ITPP1/443-478A/07/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2007 r. (data wpływu 1 października 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 listopada 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni około 100 ha, które obejmuje swoim zasięgiem kilka miejscowości. Część gruntów jest Spółce nieprzydatna ze względu na jego niekorzystne położenie bądź brak możliwości efektywnego wykorzystania przy obecnie prowadzonym profilu produkcji. Z tego względu Spółka podjęła decyzję o stopniowej wyprzedaży niewykorzystywanych gruntów. Obecnie trwa procedura przygotowawcza do sprzedaży dwóch działek. W 2007 r. przeprowadzono podział geodezyjny działki o pow. 1,5236 ha na dwie działki. W trakcie podziału na działce ujawniono istnienie budynku gospodarczego, w związku z czym przeprowadzono stosowne zmiany w ewidencji gruntów i księgach wieczystych. Działka łącznie z budynkiem oraz niezabudowana działka objęte są jedną księgą wieczystą. Działka niezabudowana położona jest na terenie sklasyfikowanym jako grunty orne, pastwiska trwałe i nieużytki. Brak jest zapisów o przeznaczeniu pod zabudowę. Brak jest również dla tego terenu planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy, natomiast w obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków rozwoju są następujące zapisy: łąki w otulinie Parku oraz w części rola, w części las. Gmina opracowywuje projekt nowego studium, zgodnie z którym grunty te mają zostać przeznaczone pod zabudowę. Data uchwalenia nowego studium nie jest jeszcze znana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka winna zastosować zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 sprzedając przedmiotowy niezabudowany grunt oznaczony w ewidencji gruntów jako grunty orne, pastwiska trwałe i nieużytki.

Zdaniem wnioskodawcy dostawa przedmiotowego gruntu jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa m.in. przepis art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl unormowania zawartego w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza zbyć grunt niezabudowany, usytuowany na terenie, dla którego brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy. Natomiast zarówno z ewidencji gruntów, jak i obowiązującego studium uwarunkowań i kierunków rozwoju wynika, iż grunty te nie stanowią terenów budowlanych oraz nie są przeznaczone pod zabudowę.

Konkludując, należy stwierdzić, iż w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdą przepisy art. 43 ust. 1 pkt 9 wyżej cytowanej ustawy, pozwalające przy przedmiotowej dostawie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.