ITPP1/443-408b/11/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2011 r. (data wpływu 18 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 22 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, dotyczącej zwolnienia od podatku usług kompleksowej obsługi imprezy muzycznej, organizacji imprezy muzycznej oraz występu na scenie - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie zwolnienia od podatku usług kompleksowej obsługi imprezy muzycznej, organizacji imprezy muzycznej oraz występu na scenie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji) świadczy Pan usługi występu muzycznego na zlecenie organizatora - występuje Pan na scenie jako muzyk, sam lub z innymi muzykami, grając i śpiewając utwory własne, jak i obce; występuje Pan na zlecenie organizatora imprezy (firmy, urzędu gminy, stowarzyszeń, placówek oświaty), różnego rodzaju festynach, piknikach oraz okolicznościowych koncertach muzycznych - za wykonany koncert otrzymuje Pan wynagrodzenie od organizatora imprezy, nie pobiera jednak sam opłaty za swój występ od zgromadzonej publiczności.

Ponadto, na zlecenie organizatora imprezy, przygotowuje Pan oprawę muzyczną, organizuje sprzęt muzyczny, dba o szczegóły techniczne (nagłośnienie, udźwiękowienie, oświetlenie). Przygotowuje Pan od strony muzycznej scenę, aby inny muzyk, bądź zespół mógł dać koncert. Za wykonaną organizację muzyczną imprezy otrzymuje Pan wynagrodzenie od zlecającego. Również w ramach świadczonych przez Pana usług, zajmuje się Pan wynajmem sprzętu muzycznego i sceny muzycznej.

W uzupełnieniu wniosku w dniu 22 czerwca 2011 r. wskazał Pan, że śpiewa i wykonuje głownie utwory pochodzenia ludowego oraz pieśni żydowskie. Wykonuje je Pan z wykorzystaniem własnego sprzętu muzycznego (głównie skrzypiec) oraz własnego głosu, aranżacji i charakteru. W zależności od zleceń - utwory te wykonuje Pan sam, bądź też zatrudnia na podstawie umowy o dzieło innych artystów - muzyków. Zatrudnione przez Pana osoby wnoszą swój wkład poprzez indywidualne opracowanie słowno-muzyczne widowisk (zamysł, przedmiot widowiska, treść, aranżacja muzyczna, opracowanie literackie stanowią ich wkład w ogół przedsięwzięć plenerowych, są ich wytworem). Nadmienia Pan również, że w korespondencji z ZAiKS wyjaśnił, iż nie wnosi stosownych opłat z uwagi na źródło i charakter utworu (utwory ludowe). Ponadto, w przypadku korzystania z utworów w granicach dozwolonego użytku, podaje Pan imię i nazwisko twórcy oraz źródło w momencie ich odtworzenia. Kompleksowa obsługa imprezy muzycznej, począwszy od ustawienia sceny poprzez jej nagłośnienie i na końcu odśpiewanie i zagranie na niej utworów muzycznych wspomnianych wcześniej, jest realizowana według Pana koncepcji, wizji artystycznej. Za powyższe czynności otrzymuje Pan wynagrodzenie, które stanowi honorarium.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Pana zdaniem, w kwestii pytania 1-3, usługi korzystają ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe uzasadnia Pan tym, iż nadrzędnym celem usługi jest występ muzyczny, który musi być poprzedzony przygotowaniami muzycznymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 8 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy tytuł drugiej kolumny, z dniem 1 stycznia 2011 r., otrzymał brzmienie: "Symbol PKWiU 2008". Tym samym, obowiązująca dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. zostaje zastąpiona PKWiU stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

W załączniku nr 3 w poz. 181 ustawodawca wymienił usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, bez względu na symbol PKWiU.

Stosownie zaś do art. 1 pkt 8 lit. a) i lit. b) ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), uchyla się - z dniem 1 stycznia 2011 r. - art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie:

* podmioty prawa publicznego,

* podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

* wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

* indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te - aby mogły korzystać ze zwolnienia - świadczone muszą być przez specyficzne podmioty. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl ust. 2 ww. artykułu, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Z treści ww. przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie "przejaw działalności twórczej", należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Jednocześnie, na mocy art. 85 ust. 1 tej ustawy, każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania (art. 85 ust. 2 ustawy).

Z okoliczności sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi występu muzycznego na zlecenie organizatora - występuje Pan na scenie jako muzyk, sam lub z innymi muzykami, grając i śpiewając utwory własne, jak i obce; występuje Pan na zlecenie organizatora imprezy (firmy, urzędu gminy, stowarzyszeń, placówek oświaty), różnego rodzaju festynach, piknikach oraz okolicznościowych koncertach muzycznych - za wykonany koncert otrzymuje Pan wynagrodzenie od organizatora imprezy, nie pobiera jednak sam opłaty za swój występ od zgromadzonej publiczności. Ponadto, na zlecenie organizatora imprezy, przygotowuje Pan oprawę muzyczną, organizuje sprzęt muzyczny, dba o szczegóły techniczne (nagłośnienie, udźwiękowienie, oświetlenie). Przygotowuje Pan od strony muzycznej scenę, aby inny muzyk, bądź zespół mógł dać koncert.

Śpiewając i wykonując głownie utwory pochodzenia ludowego oraz pieśni żydowskie, realizuje Pan ich wykonanie z wykorzystaniem własnego sprzętu muzycznego (głównie skrzypiec) oraz własnego głosu, aranżacji i charakteru. W zależności od zleceń utwory te wykonuje sam, bądź też zatrudniając na podstawie umowy o dzieło innych artystów - muzyków. Zatrudnione przez Pana osoby wnoszą swój wkład poprzez indywidualne opracowanie słowno - muzyczne widowisk (zamysł, przedmiot widowiska, treść, aranżacja muzyczna, opracowanie literackie stanowią ich wkład w ogół przedsięwzięć plenerowych, są ich wytworem). Kompleksowa obsługa imprezy muzycznej, począwszy od ustawienia sceny poprzez jej nagłośnienie i na końcu odśpiewanie i zagranie na niej utworów muzycznych, realizowana jest w oparciu o Pana koncepcję i wizję artystyczną. Za powyższe czynności otrzymuje Pan wynagrodzenie, które stanowi honorarium.

W tych okolicznościach, niewątpliwie nie działa Pan jako podmiot wymieniony w normie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) - jako podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Natomiast o możliwości korzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) przesadzać będzie spełnienie przez Pana warunków określonych w dyspozycji tego przepisu.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności faktyczne oraz treść powołanych w tym zakresie przepisów prawa, stwierdzić należy, że może Pan skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy, o ile w ramach wykonywanych przez Pana czynności występu na scenie muzycznej (gdy śpiewa Pan i gra utwory własne, jak również utwory sztuki ludowej), w tym gdy do występu na scenie muzycznej zatrudnia Pan na podstawie umowy o dzieło inne osoby i wspólnie z nimi śpiewa i gra ww. utwory, działa jako indywidualny twórca, bądź artysta wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzany w formie honorariów. Zwolnieniem objęte są także na ww. warunkach świadczone przez Pana usługi kompleksowej obsługi imprezy muzycznej (rozstawienie sceny, przygotowanie sprzętu muzycznego) zakończone Pana występem muzycznym lub występem Pana z zespołem zatrudnionych muzyków, o ile wchodzą w skład kompleksowej usługi wynagradzanej - jak wskazano - honorarium.

Końcowo, informuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii uznania Pana, bądź też nie, za indywidualnego twórcę, bądź artystę wykonawcę, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż wykracza to poza dyspozycję art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Dlatego też interpretację wydano wyłącznie przy założeniu, że jest Pan takim twórcą, bądź artystą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.