ITPP1/443-33/07/08-S/09-S/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - wykonując wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 czerwca 2009 r. sygn. akt III SA/Gd 97/09 - stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2007 r. (data wpływu 17 lipca 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 sierpnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży mieszkania wraz ze związanym z własnością tego lokalu udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej, obejmującą m.in. halę garażową, z jednoczesnym określeniem sposobu korzystania z poszczególnych miejsc postojowych przez wszystkich właścicieli lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

W dniu 17 lipca 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży mieszkania wraz z miejscem postojowym znajdującym się w hali garażowej stanowiącej część nieruchomości wspólnej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka będąc deweloperem m.in. buduje wielorodzinne budynki mieszkalne i sprzedaje wyodrębnione w nich lokale. W budynkach tych znajdują się hale garażowe stanowiące część nieruchomości wspólnej i obejmujące kilkanaście indywidualnych miejsc parkingowych. Z odrębną własnością lokali będących przedmiotem zawieranych umów sprzedaży związany jest udział we współwłasności nieruchomości wspólnej. Poszczególne miejsca parkingowe nie stanowią odrębnych pomieszczeń, a sposób korzystania z nich, jako części nieruchomości wspólnej został określony w umowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji gdy mieszkanie i miejsce postojowe znajdujące się w hali garażowej stanowiącej część nieruchomości wspólnej kupowane są jednym aktem notarialnym do całości powinna być stosowana obniżona tj. 7% stawka podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, ani hala garażowa, ani tym bardziej wyodrębnione miejsce postojowe nie stanowią samodzielnych lokali. Nie stanowią one wydzielonych trwałymi ścianami izb w obrębie budynku i nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży. Zatem sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do miejsca postojowego znajdującego się w danym budynku podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług, o której mowa w " art. 149 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług", tj. stawki w wysokości 7% właściwej dla obiektów budownictwa mieszkaniowego.

W interpretacji indywidualnej z dnia 23 sierpnia 2007 r. znak ITPP1/443-33/07/MM oceniono stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji Spółka, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę. W dniu 11 lipca 2008 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2217/07 uchylający zaskarżoną interpretację, wskazujący jednocześnie w swej treści, iż w związku z brakiem wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego we wniosku przez Spółkę, organ podatkowy powinien wezwać Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej do uszczegółowienia opisu zdarzenia przyszłego tj. jeżeli pytanie dotyczyło stawki podatku od towarów i usług przy transakcji kupna "mieszkania i miejsca postojowego znajdującego się w hali garażowej stanowiącej część nieruchomości wspólnej" objętej jednym aktem notarialnym, to towarzyszyć temu winno wyjaśnienie "jakie prawa" są przedmiotem tej sprzedaży i w jakiej relacji pozostają one do siebie, a więc na przykład czy ze względu na ich istotę mogłyby być nabywane i zbywane tylko łącznie. Innymi słowy chodzi zatem o podanie istotnych cywilnoprawnych aspektów dokonanej czynności. Ponadto Sąd wskazał, iż jasnego i precyzyjnego wyjaśnienia wymaga także kwestia czy hala garażowa jest lokalem użytkowym.

Wykonując przedmiotowy wyrok, tut. organ w dniu 25 lipca 2008 r. wezwał Spółkę do uzupełnienia wniosku w zakresie precyzyjnego określenia przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego w szczególności:

* co będzie przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży - towar w postaci lokalu mieszkalnego oraz udziałów w częściach wspólnych nieruchomości, czy też towar ten wraz z prawami w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), jakimi prawami.

* jakie prawa - w odniesieniu do miejsc postojowych - będą przedmiotem sprzedaży i w jakiej relacji pozostają one do siebie (czy ze względu na ich istotę mogłyby być samodzielnym przedmiotem obrotu, czy też mogą być nabywane i zbywane tylko łącznie z mieszkaniem).

* czy w zawartych umowach przedwstępnych, a następnie w aktach notarialnych, pomieszczenie podziemnej części kondygnacji realizowanego budynku, w którym będą oznakowane miejsca do garażowania, uznane jest (uznane będzie) za element części wspólnej tego budynku z jednoczesnym określeniem sposobu korzystania z poszczególnych miejsc przez wszystkich właścicieli lokali mieszkalnych (korzystanie w ramach podziału quo ad usum), czy też ww. pomieszczenie zostanie wydzielone na odrębną własność jako samodzielny lokal w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali, a poszczególni nabywcy kupują udziały w prawie własności tego lokalu.

* jak - w przypadku, gdy wskazane wyżej pomieszczenie uznane będzie za element części wspólnej nieruchomości - została (zostanie) określona w umowach przedwstępnych i będzie określona w akcie notarialnym, wartość netto transakcji:

- czy będzie podana jedynie wartość lokalu mieszkalnego, która będzie tak skalkulowana, że obejmie wszystkie elementy tej transakcji.

- czy też będzie oddzielnie podana wartość lokalu mieszkalnego i oddzielnie wartość pozostałych elementów transakcji, tj. części wspólnych (w tym pomieszczenia, o którym mowa wyżej) i prawa do wyłącznego korzystania z miejsca garażowego.

* w sytuacji, gdy określana jest wyłącznie jedna wartość, proszę wskazać jak wygląda kalkulacja ceny przedmiotowej transakcji (czy uwzględnia ona wartość prawa do korzystania z poszczególnych miejsc przez wszystkich właścicieli lokali mieszkalnych).

W piśmie z dnia 3 sierpnia 2008 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie, Spółka wyjaśniła, iż przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży będzie lokal mieszkalny wraz ze związanym z własnością tego lokalu udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej obejmującej m.in. halę garażową z wyznaczonym miejscem postojowym w budynku, w którym znajduje się lokal. W odniesieniu do miejsc postojowych przedmiotem sprzedaży będzie udział we współwłasności nieruchomości wspólnej związany z prawem własności lokalu. Ze względu na swą istotę udział we współwłasności może być zbywany i nabywany tylko łącznie z mieszkaniem. Ponadto w umowach przedwstępnych, a następnie w aktach notarialnych pomieszczenie podziemnej części kondygnacji realizowanego budynku, w którym będą oznakowane miejsca do garażowania, uznane jest za element części wspólnej tego budynku z jednoczesnym określeniem sposobu korzystania z poszczególnych miejsc przez wszystkich właścicieli lokali mieszkalnych (korzystanie w ramach podziału quo ad usum). Wartość lokalu mieszkalnego jest skalkulowana i obejmuje wszystkie elementy transakcji, w tym udział we współwłasności nieruchomości obejmującej m.in. halę garażową z wyznaczonym miejscem postojowym. Cena lokalu mieszkalnego uwzględnia również wartość udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej obejmującej m.in. halę garażową z wyznaczonym miejscem postojowym.

W interpretacji indywidualnej z dnia 25 września 2008 r. znak ITPP1/443-33/07/08-S/MN, powołując przepisy m.in. art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), art. 41 ust. 12 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r. i § 5 ust. 1a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) oraz dokonując ich wykładni, oceniono stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji Spółka, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę. W dniu 24 sierpnia 2009 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku z dnia 16 czerwca 2009 r., sygn. akt III SA/Gd 97/09 uchylający zaskarżoną interpretację, wskazujący jednocześnie, że ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu administracyjnego jest wiążąca w sprawie dla tego sądu oraz organu administracji państwowej zarówno wówczas, gdy dotyczy zastosowania przepisów prawa materialnego, jak również przepisów postępowania administracyjnego. W ocenie Sądu organ podatkowy, wykonując wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2217/07, wywiązał się jedynie z części zaleceń zawartych w tym orzeczeniu, mianowicie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia informacji o stanie faktycznym, będącym przedmiotem wniosku, natomiast pominął ocenę prawną, zawartą w uzasadnieniu tego wyroku, co stanowi naruszenie prawa procesowego. Ponadto Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 16 czerwca 2009 r., sygn. akt III SA/Gd 97/09, nie wypowiadając się merytorycznie w przedmiotowej sprawie, wskazał, iż przy ponownym rozpoznaniu sprawy, organ podatkowy będzie zobowiązany ustalić stan prawny i dokonać wykładni przepisów w sposób wskazany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

Wykonując zatem wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku sygn. akt I SA/Gd 97/09 z dnia 16 czerwca 2009 r. oraz uwzględniając stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zawarte w wyroku o sygn. akt III SA/Wa 2217/07 z dnia 11 kwietnia 2008 r., w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w okresie od dnia złożenia wniosku do dnia dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.