ITPP1/443-409b/09/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2009 r. (data wpływu 4 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu pierwszego zasiedlenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 maja 2009 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. określenia momentu pierwszego zasiedlenia, o którym, mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wybudował budynki mieszkalne. Część lokali mieszkalnych zamierza sprzedać, a część wynajmować. Lokale przeznaczone do sprzedaży mają zostać wykończone "pod klucz", tzn. mają być w pełni wyposażone, gotowe do zamieszkania. Spółka nie wyklucza możliwości późniejszej sprzedaży lokali, które na razie planuje wynajmować.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Od jakiego momentu należy uznać, że dokonano pierwszego zasiedlenia.

Jak liczyć termin dwóch lat od pierwszego zasiedlenia.

Czy zasiedlenie jednego lokalu w danym budynku oznacza, że wszystkie lokale w tym budynku zostały zasiedlone.

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem pierwszego zasiedlenia jest sprzedaż bądź podpisanie umowy najmu lokalu. Okres dwóch lat, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług liczy się od dnia zasiedlenia. Jeżeli w danym budynku jeden lokal został zasiedlony, to pozostałe lokale w tym budynku również uznaje się za zasiedlone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Definicję pierwszego zasiedlenia ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Na podstawie tego unormowania przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wybudował budynki mieszkalne, z których część zamierza sprzedać, a część wynajmować. Nie wyklucza również możliwości późniejszej sprzedaży lokali obecnie przeznaczonych pod wynajem. Odnosząc powołane regulacje do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż za moment pierwszego zasiedlenia uznaje się objęcie we władanie obiektu budownictwa mieszkaniowego lub jego części (lokalu mieszkalnego) przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika (wynajmującego). Przedmiotowy obiekt (lokal) nie musi być faktycznie zamieszkały, lecz winien być przejęty przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu (lokalu) nabywcy (użytkownikowi) winno nastąpić w ramach wykonania przez Wnioskodawcę czynności podlegających opodatkowaniu.

A zatem, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że samo podpisanie umowy najmu przesądza o momencie pierwszego zasiedlenia, gdyż musi dojść do oddania lokalu do użytkowania. Nieprawidłowe jest również stanowisko w zakresie uznania przez Wnioskodawcę, iż wystarczy, aby jeden lokal został zasiedlony, żeby uznać cały budynek za zasiedlony. Użycie bowiem przez ustawodawcę spójnika "lub" w analizowanym art. 2 pkt 14 ustawy, pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, iż pierwsze zasiedlenie następuje poprzez wydanie pierwszemu nabywcy całego budynku lub jego części i w tej części budynek można uznać za zasiedlony po raz pierwszy, o ile nastąpiło to wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.