ITPP1/443-351/13/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2013 r. (data wpływu 16 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Książnica jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru kultury prowadzonego przez samorząd województwa. Instytucja działa oraz realizuje cele przewidziane między innymi w ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. z 1997 r. Nr 85, poz. 539 z późn. zm.), oraz w ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.). Podstawą działania biblioteki jest nadany uchwałą nr. Zarządu Województwa.... z dnia... statut. Książnica jest biblioteką główną Województwa i zgodnie z § 7 statutu służy rozwojowi nauki, oświaty i kultury, stwarza warunki do samodzielnego wzbogacania wiedzy i kształtowania zainteresowań, realizuje potrzeby czytelnicze i prowadzi wszechstronną działalność informacyjną. Do podstawowych zadań Książnicy, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o bibliotekach należy:

* gromadzenie, opracowywanie i udostępnienie materiałów bibliotecznych służących obsłudze potrzeb informacyjnych, edukacyjnych i samokształceniowych, zwłaszcza dotyczących wiedzy o regionie oraz dokumentujących jego dorobek kulturalny, naukowy i gospodarczy,

* pełnienie funkcji ośrodka informacji biblioteczno-bibliograficznego, organizowanie obiegu wypożyczeń międzybibliotecznych, opracowywanie i publikowanie biografii regionalnych, a także innych materiałów informacyjnych o charakterze regionalnym,

* badanie stanu i stopnia zaspokajania potrzeb użytkowników, analizowanie stanu, organizacji i rozmieszczenia bibliotek oraz formułowanie i przedstawianie organizatorom propozycji zmian w tym zakresie,

* udzielanie bibliotekom pomocy instrukcyjno-metodycznej i szkoleniowej,

* sprawowanie nadzoru merytorycznego w zakresie realizacji przez powiatowe i gminne biblioteki publiczne zadań określonych ustawą.

Książnica jest również biblioteką naukową i zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o bibliotekach, służy potrzebom nauki i kształcenia, zapewniając dostęp do materiałów bibliotecznych i zasobów informacyjnych niezbędnych do prowadzenia prac naukowo-badawczych, prowadzi działalność naukowo-badawczą w zakresie bibliotekoznawstwa i informacji naukowych. Usługi bibliotek zgodnie z art. 14 ustawy o bibliotekach są ogólno dostępne i bezpłatne. Usługi nieodpłatnego wypożyczania książek i wydawnictw przez bibliotekę nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług. W ramach działalności statutowej, instytucja świadczy usługi biblioteczne, polegające na wydawaniu za opłatą kart dostępu czytelnika. Wypożyczanie książek i wydawnictw jest usługą nieodpłatną a prawo do wypożyczania książek czytelnik nabywa z chwilą uzyskania karty. Karta posiada kod kreskowy, umożliwia stworzenie bazy danych użytkowników w systemie informatycznym, ułatwia ewidencjonowanie wypożyczonych zasobów bibliotecznych oraz służy identyfikacji czytelnika. Wydawane od roku 2012 nowe karty dostępu czytelnika, umożliwiają użytkownikowi "naładowanie karty" impulsami pozwalającymi na korzystanie samodzielnie z punktu ksero. Zakup impulsów pozwalających skorzystać samodzielnie z ksero - traktowane jest, jako zakup usług reprogaficznych z materiałów własnych czytelnika i opodatkowane stawką podstawową 23% VAT. Ładowanie karty jest opcjonalne, co oznacza, że czytelnik może, ale nie musi "naładować" kartę, natomiast bez posiadania karty nie będzie mógł wypożyczyć materiałów bibliotecznych. Warunkiem otrzymania karty bibliotecznej (dostępu) jest uiszczenie jednorazowej opłaty oraz okazanie dowodu tożsamości. Odpłatność za kartę pokrywa zaledwie koszty jej zakupu, podstawowym źródłem przychodów instytucji jest dotacja podmiotowa oraz dotacje celowe, które przeznaczone są na prowadzenie działalności statutowej. Przychody osiągane przez instytucję z odpłatnego świadczenia usług nie są w stanie pokryć kosztów prowadzonej działalności. Zgodnie z § 17 statutu, Książnica pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskanych przychodów. Przychodami Książnicy są: wpływy z działalności wydawniczej, mikrofilmowania, działalności informacyjnej, wypożyczania kaset książki mówionej, wypożyczania obrazów, kursów języków obcych, innych rodzajów działalności usługowej, wpływy ze sprzedaży majątku ruchomego, wpływy z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz innych źródeł. Książnica nie osiąga zysków w sposób systematyczny, a w przypadku osiągania zysków przeznaczone są one w całości na kontynuację lub doskonalenie usług.

