ITPP1/443-371/09/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. organu 20 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 28 maja i 30 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu nabycia samochodu kempingowego - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2009 r. wpłynął wniosek, przekazany według właściwości przez Naczelnika Urzędu Skarbowego przy piśmie z dnia 15 kwietnia 2009 r., uzupełniony pismami z dnia 28 maja i 30 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu nabycia samochodu kempingowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach leasingu operacyjnego nabył Pan samochód kempingowy (specjalny), który zakupiony jest dla świadczenia usług wynajmu. Z uwagi na typ samochodu (jeden z pierwszych na terenie województwa), zwrócił się Pan do Stacji Samochodowych o przeprowadzenie badania technicznego na zgodność z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług. Żadna z trzech stacji nie podjęła się jednak dokonania tego badania. Zakupiony samochód charakteryzuje się następującymi parametrami i danymi:

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku wskazał Pan, iż przedmiotem prowadzonej działalności jest działalność w zakresie architektury (71.11.Z), działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne (71.12.Z), wykonywanie instalacji elektrycznych (43.21.Z), działalność organizatorów turystyki (79.12.Z), a także pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna (93.29.Z) - obejmuje ona oddanie w odpłatne używanie samochodu (pojazdów) na podstawie umowy najmu. Jest to działalność, którą planuje Pan rozwinąć na większą skalę - w miarę zapotrzebowania. Przedmiotowy samochód posiada świadectwo homologacji, jednakże Pan nie jest posiadaczem takiego świadectwa. Z dowodu rejestracyjnego wynikają następujące dane:

* rodzaj pojazdu: samochód specjalny, na bazie Forda TRANSITA,

* przeznaczenie: kempingowy; część mieszkalna zabudowana przez firmę włoską, specjalizującą się w tego typu zabudowach,

* samochód zarejestrowany jest na 6 osób (2 w części samochodowej, 4 w części mieszkalnej),

* masa samochodu 2.770 kg, ładowność i obciążenie 3.500 kg.

Samochodem mogą kierować osoby posiadające prawo jazdy kat. B. Ponadto wskazał Pan, iż samochód użytkuje na podstawie zawartej na okres 4 lat umowy leasingowej, zaś opłaty (raty) leasingowe uiszcza na podstawie otrzymanych faktur VAT w okresach miesięcznych. Podniósł Pan również, iż przedmiotowy samochód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przeznaczony jest na cele wynajmu na okres dłuższy niż 6 miesięcy - planowany okres to 4 lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje Panu zwrot podatku w wysokości 100%.

W tym miejscu wskazał Pan także, że zakupiony samochód posiada jeden rząd siedzeń w części motoryzacyjnej (zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 1), część kempingowa oddzielona jest od części samochodowej (dwie oddzielne gwarancje 2 lata na samochód i pięć lat na część kempingową), w części kempingowej znajdują się cztery miejsca do podróżowania - są pasy bezpieczeństwa, samochód ten posiada wydzieloną kabinę kierowcy i nadwozie jako dwa różne elementy pojazdu (art. 86 ust. 4 pkt 4), ponadto pkt 7 ww. przepisu wskazuje, że można odliczyć 100% podatku jeżeli samochód ten przeznaczony jest wyłącznie do wykorzystania do najmu. Podniósł Pan, iż do takich celów został zakupiony przedmiotowy samochód.

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle przytoczonych danych, przysługuje Panu zwrot podatku od towarów i usług w całości, tj. w 100%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie zapisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje wskazują, iż odliczenie podatku naliczonego, to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług, całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przywołana zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług lub czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością.

