ITPP1/443-409a/10/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-409a/10/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 29 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty w trybie art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podatku naliczonego, odliczonego z tytułu nabycia usług leasingu samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. obowiązku dokonania korekty w trybie art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podatku naliczonego, odliczonego z tytułu nabycia usług leasingu samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, prowadząc samodzielną działalność gospodarczą, wykonuje usługi budowlane na zlecenie. Powyższe usługi budowlane, to przede wszystkim wykonywanie posadzek wielkoprzemysłowych. Przedmiotowe usługi wykonywane są z udziałem zatrudnionych pracowników na podstawie umowy o pracę. W zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7). Od dnia 12 marca 2007 r., na podstawie umowy leasingu, Wnioskodawca użytkował przy prowadzeniu działalności gospodarczej samochód osobowy marki LEXUS LS460. Leasing był dokumentowany fakturami VAT. Na podstawie art. 86 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca pomniejszył podatek należny za marzec 2007 r. o podatek naliczony w kwocie 6.000 zł, wynikający z faktury VAT dokumentującej nabycie usługi leasingu wyżej wymienionego samochodu osobowego. Po zakończeniu umowy leasingu, w marcu 2010 r. Wnioskodawca nabył od firmy leasingowej - podatnika VAT czynnego, opisany na wstępie samochód osobowy, za kwotę brutto 4.528,10 zł, w tym podatek naliczony w kwocie 816,53 zł. Nabycie przedmiotowego samochodu osobowego zostało udokumentowane fakturą VAT, doręczoną Wnioskodawcy w marcu 2010 r. Podatnik zamierza podatek naliczony z tytułu nabycia samochodu osobowego odliczyć od podatku należnego za kwiecień 2010 r. Nabyty samochód osobowy został przyjęty do użytkowania w marcu 2010 r. oraz zaewidencjonowany w ewidencji środków trwałych i będzie użytkowany przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na Wnioskodawcy, w związku z zakończeniem w marcu 2010 r. umowy leasingu oraz nabyciem w dniu 9 marca 2010 r. od leasingodawcy samochodu osobowego marki Luksus, spoczywa obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7) za miesiąc marzec 2010 r. w trybie art. 91 ust. 7 ustawy podatku od towarów i usług, która skutkuje obowiązkiem zwrotu podatku naliczonego w kwocie 6.000 zł, odliczonego od podatku należnego za miesiąc marzec 2007.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ w marcu 2010 r. przedmiotowy samochód przestał być użytkowany na podstawie umowy leasingu i zmienił swoje przeznaczenie oraz właściciela, na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek korekty podatku naliczonego w deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7) za miesiąc marzec 2010 r., w trybie art. 91 ust. 7 ustawy podatku od towarów i usług, która skutkuje obowiązkiem zwrotu podatku naliczonego w kwocie 6.000 zł, odliczonego przez w rozliczeniu za marzec 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z podstawową zasadą dotyczącą prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zasady dotyczące obowiązku dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w treści art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl ust. 1 powołanego art. 91, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 powołanej ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Ponadto należy wskazać, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

W myśl art. 91 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1.

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2.

zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 tej ustawy przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w okresie od marca 2007 r. do marca 2010 r. Wnioskodawca użytkował na podstawie umowy leasingu samochód osobowy marki LEXUS LS460. Usługa leasingu była dokumentowana fakturami VAT. W rozliczeniu za marzec 2007 r. Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego w kwocie 6.000 zł, z tytułu nabycia usługi leasingu wyżej wymienionego samochodu osobowego. Po zakończeniu umowy leasingu, w marcu 2010 r. Wnioskodawca nabył od firmy leasingowej - podatnika VAT czynnego, opisany na wstępie samochód osobowy. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego w tytułu nabycia usług leasingu w marcu 2007 r. w kwocie 6.000 zł, w związku z zakończeniem umowy leasingu w marcu 2010 r. i nabyciem przedmiotowego samochodu osobowego.

Analiza powołanych przepisów na tle przedstawionego opisu stanu faktycznego prowadzi do wniosku, iż nie mamy do czynienia z okolicznością, o której mowa w art. 91 ust. 7 ustawy. Zakończenie umowy leasingu nie powoduje bowiem zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przepis ten adresowany jest do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar lub usługę do wykonywania czynności opodatkowanych i nakazuje dokonać korekty w przypadku, gdy odliczyli oni podatek naliczony, a następnie zmieniło się jego przeznaczenie.

Reasumując, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego z tytułu nabycia usług leasingu w trybie art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zakończenie umowy leasingu nie powoduje zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Końcowo wskazać należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, związanego z nabyciem usług leasingu, gdyż zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania oraz nie przedstawiono w tym zakresie stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl