ITPP1/443-381a/10/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2010 r. (data wpływu 21 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym w dniu 19 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania działalności polegającej na obrocie tzw. "wirtualnymi pieniędzmi" - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. opodatkowania działalności polegającej na obrocie tzw. "wirtualnymi pieniędzmi".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą od 1 grudnia 2009 r. i opodatkowuje ją podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz podatkiem od towarów i usług wg 22% stawki. Zajmuje się Pan m.in. handlem internetowym, tj. obrotem tzw. "wirtualnymi pieniędzmi". Umożliwiają one zabawę w sieciowych grach komputerowych. "Wirtualne pieniądze" kupuje Pan od osób fizycznych, które je zdobyły w wirtualnym świecie. Kupna i sprzedaży dokonuje Pan głównie na portalach aukcyjnych. Po wygranej aukcji zwycięzca płaci zazwyczaj przelewem odpowiednią kwotę na podane konto bankowe. Po potwierdzeniu wpłaty "przesyła" Pan wirtualną walutę bezpośrednio w grze, będąc jej uczestnikiem " (nie ruszające się z fotela)". Brak jest w tym przypadku klasycznej (fizycznej) finalizacji transakcji, gdzie po zapłacie następuje wysyłka towaru na adres klienta i jego odbiór osobisty. Kupującymi są również osoby z zagranicy.

W uzupełnieniu wskazano dodatkowo, iż zakupów "wirtualnych pieniędzy" dokonuje Pan od osób fizycznych na (...) i (...), a potwierdzenie o wygranej aukcji otrzymuje mailem od serwisu aukcyjnego. Drukuje je Pan - są tam wszelkie dane o zawartej transakcji. Dowody zakupu przekazuje Pan co miesiąc księgowemu w celu rozliczenia podatkowego. Działalność Pana nie jest związana z prowadzeniem kantoru czy lombardu. Obrót na rzecz osób fizycznych w roku 2009 wyniósł 4.484,58 zł, a w roku 2010 18.557,80 sł. Wskazał Pan, iż rentowność prowadzonej działalności jest kilkunastoprocentowa (nie licząc kosztów). Stawka w wysokości 22% praktycznie wyklucza sens prowadzenia takiej działalności, bo albo należałoby podnieść cenę i przestać być konkurencyjnym, albo utrzymać cenę i przestać zarabiać. Oba rozwiązania przy zastosowaniu 22% stawki VAT podważają, w Pana ocenie, sens prowadzonej działalności.

W związku z powyższym zadano pytanie sprowadzające się do kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży "wirtualnych pieniędzy", stawki VAT lub zastosowania zwolnienia od podatku oraz możliwości ustalania podstawy opodatkowania wg procedury VAT marża.

Zdaniem Wnioskodawcy, doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, najlepszym rozwiązaniem byłoby, gdyby działalność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (ewentualnie VAT marża).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W przepisie art. 8 ust. 1 ustawy zdefiniowano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W powyższym przepisie przyjęto zatem generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem "usługi" w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z powyższego wynika, że co do zasady opodatkowaniu podlega cała kwota należna od nabywcy. Od zasady tej ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje jednak pewne odstępstwa. Ze specyficznym sposobem ustalania podstawy opodatkowania mamy do czynienia w przypadku szczególnej procedury opodatkowania marży.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się:

Przez towary używane, zgodnie z ust. 1 pkt 4 powołanego artykułu, rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (PCN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 27.41.10-30, ex 27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność polegającą na kupnie i sprzedaży "wirtualnych pieniędzy", służących do zabawy w grach sieciowych na komputerze i z tego tytułu jest Pan podatnikiem VAT czynnym, gdyż, jak wskazano we wniosku, czynności te opodatkowuje stawką VAT w wysokości 22%. Wszelkie płatności dokonywane są bezgotówkowo poprzez przelewy bankowe.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na gruncie podatku od towarów i usług - z uwagi na zdefiniowanie pojęcia "towar" - znaczenie dla uznania danego przedmiotu za towar mogą mieć wyłącznie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z uwagi na akcentowanie ekonomicznych aspektów transakcji, należy uznać, że towarem na gruncie tej ustawy jest każdy przedmiot materialny, mogący być przedmiotem obrotu. Treść wniosku wskazuje, że dobra będące przedmiotem obrotu dokonywanego przez Wnioskodawcę, z uwagi na swój niematerialny charakter, nie spełniają definicji towaru zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy. Byt przedmiotów jedynie w rzeczywistości wirtualnej oznacza, iż do transakcji z ich udziałem nie mają zastosowania żadne przepisy, które odnoszą się do dostawy towarów. Z tego powodu w odniesieniu do okoliczności przedstawionych we wniosku wykluczone jest stosowanie regulacji art. 120 ustawy dotyczących sprzedaży towarów, gdzie podstawą opodatkowania jest marża, w tym przepisów o zawiadamianiu naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie rozliczeń.

W ocenie tut. organu opisane przez Wnioskodawcę świadczenie polegające na sprzedaży "wirtualnych pieniędzy" służących do zabawy w sieciowych grach komputerowych wypełnia definicję usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i ze względu na jego odpłatny charakter podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedmiotowych transakcjach występuje bezpośredni związek pomiędzy czynnością Pana, a otrzymanym wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym. Pomiędzy stronami transakcji istnieje stosunek prawny, z którego wynika z jednej strony obowiązek określonego zachowania (wykonywania czynności), z drugiej zaś strony obowiązek wypłaty umówionego wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za ich dokonanie.

Analizując przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz całokształt powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż czynności wykonywane przez Pana stanowią odpłatne świadczenie usług i winny podlegać regulacjom ustawy przewidzianym dla tych usług, przy czym podstawa opodatkowania powinna zostać określona na podstawie powołanego wcześniej art. 29 ust. 1 ustawy (tekst jedn. kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku).

W konsekwencji powyższego, świadczone przez Pana, jako czynnego podatnika VAT, usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, wg podstawowej stawki VAT w wysokości 22%, przy założeniu, że miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług jest terytorium kraju oraz opisane czynności nie mieszczą się w grupowaniu PKWiU, dla którego przepisy ustawy o podatku od towarów i usług lub też rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy przewidują obniżoną stawkę lub zwolnienie od podatku.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.