ITPP1/443-405/10/KM - Możliwość zastosowania podmiotowego zwolnienia od podatku VAT w przypadku świadczenia przez podatnika usług wynajmu pokoi noclegowych oraz wypożyczania sprzętu turystyczno-rekreacyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług - jest prawidłowe.

W dniu 26 kwietnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (od 10 lat), polegającą na wynajmie pokoi noclegowych, zgodnie z klasyfikacją PKD 55.20.Z. Do dyspozycji ma 4 pokoje, w których może zakwaterować 10 osób. Do dnia 12 kwietnia 2010 r. rozliczano się na podstawie "karty podatkowej" według wysokości stawki karty podatkowej na 2009 r. - 107 zł Z tym dniem rozszerzono działalność o wypożyczanie sprzętu turystyczno-rekreacyjnego (PKD 77.21.Z) i prowadzona jest książka przychodów i rozchodów. Sprzedaż z tytułu działalności noclegowej kształtowała się na poziomie 20.000 zł rocznie.

W dniu 10 marca 2010 r. Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie zakupu sprzętu do wypożyczalni (rowery, gokarty) w ramach PRON 2007-2013. Do wniosku jako załącznik wymagana jest interpretacja indywidualna w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług prowadzonej działalności.

Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę, a prowadzona działalność gospodarcza jest dodatkowym sposobem zarobkowania. Ponadto wskazano, iż rozszerzenie zakresu działalności stwarza możliwość sezonowego zwiększenia wpływów według szacunku w granicach około 15.000 - 20.000 zł rocznie, czyli całkowita sprzedaż roczna nie przekroczy 50.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca, prowadząc opisaną wyżej działalność gospodarczą, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w tym przypadku mają zastosowanie przepisy zawarte w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w rozdziale "Szczegółowe procedury dotyczące drobnych przedsiębiorców" i podatnik nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł. Natomiast stosownie do zapisu art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50.000 zł i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 15 stycznia 2010 r.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od 10 lat świadczy usługi, polegające na wynajmie pokoi noclegowych, rozszerzając od dnia 12 kwietnia 2010 r. działalność gospodarczą o usługi wypożyczania sprzętu turystyczno-rekreacyjnego, a dane liczbowe przedstawione w złożonym wniosku wskazują, iż obrót osiągnięty ze sprzedaży tych usług w każdym roku podatkowym, nie przekroczył i nie przekroczy wartości 50.000 zł.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, iż skoro w 2009 r. osiągnięty obrót podlegający opodatkowaniu nie przekroczył kwoty 50.000 zł, to Wnioskodawca, zwolniony od podatku od towarów i usług w 2009 r. na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, może nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego w 2010 r. na mocy art. 113 ust. 1 ww. ustawy do czasu przekroczenia limitu określonego w tym przepisie w wysokości 100.000 zł.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 10-562 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.