ITPP1/443-380/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji - jest prawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podmiotem, który rozpoczął profesjonalnie zajmować się produkcją filmową. Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111), dofinansowanie przedsięwzięcia związanego z przygotowaniem do produkcji filmu udzielane jest w oparciu o następujące kryteria:

* walory artystyczne, poznawcze i estetyczne;

* znaczenie dla kultury narodowej oraz urozmaicenie tradycji polskiej i języka ojczystego;

* wzbogacanie europejskiej różnorodności kulturalnej;

* przewidywane skutki planowanego przedsięwzięcia; - warunki ekonomiczno-finansowe realizacji.

Wypełniając dyspozycję tego zapisu, producent przeprowadza cały proces przygotowań do produkcji filmu, który kończy się złożeniem wniosku do "P." o dotację na produkcję filmu. Dalszy ciąg projektu filmu jako gotowego projektu do produkcji uzależniony jest od zapotrzebowania rynku i możliwości sfinansowania jego produkcji. Projekt sam nie jest towarem i nie jest ujmowany w obrocie, natomiast cena gotowego już filmu, który powstałby na podstawie tego projektu w umowach licencyjnych jest zawsze negocjowana i uzależniona jest od szeregu czynników pozaekonomicznych. W przypadku umów dystrybucyjnych cena za produkt - film w ogóle nie występuje, bowiem określony jest tylko procentowy udział we wpływach z eksploatacji producenta, które to wpływy są zarówno przyszłe, jak i niepewne. Cały szereg produkcji filmowych, które są filmami artystycznymi nie pokrywa nawet w części kosztów ich wyprodukowania. Specyfika rynku filmowego w zakresie przygotowania do produkcji, produkcji i eksploatacji filmów sprawia, iż brak jest jakichkolwiek korelacji pomiędzy kosztami przygotowania do produkcji filmu z wpływami z jego eksploatacji na różnych polach. Tym bardziej, brak jest możliwości łączenia kosztów przygotowania do produkcji z pojęciem ceny filmu jako produktu, zaś dotacja udzielana przez "P.", przeznaczona jest na samo przygotowanie do produkcji filmu, a nie na jego produkcję czy eksploatację.

Dofinansowanie może odbyć się w formie dotacji, pożyczki lub poręczenia. Wnioskodawca, zajmując się profesjonalnie produkcją filmową, zawiera z "P." umowę cywilnoprawną na dofinansowanie w formie dotacji na przygotowanie konkretnego projektu filmowego. Z umowy cywilnoprawnej wynika, że dofinansowanie dotyczy przygotowania projektu filmu. Sama dotacja zgodnie ze złożonym do "P." harmonogramem i kosztorysem przygotowań do produkcji filmu zostanie wykorzystana w całości na pokrycie części kosztów przygotowania do produkcji filmu, wśród których są m.in. zakup praw do scenariusza i wynagrodzenia dla kierownika przygotowania projektu filmu, jak i jego asystenta, a także na konsultacje do scenariusza i tłumaczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dotacja otrzymana na przygotowanie projektu filmu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymana dotacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Według art. 29 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podlega obrót, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Z treści przepisu art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wynika, że podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Z powyższego wynika, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to, po pierwsze, celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze, związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi oraz, po drugie, wpływa ona bezpośrednio na cenę towaru lub usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi i mają bezpośredni wpływ na ich cenę. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Natomiast dotacje o charakterze ogólnym, przeznaczone np. na pokrycie kosztów, a nie będące dofinansowaniem, czy też refundacją usługi, nie są zaliczane do podstawy opodatkowania. Jeżeli dofinansowanie służy pokryciu ogólnych kosztów działalności podatnika, nie jest uzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług przez podatnika - to otrzymana dotacja nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu podatku od towarów i usług. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że otrzymana dotacja przeznaczona została na dofinansowanie kosztów przygotowania konkretnej produkcji filmowej, ale nie wpływa ona na cenę wyprodukowanego filmu, tym bardziej że nie jest pewne, że on powstanie. Cena wyprodukowanego filmu zawsze jest negocjowana i uzależniona od takich czynników jak: atrakcyjność tematu, zainteresowanie odbiorców (umowy licencyjne), procentowego udziału we wpływach, które są przyszłe i niepewne (umowy dystrybucyjne), a w przypadku filmów artystycznych cena jest ustalona poniżej kosztów produkcji. Z powyższego wynika, że otrzymana dotacja stanowi tylko refundację kosztów przygotowania do produkcji filmu, a nie ceny produktu.

Zatem, otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę konkretnych towarów i usług, a co za tym idzie, nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Powołany przepis art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92), z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze, związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Z powołanego przepisu wynika, że elementem wpływającym na ewentualne zwiększenie obrotu o otrzymaną dotację jest stwierdzenie, czy są one przekazywane w celu sfinansowania bądź dofinansowania konkretnej dostawy lub usługi. W efekcie obrót zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni mają wpływ na cenę (kwotę należną). Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, otrzymane dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów nie ma wpływu na wysokość obrotu.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał że, zajmując się profesjonalnie produkcją filmową, zawiera z "P." umowę cywilnoprawną na dofinansowanie, w formie dotacji, przygotowania konkretnego projektu filmowego. Sama dotacja zgodnie ze złożonym do "P." harmonogramem i kosztorysem przygotowań do produkcji filmu jest wykorzystana w całości na pokrycie części kosztów przygotowania do produkcji filmu i nie ma wpływu na cenę wyprodukowanego filmu. Otrzymana dotacja stanowi jedynie refundację kosztów przygotowania do produkcji filmu, a nie ceny produktu.

A zatem dotacja ta, jako niemająca wpływu na cenę wyprodukowanego filmu, nie stanowi obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 powołanej ustawy, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.