Ponadto w myśl art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Stosownie do art. 86 ust. 4 cyt. ustawy, przepis ust. 3 nie dotyczy:

W myśl art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego (art. 86 ust. 5 a).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów dla stwierdzenia, że pojazdy samochodowe określone w ust. 4 art. 86 cyt. ustawy spełniają wymagania do uznania ich za pojazdy samochodowe, w związku z nabyciem których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wymagane są dwa dokumenty, tj. zaświadczenie wydane przez uprawnioną okręgową stację kontroli pojazdów (po dokonaniu dodatkowego badania technicznego) oraz dowód rejestracyjny pojazdu (zawierający właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań). Ustawa o podatku od towarów nie przewiduje żadnych sankcji związanych z uchybieniem obowiązku dokonania stosownych dodatkowych badań technicznych, a co za tym idzie wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa. Wykonanie dodatkowego badania technicznego oraz następnie dostarczenie kopii zaświadczenia do urzędu skarbowego w wyżej cytowanych terminach jest zatem wyłącznie obowiązkiem podatnika, a nie warunkiem dającym uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa przeznaczonego do napędu samochodów, o których mowa w art. 86 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. W istocie zatem ustawodawca uzależnił prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego od spełnienia przez dany pojazd samochodowy wymagań określonych w art. 86 ust. 4 ustawy. Zaświadczenie wydawane przez uprawnioną okręgową stację kontroli pojazdów, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, ma jedynie potwierdzać prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa.

Ponadto należy także zauważyć, że wskazana w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) cyt. ustawy działalność w zakresie oddania w odpłatne używanie samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, które to samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodów powinno wynikać, że podatnik miał zamiar podjąć tego rodzaju działalność. Nie wystarczy w tym przypadku sama tylko deklaracja podatnika, że prowadzi tego rodzaju działalność (stosowny wpis określający przedmiot działalności w odpowiednich organach ewidencyjnych), jeśli nie towarzyszą temu okoliczności przemawiające za tym, że odprzedaż samochodów, bądź też oddawanie ich do używania na podstawie wskazanych w przepisie umów stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

Zauważyć należy również, iż zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z kolei zasady zwrotu podatku od towarów i usług regulują przepisy art. 87 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Uregulowania art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazują, iż w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 tej ustawy, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub zwrotu różnicy na rachunek bankowy, przy czym - stosownie do postanowień art. 86 ust. 19 cyt. ustawy - jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Jak stanowi art. 87 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Natomiast ww. przepis w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. stanowi, iż zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach umowy leasingu operacyjnego nabył Pan samochód kempingowy (specjalny), będący samochodem osobowym o dopuszczalnej ładowności do 3.500 kg. Na podstawie wystawionych przez leasingodawcę faktur, uiszcza Pan raty leasingowe. Wskazuje Pan także, że żadna z trzech okręgowych stacji badawczych, do której się Pan zwrócił o przeprowadzenie badania potwierdzającego zgodność samochodu z wymogami zawartymi w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, nie podjęła się wykonania tej czynności. Samochód ten przeznaczony jest na cele wynajmu, na okres dłuższy niż 6 miesięcy - planowany okres to 4 lata.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż jeżeli przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności jest oddanie w odpłatne korzystanie samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, a nabyty samochód jest przeznaczony wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, to przysługuje Panu, na podstawie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług - o ile nie zachodzą ograniczenia wynikające z art. 88 tej ustawy - pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe. Jednakże jeszcze raz podkreślić należy, że warunkiem prawa do odliczenia podatku w pełnej kwocie, jak wyraźnie wynika z tego przepisu, jest to, aby pojazd samochodowy był przeznaczony przez Pana wyłącznie do odpłatnego używania na podstawie umów wymienionych w tym przepisie, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Reasumując wskazać należy, iż w sytuacji wystąpienia w danym okresie rozliczeniowym nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, przysługuje Panu prawo do jej rozliczenia na zasadach określonych w powołanych powyżej przepisach ustawy o podatku od towarów i usług i obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe, bądź otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy.

Zaznacza się jednakże, iż zasadność zwrotu nadwyżki podatku należnego nad naliczonym nie była przedmiotem oceny tutejszego organu, bowiem taka ocena może być przeprowadzona jedynie w toku prowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy miejscowo organ podatkowy I instancji.

Dodatkowo zauważyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym przesłana do tut. organu umowa najmu nie była przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.