Z podobnym pytaniem, Książnica zwracała się z wnioskiem o udzielenie pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego do Naczelnika Urzędu Skarbowego - wniosek z dnia 24 stycznia 2006 r. W ówczesnym stanie prawnym, pytanie brzmiało: "Czy kartę dostępu czytelnika" można traktować jak bilet wstępu, czy też nie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy świadczone przez Instytucję usługi biblioteczne, polegające na odpłatnym wydawaniu kart dostępu czytelnika (karty biblioteczne) korzystają, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ze zwolnienia od podatku VAT.

W poprzednim stanie prawnym, Wnioskodawca traktował kartę dostępu czytelnika jako swoisty bilet wstępu do biblioteki, zgodnie z poz. 157 załącznika do ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i naliczał podatek w wysokości 7%. Jednakże w ocenie Wnioskodawcy, potraktowanie karty dostępu czytelnika na równi z biletem wstępu jest błędne, ponieważ wstęp do biblioteki, jak również korzystanie z jej zasobów zgodnie z ustawą o bibliotekach jest ogólnie dostępne i bezpłatne.

W obecnym stanie prawnym, zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi polegające na wydaniu za opłatą kart dostępu czytelnika jako "usługi bibliotek" stanowią usługi kulturalne i podlegają zwolnieniu od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a oraz w związku z art. 43 ust. 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Warunkiem zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a, zgodnie z art. 43 ust. 18, jest by podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tym przepisie, nie osiągały w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia były one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Możliwość skorzystania ze zwolnienia zależy od tego:

* czy powyższe usługi stanowią usługi kulturalne w rozumieniu ustawy o VAT,

* czy instytucja należy do podmiotów wymienionych w ustawie,

* czy instytucja spełnia warunki dotyczące nieosiągania w sposób systematyczny zysków z powyższych usług, a w przypadku ich osiągnięcia, czy przeznacza je na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Odnosząc się do pierwszego kryterium w ustawie o podatku od towarów i usług nie zamieszczono definicji pojęcia "usług kulturalnych", a w związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, należy ustalić definicję tego pojęcia zawartą w innych aktach prawnych. Usługi, w związku z którymi Wnioskodawca wystąpił z zapytaniem, mieszczą się w zakresie działalności kulturalnej, określonej w ustawach, na podstawie których działa Instytucja. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, "działalność kulturalna" w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury, natomiast zgodnie z art. 2 tejże ustawy "formami organizacyjnymi działalności kulturalnej" są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. Natomiast art. 3 ustawy o bibliotekach mówi: biblioteki i ich zbiory stanowią dobro narodowe oraz służą zachowaniu dziedzictwa narodowego. Biblioteki organizują i zapewniają dostęp do zasobów dorobku nauki i kultury polskiej i światowej. Prawo korzystania z bibliotek ma charakter powszechny, na zasadach określonych w ustawie. Do podstawowych zadań (art. 4 ust. 1 ustawy o bibliotekach) bibliotek należy: gromadzenie, opracowywanie, przechowywanie i ochrona materiałów bibliotecznych, obsługa użytkowników, przede wszystkim udostępnianie zbiorów własnych, innych bibliotek, muzeów i ośrodków informacji naukowej, a także współdziałanie z archiwami w tym zakresie.

Ponadto do zadań bibliotek może należeć prowadzenie działalności bibliograficznej, dokumentacyjnej, naukowo badawczej, wydawniczej, edukacyjnej, popularyzatorskiej i instrukcyjno-metodycznej, a zgodnie z art. 20 ustawy o bibliotekach pełnienie funkcji ośrodka informacji biblioteczno-bibliograficznego, organizowanie obiegu wypożyczeń międzybibliotecznych, opracowywanie i publikowanie biografii regionalnych, a także innych materiałów informacyjnych o charakterze regionalnym. W związku z powyższym wykonywane przez Instytucję usługi, polegające na odpłatnym wydawaniu kart dostępu czytelnika, zdaniem Wnioskodawcy można z pewnością zakwalifikować jako usługi kulturalne.

W odniesieniu do drugiego kryterium, aby usługi Instytucji mogły korzystać ze zwolnienia, muszą być świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucję kultury, w rozumieniu ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Książnica jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez samorząd Województwa pod nr 3. Instytucja spełnia warunek, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług dotyczący zwolnienia od podatku usług kulturalnych.

