta w art. 15 ust. 2w. cyt. ustawy o VAT i obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z definicji tej wynika, że działalnością gospodarczą dla celów VAT jest nie tylko profesjonalny obrót gospodarczy, realizowany w sposób zorganizowany, a w konsekwencji sposób ciągły, lecz z działalnością gospodarczą mamy do czynienia również wtedy, gdy czynność z zakresu działalności producentów, handlowców i usługodawców realizowana jest sporadycznie (okazjonalnie), a nawet jednorazowo - jednak jedynie wtedy, gdy okoliczności wykonania tej transakcji wskazują na zamiar wykonywania ich (jej) w sposób częstotliwy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Stosownie do art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.

Z treści powyższych przepisów wynika, iż zbycie prawa wieczystego użytkowania wbrew stanowisku Wnioskodawcy mieści się w definicji dostawy towarów, a nie świadczenia usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, iż grunty traktowane są jak towar, a ich sprzedaż jak dostawa. Ponadto ustawa o podatku od towarów i usług określa, iż podatnikami podatku VAT są, m.in. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

Z przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 10 kwietnia 2004 r. nastąpiło nabycie nieruchomości przez wspólników spółki, której jest Pan wspólnikiem. Zakup całej nieruchomości, jak wyraźnie Pan zaznaczył, dokonany został na potrzeby spółki, a nie do Pana majątku osobistego. Obecnie zamierza Pan wraz z pozostałymi współużytkownikami wieczystymi (wspólnikami spółki cywilnej) sprzedać dwie działki gruntu o nr 274/8 i 274/9 wchodzące w skład zakupionej w 2004 r. na potrzeby spółki nieruchomości.

Zatem zbycie udziału w prawie użytkowania wieczystego wydzielonych z nieruchomości dwóch działek budowlanych podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nabycie nieruchomości nastąpiło na cele prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej, a nie do majątku osobistego Wnioskodawcy. Jedynie osobisty charakter czynności mógłby świadczyć o tym, że nie jest ona związana z działalnością gospodarczą. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż spółka nie wykorzystywała opisanych gruntów, bowiem wchodziły one w skład całej nieruchomości nabytej na potrzeby działalności spółki.

Działanie poza zakresem działalności gospodarczej występuje w sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży jest majątek osobisty danej osoby, który został nabyty na potrzeby własne, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Od podatku od towarów i usług - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy), natomiast transakcja zawierana przez Pana dotyczyć będzie terenów budowlanych, a zatem w świetle powyższego nie będą mogły one korzystać ze wskazanego zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.