ITPP1/443-432/09/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur VAT - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2008 r. prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą korzystał Pan ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, zaś za świadczone usługi wystawiał rachunki. W miesiącu grudniu 2008 r. przekroczył Pan limit zwolnienia, jednak na skutek przeoczenia nadal wystawiał rachunki niezawierające podatku od towarów i usług. Błąd ten dostrzegł Pan w miesiącu kwietniu 2009 r. i wtedy też złożył zgłoszenie rejestracyjne w podatku od towarów i usług oraz wpłacił należny podatek od towarów i usług wraz z odsetkami, obliczając ten podatek od sumy kwot zawartych w rachunkach wystawionych po utracie prawa do zwolnienia, przyjmując te kwoty jako kwoty brutto. Wskazuje Pan także, iż zapłacił podatek "z własnej kieszeni". Obecnie podmiot, któremu wystawiał Pan rachunki, wyraził zgodę na zastąpienie rachunków fakturami VAT, w których kwoty z rachunku zostałyby potraktowane jako kwoty netto.

W związku z powyższym w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, w której po utracie prawa do zwolnienia podmiotowego nadal błędnie wystawiał Pan rachunki bez podatku od towarów i usług, może Pan, już po uzyskaniu statusu czynnego podatnika podatku od towarów i usług, wystawić - w miejsce tych rachunków - faktury VAT wstecznie (tj. z bieżącą datą wystawienia i z wsteczną - tak jak na rachunkach - datą sprzedaży), przyjmując w nich kwoty z rachunków jako kwoty netto, a więc doliczając do nich podatek należny.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane wyżej wsteczne wystawienie faktur VAT w miejsce rachunków jest dopuszczalne, gdyż nie wpłynie na zmniejszenie podatku należnego (ulegnie on niewielkiemu zwiększeniu wynikającemu z podwyższenia kwoty netto) i odpowiada zasadzie neutralności podatku VAT, bo dzięki temu podatek zostanie ostatecznie zapłacony z kwot przekazanych przez odbiorcę faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepis art. 106 ust. 1 cyt. ustawy stanowi natomiast, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ze złożonego wniosku wynika, iż w miesiącu grudniu 2008 r., w momencie przekroczenia limitu obrotu uprawniającego do zwolnienia w zakresie podatku od towarów i usług, nie dopełnił Pan obowiązku rejestracji dla celów tego podatku i tym samym błędnie kontynuował dokumentowanie czynności świadczenia usług rachunkami zamiast fakturami VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie prawidłowym jest skorygowanie rachunku (drugim rachunkiem) do kwoty "0" i wystawienie w jego miejsce faktury VAT z uwzględnieniem należnego podatku od towarów i usług. Zauważyć przy tym należy, że wystawione faktury VAT muszą spełniać wymogi zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), regulującym szczegółowe zasady wystawiania faktur, a ponadto faktura powinna zawierać informację o rzeczywistej dacie sprzedaży.

Uwzględniając natomiast, iż zgodnie z powołanym art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, wskazać należy, że kwota określona na rachunku jest kwotą brutto zawierającą w sobie podatek od towarów i usług. Wartość należności powinna wynikać z zawartej umowy i w sytuacji, gdy stanowi ona wartość netto, powinno to wyraźnie wynikać z postanowień umownych. A zatem stanowiącą podstawę opodatkowania kwotę należną z tytułu sprzedaży, ustalają strony zawartej umowy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje zasad zawierania umów między stronami oraz zasad ustalania cen. Ponadto organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego. Tym samym stwierdzenie czy należność za świadczoną usługę stanowi wartość netto, czy wartość brutto powinny rozstrzygać strony umowy.

Reasumując stwierdzić należy, że w przedstawionej sprawie właściwe jest wystawienie w miejsce skorygowanych rachunków, faktur VAT i traktowanie kwot na rachunkach zgodnie z uzgodnieniami stron.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.