ITPP1/443-477/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2009 r. (data wpływu 22 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na udzielaniu pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 22 maja 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania polegających na udzielaniu pożyczek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 18 marca 2009 r. "P" sp. z o.o. z siedzibą w C. (pożyczkodawca) zawarła z "PD" sp. z o.o. z siedzibą w G. (pożyczkobiorca) umowę pożyczki. Spółki wchodzą w skład grupy kapitałowej. Strony umowy nie są bezpośrednio powiązane kapitałowo oraz majątkowo, pożyczkodawca nie jest udziałowcem pożyczkobiorcy. Zgodnie z umową strony ustaliły, że pożyczka oprocentowana będzie w wysokości Wibor 1m+2 w skali roku, przy czym odsetki będą naliczane na koniec każdego miesiąca, a płatne będą w pierwszym dniu roboczym po zakończenia miesiąca dla którego są naliczane. Pożyczka zwrócona ma zostać do 30 grudnia 2009 r. W związku z zawarciem umowy pożyczki pożyczkobiorca, tj. "PD" sp. z o.o. złożyła stosowną deklarację oraz dokonała wpłaty kwoty podatku od czynności cywilnoprawnej na rachunek właściwego urzędu skarbowego. "P" sp. z o.o. w rejestrze działalności gospodarczej nie ma wpisanych usług pośrednictwa finansowego, jest jednak podatnikiem VAT oraz udzieliła pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pożyczkodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej już wcześniej był stroną umów pożyczek, w ramach których pożyczał środki pieniężne innym podmiotom na podobnych warunkach, przy czym umowy takie zawierane są sporadycznie. Źródłem pochodzenia środków finansowych stanowiących przedmiot pożyczki są środki uzyskane z działalności operacyjnej pożyczkodawcy. Pożyczkodawca nie wyklucza udzielania pożyczek pieniężnych w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy udzielenie pożyczki przy uwzględnieniu stanu faktycznego wyżej opisanego stanowi zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług czynność zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że udzielenie pożyczki przez podatnika VAT pomimo, że zgodnie z wpisem we właściwym rejestrze, podmiot ten nie świadczy usług pośrednictwa finansowego, podlega ustawie o podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. W świetle wskazanych przepisów udzielenie pożyczki stanowi zatem świadczenie usług. W ocenie Wnioskodawcy czynność udzielenia pożyczki przez pożyczkodawcę winna być zaklasyfikowana do grupowania PKWiU 65.22.10 "usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym". Podatnikami podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemajace osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarczą definiuje ustawa jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W ocenie Wnioskodawcy, podmiot będący podatnikiem VAT nie traci tego przymiotu dokonując czynności pożyczki mimo, że w rejestrze działalności gospodarczej nie ma wpisanych usług pośrednictwa finansowego. Z kolei art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 3 tegoż załącznika wymieniono jako zwolnione od podatku usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w sekcji J posiadające oznaczenia PKWiU 65-67, co oznacza, iż udzielnie pożyczki stanowi czynność zwolnioną od podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle wskazanych wyżej przepisów, przy uwzględnieniu wskazanego wyżej stanu faktycznego, należy przyjąć, iż udzielenie pożyczki przez pożyczkodawcę stanowi usługę finansową, która jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy. Art. 8 ust. 3 ww. ustawy stanowi ponadto, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Podstawowa stawka podatku zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

Stosownie zaś do poz. 3 powyższego załącznika, zawierającego wykaz usług zwolnionych od podatku, zwolnione są od podatku usługi zakwalifikowane do PKWiU - sekcja J ex (65-67) tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako pożyczkobiorca zawarł ze Spółką wchodzącą w skład grupy kapitałowej umowę pożyczki.

Usługi te według Wnioskodawcy winny być zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 65.22.10 "usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym". Strony umowy nie są bezpośrednio powiązane kapitałowo oraz majątkowo. Pożyczkodawca nie jest udziałowcem pożyczkobiorcy. Wnioskodawca zaznaczył przy tym, że w rejestrze działalności pożyczkodawcy nie figuruje zapis o świadczeniu przez niego usług pośrednictwa finansowego. Spółka udzielająca Wnioskodawcy pożyczki jest podatnikiem VAT. Pożyczkodawca był już wcześniej stroną umów pożyczek, w ramach których pożyczał środki pieniężne innym podmiotom na podobnych warunkach, jednak umowy takie zawierane są sporadycznie.

Zatem, o ile wskazana klasyfikacja PKWiU 65.22.10 jest prawidłowa, przedmiotowe usługi korzystają ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy w powiązaniu z poz. 3 załącznika nr 4.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, organ nie dokonywał klasyfikacji usług, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę.

Z uwagi na fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest "PD" Sp. z o.o. przedmiotowa interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Spółki udzielającej pożyczki, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.