Trzecim kryterium, analizowanym przez Wnioskodawcę jest kryterium zyskowności. Zgodnie z art. 43 ust. 18, zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tym przepisie, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągania są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o bibliotekach "prawo korzystania z bibliotek ma charakter powszechny, na zasadach określonych w ustawie", a art. 14 ustawy o bibliotekach stanowi, że usługi bibliotek, których organizatorami są podmioty określone w art. 8 ust. 2 ustawy o bibliotekach, są ogólnie dostępne i bezpłatne. Opłaty mogą być pobierane: za usługi informacyjne, bibliograficzne, reprograficzne oraz wypożyczania międzybiblioteczne, za wypożyczenia materiałów audiowizualnych. Wysokość opłat nie może przekraczać kosztów wykonania usługi. Sam powyższy zapis obliguje Instytucję do stosowania kryterium braku zysków. Sposób finansowania, w tym również źródła finansowania Instytucji określa statut w rozdziale IV § 15-19. W § 16 pkt 1 zapisano, iż Wnioskodawca prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w rozdziale 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zgodnie z § 17 statutu, Wnioskodawca pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskanych przychodów. Przychodami Wnioskodawcy są: wpływy z działalności wydawniczej, mikrofilmowania, działalności informacyjnej, wypożyczania kaset książki mówionej, wypożyczania obrazów, kursów języków obcych, innych rodzajów działalności usługowej, wpływy ze sprzedaży majątku ruchomego, wpływy z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz innych źródeł. Strukturę przychodów przedstawiono poniżej:

Lp Wyszczególnienie Razem Struktura przychodów

Razem 614 393,84 5,37%

Razem dotacje 10 829 145,33 94,63%

Ogółem 11 443 539,17 100,00%

Jak wynika z powyższych danych, przychody ze sprzedaży to jedynie 3% przychodów. Usługi wykonywane przez Wnioskodawca wynikają z zapisów ustawy i nie są wykonywane w celach osiągania zysku, w niewielkim też zakresie pokrywają koszty działalności instytucji.

Wobec powyższego, określone w art. 43 ust. 18 ustawy o podatku VAT kryterium zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy jest spełnione.

Podsumowując, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki zastosowania zwolnienia od opodatkowania VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a, tj.:

* usługi stanowią usługi kulturalne,

* instytucja jest podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez samorząd województwa,

* instytucja nie osiąga w sposób systematyczny zysków z prowadzonej działalności, a w przypadku osiągnięcia zysków przeznaczone są one w całości na działalność statutową tj. na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

W związku z powyższym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi, będące przedmiotem zapytania, podlegają zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Natomiast na podstawie art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od towarów i usług (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie:

* podmioty prawa publicznego;

* podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;

* indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Wnioskodawca jako Książnica jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez samorząd Województwa. Wnioskodawca spełnia zatem przesłankę podmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

W następnej kolejności należy zbadać, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę, opisane we wniosku, wypełniają przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia "usług kulturalnych". Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu "usługi kulturalne" w języku potocznym, należy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość, itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller "Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Encyklopedia Popularna w haśle "kultura" podaje, że jest to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (...), kultura oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory". Przez potoczne rozumienie pojęcia "kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia "kultura", ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełnia swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu, w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. do ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz. 539 z późn. zm.).

Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów "kultura" oraz "usługi kulturalne" na potrzeby niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1997 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy). W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy, działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Z powyższego niewątpliwie wynika, że biblioteka jest jedną z form organizacyjnych działalności kulturalnej.

Na podstawie art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Stosownie do art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako Książnica jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez samorząd Województwa. W ramach działalności statutowej, Wnioskodawca świadczy usługi biblioteczne, polegające na wydawaniu za opłatą kart dostępu czytelnika (kart bibliotecznych). Wypożyczanie książek i wydawnictw jest usługą nieodpłatną a prawo do wypożyczania książek czytelnik nabywa z chwilą uzyskania karty. Karta ułatwia ewidencjonowanie wypożyczonych zasobów bibliotecznych oraz służy identyfikacji czytelnika. Powyższe usługi są związane z obsługą użytkowników, przede wszystkim udostępnianiem zbiorów, co mieści się w pojęciu działalności kulturalnej, polegającej na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Wnioskodawca nie osiąga w sposób systematyczny zysków z prowadzonej działalności, a w przypadku osiągnięcia zysków przeznaczone są one w całości na działalność statutową, tj. na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zatem wydawanych za opłatą kart dostępu czytelnika (kart bibliotecznych) nie można uznać za bilety wstępu do biblioteki (niepodlegające zwolnieniu od podatku, na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 19 ustawy), stanowią one bowiem kartę identyfikującą danego czytelnika i umożliwiającą korzystanie ze zbiorów bibliotecznych Książnicy.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że skoro jak wskazano we wniosku, Książnica jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez samorząd Województwa, a działalność kulturalna jest jednym z celów statutowych Książnicy i wydawanie kart bibliotecznych jest niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, jaką jest świadczenie usług bibliotecznych, a ponadto Książnica nie osiąga w sposób systematyczny zysków tytułu wydawania przedmiotowych kart, bowiem odpłatność za kartę pokrywa jedynie koszt jej zakupu, to usługi polegające na odpłatnym wydawaniu kart bibliotecznych, korzystają ze zwolnienia od podatku, zgodnie z powołanym wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, w związku z art. 43 ust. 17 oraz art. 43 ust. 18 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi-tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.