ITPP1/443-357/13/KT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-357/13/KT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2013 r. (data wpływu 17 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 10 lipca 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności posadowionego na nim budynku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności posadowionego na nim budynku.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne z nieruchomości objętej księga wieczystą, położonej w miejscowości Ch., należącej do dłużnika K. K., H. P. "H." Spółka jawna w Ch.

Działka gruntu składa się z dwóch działek ewidencyjnych o łącznej powierzchni 1.585 m2 - została oddana w użytkowanie wieczyste - oraz murowanego budynku usługowego stolarni o powierzchni użytkowej 161,72 m2 - stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności. Okres użytkowania wieczystego przewidziano do 7 marca 2093 r. Na dzień sprzedaży obie działki były zabudowane.

Budynek użytkowy pełnił funkcję biurową z zapleczem socjalnym i magazynowym. Został zbudowany w latach 70-tych XX wieku metodą tradycyjną. Składa się z 3 części - wyższej, w której mieszczą się biura i magazyn oraz niższej, w której znajduje się stróżówka i część socjalna oraz z kotłowni. Budynek parterowy jest niepodpiwniczony. Wartość nieruchomości oszacowano na kwotę 392.000,00 zł W latach 90-tych budynek został gruntownie wyremontowany. Był wykorzystywany przez dłużnika na potrzeby prowadzonej działalności.

Dla nieruchomości Gmina sporządziła plan zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzony Uchwałą z dnia 13 czerwca 2006 r., ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa, zgodnie z którym nieruchomość położona jest na obszarze o następującej funkcji planu - C.1.P, U:

* obiekty produkcyjne, składy, magazyny z wykluczeniem działalności związanej z odzyskiwaniem i unieszkodliwianiem odpadów,

* zabudowa usługowa.

Dłużnik w prowadzonym postępowaniu złożył oświadczenie, że:

* nie prowadzi działalności gospodarczej od 23 kwietnia 2012 r.,

* nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,

* w stosunku do przedmiotowej nieruchomości przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku przy jej nabyciu,

* poniósł nakłady przewyższające 30% jej wartości początkowej i skorzystał z prawa do odliczenia podatku od tych nakładów.

Nie złożył natomiast oświadczenia, czy zlikwidował działalność gospodarczą, jak również, czy rozliczył się z Urzędem Skarbowym, zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego, w informacji przesłanej w dniu 24 października 2012 r. (wpływ do Pana Kancelarii w dniu 30 października 2012 r.) wskazał, że dłużnik figuruje w rejestrze podatników, posiada NIP. Ostatnie dokumenty "wymiarowe" (VAT-7) zostały złożone za miesiąc wrzesień 2012 r. Brak jest informacji o nabyciu majątku (w systemie CzM). W Krajowym Rejestrze Sadowym brak jest informacji - wzmianki o wykreśleniu z tego rejestru jak również o zawieszeniu działalności.

Niniejsza nieruchomość, po drugiej licytacji, przeprowadzonej w dniu 16 października 2012 r., w myśl art. 984 § 1 i § 2 Kodeksu postępowania cywilnego, została przejęta na własność przez wierzyciela.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. nieruchomości podlega podatkowi od towarów i usług i w jakiej stawce.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż licytacyjna przedmiotowej nieruchomości nie jest zwolniona od podatku od towarów i usług i jest nim obciążona.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Na podstawie art. 232 § 1 tego Kodeksu, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym.

Zgodnie z art. 235 § 1 ww. Kodeksu, budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Stosownie do § 2 tego artykułu, przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Stawka podatku, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie lub w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do ust. 1 pkt 10 tego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie ust. 1 pkt 10a ww. artykułu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a cyt. ustawy).

W myśl § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1.

rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;

2.

zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Jak wynika z ust. 4 tego artykułu, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do ust. 5 ww. artykułu, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W myśl ust. 6 omawianego artykułu, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z treścią ust. 7 tego artykułu, dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Z treści wniosku wynika, że prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne z nieruchomości objętej księga wieczystą, która składa się z dwóch działek ewidencyjnych. Nieruchomość została oddana dłużnikowi w użytkowanie wieczyste. Posadowiony jest na niej murowany budynek usługowy stolarni, stanowiący odrębny od gruntu przedmiot własności. Okres użytkowania wieczystego przewidziano do 7 marca 2093 r. Na dzień sprzedaży obie działki były zabudowane.

Budynek użytkowy pełnił funkcję biurową z zapleczem socjalnym i magazynowym. Został zbudowany w latach 70-tych XX wieku metodą tradycyjną. W latach 90-tych budynek został gruntownie wyremontowany. Był wykorzystywany przez dłużnika na potrzeby prowadzonej działalności. Dłużnik w prowadzonym postępowaniu złożył oświadczenie, że nie prowadzi działalności gospodarczej od 23 kwietnia 2012 r., nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, w stosunku do przedmiotowej nieruchomości przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku przy jej nabyciu oraz że poniósł nakłady przewyższające 30% jej wartości początkowej i skorzystał z prawa do odliczenia podatku od tych nakładów. Nie złożył natomiast oświadczenia, czy zlikwidował działalność gospodarczą, jak również, czy rozliczył się z Urzędem Skarbowym, zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Naczelnik Urzędu Skarbowego, w przesłanej w dniu 24 października 2012 r. (wpływ do Kancelarii Komornika w dniu 30 października 2012 r.) informacji wskazał, że dłużnik figuruje w rejestrze podatników, posiada NIP. Ostatnie dokumenty "wymiarowe" (VAT-7) zostały złożone za miesiąc wrzesień 2012 r. Brak jest informacji o nabyciu majątku (w systemie CzM). W Krajowym Rejestrze Sadowym brak jest informacji - wzmianki o wykreśleniu z tego rejestru jak również o zawieszeniu działalności. Po drugiej licytacji, przeprowadzonej w dniu 16 października 2012 r., nieruchomość została przejęta na własność przez wierzyciela.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że transakcja zbycia budynku stolarni posadowionego na przedmiotowych gruntach, została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, co powoduje, iż nie była zwolniona w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie była również zwolniona na podstawie dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, skoro przy nabyciu budynku dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W konsekwencji, dostawa ww. budynku podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym ww. budynek się znajduje, była opodatkowana 23% stawką podatku, w myśl ww. art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 tej ustawy.

Końcowo wskazać należy, iż niniejszą interpretację wydano w oparciu o przedstawiony opis stanu faktycznego przy założeniu, iż opisany we wniosku obiekt, w momencie sprzedaży, stanowił budynek w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl