ITPP1/443-439d/09/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-439d/09/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2009 r. (data wpływu 13 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lipca 2009 r. (data wpływu 27 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2008 r. złożono wniosek, uzupełniony pismem z dnia 27 lipca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową, finansowaną z budżetu Urzędu Marszałkowskiego. Szkoła kształci przyszłych nauczycieli na poziomie licencjatu. Od 2007 r. przy szkole znajduje się internat, a w nim stołówka. W internacie i w stołówce pracują pracownicy jednostki zatrudnieni na umowę o pracę. Internat, jak i stołówka nie są odrębnymi podmiotami gospodarczymi. Ich prowadzenie jest ściśle związane z działalnością edukacyjną. Z usług stołówki korzystają słuchacze szkoły, uczniowie innych szkół oraz pracownicy szkoły, a także (bardzo rzadko) osoby z zewnątrz. Natomiast z usług internatu korzystają słuchacze szkoły, uczniowie innych szkół, pracownicy i osoby z zewnątrz. Osoby korzystające z usług stołówki i internatu regulują płatności według stawek ustalonych przez Urząd Marszałkowski. Z uzyskanych przychodów Jednostka reguluje płatności za artykuły spożywcze do kuchni, środki czystości, energię, wodę, usługi itp. Jednak przychody uzyskane ze sprzedaży usług są niewielkie i niewystarczające na pokrycie zobowiązań, dlatego też w dużej części Urząd Marszałkowski finansuje działalność stołówki i internatu. Jednocześnie słuchacze Jednostki i innych szkół z własnych środków regulują płatności za wyżywienie i noclegi W 2008 r. Jednostka złożyła do Marszałka Województwa wniosek do wieloletniego planu inwestycyjnego województwa na lata 2009-2011 o sfinansowanie remontu internatu. Wniosek uzyskał pozytywną opinię i Jednostka w budżecie na rok 2009 otrzymała środki na remont i modernizację pomieszczeń (wymianę sieci centralnego ogrzewania, modernizacje sieci elektrycznej i prace budowlane po wymianie sieci). W związku z tym jednostka ogłosiła przetarg na remont internatu. Po wykonaniu remontu zostaną wystawione faktury VAT przez wykonawców na rzecz Jednostki. Faktury te zostaną opłacone, że środków przyznanych z Urzędu Marszałkowskiego, a nie bezpośrednio z przychodów ze sprzedaży usług. Ponoszone wydatki na remont i modernizację pomieszczeń internatu będą związane wykonywaniem czynności opodatkowanych i zwolnionych. Jednak sprzedaży usług zwolnionych i opodatkowanych trudno jednoznacznie z góry ustalić dla przyszłych okresów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można odliczyć naliczony podatek od wykonywanych usług remontowych i modernizacyjnych w budynku internatu zapłaconych z dotacji Urzędu Marszałkowskiego.

Zdaniem Wnioskodawcy, po otrzymaniu faktur od wykonawców jednostka będzie mogła skorzystać z odliczenia naliczonego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 cyt. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl postanowień art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy). W ust. 4 tego artykułu wskazano, iż proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W myśl art. 90 ust. 8 ustawy podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. Jak stanowi art. 90 ust. 9 ww. przepis stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

W przypadku, gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1.

przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;

2.

nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.

Ponadto stosownie do treści art. 91 ust. 1 po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. Przedmiotowej korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowym roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Jednostka dokona remontu i modernizacji pomieszczeń internatu (wymianę sieci centralnego ogrzewania, modernizację sieci elektrycznej i prace budowlane po wymianie sieci). Ponoszone wydatki na remont i modernizację będą związane zarówno z wykonywaniem czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych, jednakże trudno je jednoznacznie z góry ustalić.

Odnosząc powołane przepisy prawa do postawionego we wniosku pytania należy stwierdzić, iż Jednostka ma możliwość odliczenia podatku naliczonego, jednak tylko w takim zakresie w jakim zakupy te służą sprzedaży opodatkowanej. W sytuacji braku możliwości wyodrębnienia kwot związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną należy skorzystać z dyspozycji powołanego wyżej art. 90 ust. 2. Jednocześnie po zakończeniu roku należy dokonać korekty, o czym stanowi powołany art. 91 ust. 1 i 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl