ITPP1/443-374/13/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-374/13/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla opłat ponoszonych przez uczestników warsztatów tanecznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla opłat ponoszonych przez uczestników warsztatów tanecznych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ośrodek Kultury został utworzony na podstawie uchwały Rady Miejskiej w P. Nr.. z dnia.......... jako samorządowa instytucja kultury w celu tworzenia, upowszechniania i ochrony kultury, nadającej mu jednocześnie statut.

Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną jako jej zadanie własne (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.)), w tym celu mogą tworzyć samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Instytucje kultury zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1991 r. Nr 114, poz. 493 z późn. zm.) działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

Powyższe ustalenia wskazują jednoznacznie, iż Wnioskodawca jest instytucją o charakterze kulturalnym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.)

Część B. Przedstawienie charakteru działalności Wnioskodawcy.

Zadania w zakresie tworzenia, upowszechniania i ochrony kultury przez Wnioskodawcę są realizowane poprzez:

a.

edukację kulturalną i wychowanie przez sztukę;

b.

gromadzenie, dokumentowanie, tworzenie, ochronę i udostępnianie dóbr kultury;

c.

tworzenie warunków dla rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego oraz zainteresowania wiedzą i sztuką;

d.

tworzenie warunków dla rozwoju folkloru, a także rękodzieła ludowego i artystycznego,

e.

rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych. (vide: § 3 ust. 1 Statutu).

W ramach powyższych działań Wnioskodawca może w szczególności:

a.

organizować spektakle, koncerty, wystawy i odczyty;

b.

prowadzić impresariat artystyczny;

c.

organizować imprezy rozrywkowe;

d.

prowadzić ogniska artystyczne;

e.

prowadzić sprzedaż dzieł sztuki i artykułów użytki kulturalnego;

f.

realizować imprezy zlecone (okolicznościowe, rodzinne, obrzędowe);

g.

prowadzić działalność instrukcyjną-metodyczną na rzecz klubów i świetlic oraz stowarzyszeń;

h.

prowadzić naukę gry na instrumentach muzycznych, tańca i języków obcych. (vide: § 3 ust. 2 Statutu).

Wnioskodawca sprawuje ponadto funkcję w zakresie koordynacji i nadzorowania działalności amatorskiego ruchu artystycznego na terenie gminy (vide: § 3 ust. 4 Statutu).

Powyższe ustalenia wskazują jednoznacznie, iż Wnioskodawca jako instytucja o charakterze kulturalnym realizuje zadania w zakresie tworzenia, upowszechniania i ochrony kultury - poprzez edukację kulturalną i wychowanie przez sztukę, tworzenie warunków dla rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego a także rozpoznaje i rozbudowuje a także zaspokaja potrzeby oraz zainteresowania kulturalne. Przejawia się to w szczególności (odnosząc do przedmiotu interpretacji) w prowadzeniu nauki tańca oraz organizowania spektakli i konkursów tanecznych jako "warsztatów tanecznych".

Część C. Przedstawienie charakteru "warsztatów tanecznych".

Wnioskodawca prowadzi warsztaty taneczne w różnych dziedzinach i grupach tanecznych:

a.

balet klasyczny;

b.

zumba (latynoamerykański taniec z elementami akrobatyki i gimnastyki);

c.

hip-hop;

d.

cherrledering;

e.

aerobik.

Powyższe zajęcia są zajęciami otwartymi, tzn. każdy chętny ma możliwość uczestnictwa w nich. Niemniej jednak ich charakter i przeznaczenie sprawiają, że uczestniczy w nich głównie młodzież szkolna w wieku wczesnoszkolnym (szkoła podstawowa, gimnazjum), chociaż zdarzają się inni uczestnicy również pełnoletni. Zajęcia prowadzone są przez pracowników Istytucji, bądź też zatrudnionych instruktorów tańca. Mają one na celu zaspokojenie i rozwój potrzeb uczestników w zakresie kultury tanecznej, poprzez umożliwienie w nauce tańca oraz możliwość występów w organizowanych konkursach tańca i występów tanecznych. Podopieczni warsztatów, przejawiający chęć, występują ponadto w organizowanych konkursach tańca, jak też występują przed publicznością - imprezy te nie są biletowane, tzn. Wnioskodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia (wpływów) z tego tytułu, nawet we własnym zakresie ponosi wszelkie koszty (obsługa sali, media, itp.).

Powyższe stanowi "usługi kulturalne" w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Część D. Przedstawienie charakteru przyjmowanych opłat.

Jedyną uzyskiwaną korzyścią przez Wnioskodawcę jest opłata miesięczna od członków "warsztatów tanecznych", stanowiąca akredytywę tj. potwierdzenie uczestnictwa w zajęciach tanecznych. Opłata ta nie jest ekwiwalentna, to znaczy jej wysokość nie pokrywa kosztów organizacji warsztatów.

Wpływy z powyższej opłaty kształtują się na różnym poziomie, w zależności od liczby uczestników. Wszelkie wpływy z opłat (także wszelkie inne dochody ośrodka niezwiązane z niniejszym wnioskiem) są przeznaczane w całości na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług. Głównym składnikiem "dochodu" Wnioskodawcy jest dotacja z budżetu Gminy P. Ponadto założeniem działalności Wnioskodawcy nie jest prowadzenie żadnej działalności gospodarczej, czy też konkurencyjnej w przedmiocie nauki tańca, a jedynie upowszechnianie kultury i tworzenie warunków w tym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty wnoszone przez uczestników "warsztatów tanecznych" prowadzonych przez Wnioskodawcę, jako samorządowej instytucji kultury, podlegają zwolnieniu z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty wnoszone przez uczestników "warsztatów tanecznych" prowadzonych przez Wnioskodawcę, jako samorządowej instytucji kultury, podlegają zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt "33a" ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Wnioskodawca jako samorządowa instytucja kultury we wskazanym zakresie świadczy usługi kulturalne mieszczące się w hipotezie art. 43 ust. 1 pkt "33a" ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) i korzysta ze zwolnienia od podatku VAT w przedstawionym we wniosku zakresie.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, iż przedstawiony stan faktyczny nie mieści się w wyłączeniu od zwolnienia opisanym w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Wnioskodawca podkreśla, iż opłata nie jest pobierana od wstępu na "spektakle" czy "przedstawienia" (zwroty z ustawy) na pokazy uczestników "warsztatów tanecznych", gdyż jak wspomniano powyżej takie wystąpienia nie są biletowane, a jedynie pobiera się opłatę od uczestników warsztatów "akredytywę" jako potwierdzenie uczestnictwa w zajęciach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku tym, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawką podatku w wysokości 8%, w pozycji 182 - bez względu na symbol PKWiU - wymienione zostały "Usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu:

a.

na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,

b.

do obiektów kulturalnych".

Ponadto, w pozycji 183 ww. załącznika - bez względu na symbol PKWiU - wymienione zostały "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne".

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a.

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b.

indywidualnych twórców i artystów, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawa pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do prawa autorskich lub prawa do artystycznego wykonania utworów.

Analizując powołane wyżej regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być:

* podmiotem prawa publicznego,

* podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym,

* podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz

* indywidualny twórca i artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów prawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

a.

nie są niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

b.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W myśl art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 19 pkt 2 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do wstępu:

a.

na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b.

do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c.

do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, posiada status samorządowej instytucji kultury, która prowadzi działalność w zakresie tworzenia, upowszechniania i ochrony kultury. W ramach ww. działalności prowadzi warsztaty taneczne (balet klasyczny, zumba, hip-hop, cherrledering). W zajęciach uczestniczy głównie szkolna młodzież, która wnosi comiesięczne opłaty za potwierdzenie uczestnictwa w zajęciach. Opłaty wnoszone przez uczestników nie pokrywają kosztów organizacji warsztatów. Koszty te pokrywa gminna dotacja. Jak wskazano we wniosku, opłaty są w całości przeznaczane na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie nauki tańca, a jedynie w zakresie upowszechniania kultury.

Warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ponadto, podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Z kolei zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 406) działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W myśl art. 2 ww. ustawy, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że wstęp należy rozumieć zatem jako możliwość wejścia "gdzieś", co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń, narzędzi, itp. Opłata za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica co do zasady za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (uczestnictwo bierne).

Zatem pojęcia usług w zakresie wstępu (o którym mowa m.in. w poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy) nie można utożsamiać z pojęciem "wstępu" uprawniającego do uczestniczenia w warsztatach, które prowadzone są na zasadzie czynnego uczestnictwa w nich. Wstęp na warsztaty taneczne nie uprawnia korzystającego do wstępu jedynie w sensie wejścia gdzieś, jak to ma miejsce m.in. w przypadku kupienia biletu do kina, lecz obejmuje przede wszystkim czynne uczestnictwo w warsztatach.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca posiada status samorządowej instytucji kultury. W ramach działalności kulturalnej prowadzi m.in. warsztaty taneczne, za które pobiera od uczestników miesięczne opłaty. Wnioskodawca pobierając opłaty od uczestników warsztatów, nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności.

Analizując powyższe stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy pobierane opłaty stanowią wynagrodzenie za otrzymane świadczenie, zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem istnieje bezpośredni związek pomiędzy wnoszoną opłatą, a otrzymanym świadczeniem, które przynosi bezpośrednie korzyści wnoszącemu opłatę (uczestnikowi warsztatów). A zatem w zakresie, w jakim można pobieranym opłatom przypisać cechy wynagrodzenia za uzyskane świadczenie, opisana czynność podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Niemniej jednak, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jako instytucja o charakterze kulturalnym, świadczy usługi o charakterze kulturalnym, za które opłaty wnoszone przez uczestników warsztatów nie stanowią opłat za usługi w zakresie wstępu, a Wnioskodawca pobierając je nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, stwierdzić należy, iż opłaty wnoszone przez uczestników warsztatów tanecznych korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl