ITPP1/443-472/08/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2008 r. (data wpływu 2 czerwca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia i zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia i zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i dla celów jej prowadzenia nabył na terenie RFN od podmiotu gospodarczego samochód osobowy marki Mercedes. Obie strony transakcji są zarejestrowanymi podmiotami upoważnionymi do dokonywania obrotu wewnątrzunijnego. Samochód ten jest pojazdem używanym - trzyletni okres użytkowania przed nabyciem. Umowa nabycia samochodu została zawarta w Niemczech pomiędzy polską i niemiecką firmą i została potwierdzona fakturą nr (...). Na rachunku ustalono cenę 15.500 EURO - netto export na podstawie § 6a "ustawy o podatku obrotowym" w Niemczech.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku z dnia 4 sierpnia 2008 r. wskazał Pan, iż przedmiotowej transakcji zakupu dokonano na terenie Niemiec/RFN w dniu 6 lutego 2007 r., a samochód będący jej przedmiotem został zarejestrowany w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnik jest zobowiązany jest do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT od wartości nabytego w opisanej wyżej sytuacji samochodu w stawce 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest on zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT od wartości nabytego w opisanej transakcji samochodu w stawce 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z ustępu 2 ww. artykułu wynika z kolei, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

,

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 i 2, nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych szczególnych zasadach.

W świetle powołanych wyżej uregulowań, nabycie przez polskiego podatnika używanego samochodu osobowego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej od podmiotu gospodarczego będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej w innym państwie członkowskim (np. na terytorium Niemiec), stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Dla rozstrzygnięcia sprawy nie ma znaczenia fakt, że pojazd jest używany, jeśli kontrahent nie zastosował do tej dostawy w Niemczech szczególnej procedury opodatkowania towarów używanych, określonej w § 25a niemieckiej ustawy o VAT, którego odpowiednikiem w ustawie o podatku od towarów i usług jest art. 120 ustawy o podatku od towarów1) i usług. Nie wskazano również, aby posiadał Pan dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie przedmiotowego samochodu na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem opisana transakcja dokonana przez Pana i kontrahenta niemieckiego spełnia definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zawartą w art. 9 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zatem, z tytułu nabycia używanego pojazdu przez Pana od podatnika podatku od wartości dodanej w innym państwie członkowskim jest Pan obowiązany rozliczyć podatek od towarów i usług według stawki obowiązującej w Polsce, tj. według stawki 22%.

Stosownie do dyspozycji art. 103 ust. 4 w związku z ust. 3 ustawy, podatnicy są obowiązani bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

W uzupełnieniu wskazano, iż dokonał Pan rejestracji na terytorium kraju zakupionego samochodu. Zatem w przedmiotowej sprawie zajdą przesłanki określone w art. 103 ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że był Pan zobowiązany do obliczenia i wpłacenia w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej-powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.