ITPP1/443-393/09/JJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-393/09/JJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizowanego projektu pn. "Remont budynku Ośrodka Kultury" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 9 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizowanego projektu pn. "Remont budynku Ośrodka Kultury".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Jednostka jako instytucja kultury, utworzona przez Gminę, świadczy usługi kulturalne na rzecz ludności, które są przedmiotowo zwolnione od podatku od towarów i usług (poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług). Jednostka w ramach wykonywanej działalności prowadzi kino, tj. świadczy usługi związane z wyświetlaniem filmów, które są opodatkowane stawką podatku 7% (poz. 154 załącznika nr 3 do ustawy). Ponadto świadczy usługi, które są opodatkowane stawką podstawową, takie jak: wynajem sal i lokali, odsprzedaż wody i energii cieplnej podmiotom wynajmującym. Jednostka świadczy więc usługi zwolnione oraz opodatkowane i na podstawie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług od niektórych zakupów może odliczać podatek pełnej wysokości (np. związane z funkcjonowaniem kina), a od niektórych nie ma takiego prawa (czynności zwolnione). Od zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi, jak i zwolnionymi niemożliwe jest wyodrębnienie podatku podlegającego odliczeniu, podatek naliczony jest rozliczany na podstawie proporcji sprzedaży, określonej w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług. Proporcja na 2009 rok według wyliczeń wynosi 83% i przy braku możliwości wyodrębnienia czynności opodatkowanych i zwolnionych, Jednostka może o taką część podatku naliczonego pomniejszyć podatek należny. Po zakończeniu roku podatkowego, w którym dokonano odliczeń, jest dokonywana korekta kwot podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, w oparciu o faktyczną strukturę sprzedaży.

Jednostka informuje, iż złożyła wniosek o przyznanie pomocy w ramach działania 313, 322, 323 "Odnowa i rozwój wsi" z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, na realizację inwestycji pn. "Remont budynku Ośrodka Kultury" (inwestycja obejmuje także salę kina). Pozyskane środki będą przeznaczone na: remont instalacji elektrycznej w budynku, wykonanie wentylacji, inne prace budowlano-remontowe w obiekcie. Remontem nie będą objęte wynajmowane lokale.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy Jednostka, jako czynny podatnik podatku VAT, realizując opisaną inwestycję ma możliwość odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z remontem, jeśli tak - to w jakiej wysokości.

Jednostka uważa, że ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług poprzez bezpośrednie odliczenie 83% podatku związanego ze sprzedażą opodatkowaną, natomiast 17% podatku zwiększy koszt kwalifikowany inwestycji (remont budynku, w tym sali kina).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika VAT czynnego. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 powołanej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do ust. 2 cytowanego wyżej artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Przepis art. 90 ust. 3 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja; proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

Powyższe regulacje wskazują, że w pierwszej kolejności podatnik powinien odrębnie określić kwoty podatku naliczonego związanego wyłącznie z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego i odrębnie kwoty tego podatku pozostające bez związku z czynnościami opodatkowanymi. Dopiero w sytuacji braku możliwości takiego wyodrębnienia podatnik ma prawo do ustalenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z powołanych regulacji prawnych, przy obliczaniu struktury sprzedaży, w liczniku uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, natomiast w mianowniku uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z definicji obrotu zawartej w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Przez sprzedaż natomiast, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 cyt. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Jednostka wykonuje czynności opodatkowane, a także zwolnione od podatku. Jak wskazano, w związku z planowaną realizacją inwestycji pn. "Remont budynku Ośrodka Kultury" Jednostka poniesie wydatki, których nie jest w stanie przyporządkować odpowiednio do określonego rodzaju działalności. W związku z tym podatek naliczony zamierza rozliczyć na podstawie proporcji sprzedaży, określonej w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, która według wyliczeń wynosi 83%. Po zakończeniu roku podatkowego, w którym dokonywane będą odliczenia, Jednostka dokona korekty kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu, w oparciu o faktyczną strukturę sprzedaży za rok 2009.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż Jednostce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Skoro, jak wskazano nie jest możliwe wyodrębnienie kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy, należy stwierdzić, że Jednostka prawidłowo uznała, iż w związku z przedmiotowymi zakupami, ma prawo do korzystania z odliczenia podatku naliczonego jedynie w takiej części, jaka wynika z wyliczonego wskaźnika proporcji, przy założeniu, że wskazana na rok 2009 proporcja została określona prawidłowo, na podstawie powołanego art. 90 ust. 3 i 4 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl