ITPP1/443-327a/10/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 2 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 17 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków w części związanych ze sprzedażą opodatkowaną - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 17 maja 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków w części związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje w II kwartale 2010 r. realizację remontu budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Remont budynków zostanie częściowo sfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Remont budynków będzie polegał na remoncie dachu, wymianie okien w lokalach mieszkalnych, użytkowych i na klatkach schodowych, wymianie drzwi zewnętrznych wejściowych do budynku i lokali użytkowych, dociepleniu ścian zewnętrznych budynku, remoncie zewnętrznych stopni schodowych, wejściowych do budynku, remoncie opaski odwadniającej przy budynku, wymianie instalacji odgromowej budynku oraz remoncie nawierzchni podwórka, realizowanych w ramach umowy z usługodawcami na kompleksowe wykonanie inwestycji. Budynki zaklasyfikowane są jako mieszkalne wg PKOB 11. Są to budynki mieszkalne z lokalami użytkowymi o powierzchni mniejszej niż 50% powierzchni użytkowej całego budynku.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż remont w opisanych budynkach związany będzie ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną. Sprzedaż zwolnioną generuje najem lokali mieszkalnych, zaś sprzedaż opodatkowaną najem lokali użytkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca ma możliwość odliczenia podatku od robót remontowo-budowlnaych w opisanych budynkach.

Czy Wnioskodawca ma możliwość odliczenia podatku VAT od remontu nawierzchni podwórka.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego, w zakresie w jakim prowadzona jest sprzedaż opodatkowana - lokale użytkowe, proporcjonalnie do powierzchni zajmowanej przez te lokale do powierzchni użytkowej budynku. W odniesieniu do remontu nawierzchni podwórka Wnioskodawca również stoi na stanowisku, iż ma możliwość odliczenia VAT proporcjonalne do przypadającej części powierzchni lokali użytkowych w stosunku do ogólnej powierzchni podwórka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 powołanej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, zastosowanie mają przepisy art. 90 ust. 2-10 ustawy o podatku od towarów i usług. I tak, stosownie do ust. 2 cytowanego wyżej artykułu, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Przepis art. 90 ust. 3 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Szczegółowy sposób wyliczenia wskazanej proporcji zawarty został w dalszych przepisach art. 90 od ust. 4 do 9 powołanej ustawy, natomiast zasady ewentualnej korekty kwoty podatku odliczonego na zasadzie art. 90 ustawy zawarte zostały w art. 91 tej ustawy.

Ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonuje sprzedaży zwolnionej (najem lokali mieszkalnych) oraz opodatkowanej (najem lokali użytkowych). Wnioskodawca planuje remont budynków, w których są zarówno lokale mieszkalne, jak i użytkowe. Planowane przedsięwzięcie będzie dotyczyło: remontu dachu, wymiany okien w lokalach mieszkalnych, użytkowych i na klatkach schodowych, wymiany drzwi zewnętrznych wejściowych do budynku i lokali użytkowych, docieplenia ścian zewnętrznych budynku, remontu zewnętrznych stopni schodowych, wejściowych do budynku, remontu opaski odwadniającej przy budynku, wymiany instalacji odgromowej budynku oraz remontu nawierzchni podwórka. Opisane usługi realizowane będą w ramach umowy z usługodawcami na kompleksowe wykonanie inwestycji.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do możliwości częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy służy prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących roboty remontowo-budowlane oraz remontowe, w takim zakresie, w jakim związane będą z realizowaną sprzedażą opodatkowaną, zgodnie z powołanym art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do kwestii prawa do odliczenia podatku od robót remontowo-budowlnaych dotyczących opisanych budynków stwierdzić należy, że jeżeli w tym konkretnym przypadku proponowany przez Wnioskodawcę sposób wyliczania kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu - proporcjonalnie do przypadającej części powierzchni lokali użytkowych w stosunku do ogólnej powierzchni użytkowej budynku - jest miarodajny i odpowiada zakresowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zdaniem tutejszego organu, możliwe będzie odliczenie podatku naliczonego w proponowany sposób, o ile nie wystąpią wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli jednak sposób taki okaże się niemiarodajny i nieuzasadniony, zastosowanie znajdą uregulowania zawarte w treści przepisów art. 90 ust. 2-10 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku dotyczącego remontu nawierzchni podwórka stwierdzić należy, że proponowany przez Wnioskodawcę sposób wyliczenia części podatku podlegającego opodatkowaniu, tj. "proporcjonalnie do przypadającej części powierzchni lokali użytkowych w stosunku do ogólnej powierzchni podwórka", nie może być uznany za prawidłowy. Nie powstaje bowiem żadna logiczna zależność w proponowanym stosunku powierzchni lokali użytkowych do ogólnej powierzchni podwórka. Z tego też względu stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Wskazać należy, iż Wnioskodawca winien przyjąć miarodajny sposób odpowiadający zakresowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w przypadku, gdy nie jest w stanie wyliczyć kwoty podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 i 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien zastosować zasady określone w przepisach art. 90 ust. 2-10 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług

Jednocześnie nadmienić należy, iż w kompetencji tut. organu nie leży dokonywanie oceny prawidłowości przyjętego sposobu odliczania podatku związanego z planowanym remontem budynku i podwórka. Prawidłowe przyporządkowanie dokonywanych zakupów z realizowaną sprzedażą należy do podatnika, natomiast ocena prawidłowości przyjętych rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.